canım benim ya seni çok iyi anlıyorum yaşadıklarını bende benzer durum yaşadım seninle .1,5 yıl sonunda hamile kalabilmiştim fakat bebeğimin karnımda kalp atışlarının artık atmadığını öğrendim ve en kötüsü bunu bile bile 4 gün bekledim o dört gün bana 14 yıl gibi geldi.hastaneye gittim çünkü bebeğimi alacaklardı ,odaların kapılarında doğum yapanların bebek süsleri asılıydı ,onları görünce dahada kötü oldum çünkü beni aldıkları odaya boş girdim , boş çıktım
ağlayarak bayılmışım ,uyandığımda yine ağlıyordum.
her gece geç saatlere kadar kötü kötü hikayeleri okuyup sabahlara kadar ağlıyordum,bu kadar zaman bekledim sevincimi bile yaşayamadan erken kaybettim diye.psikolojim iyice alt üst olmuştu
geride bana kalan sadece meleğimin ultrason resimleriydi,hala saklıyorum hatta arada bakıyorum.
zorda olsa kendimi toparladım şimdi iyiyim herşey yaşandı ve bitti öyle olması gerekiyormuş demekki diyorum.
çok zor biliyorum şimdi hep kafandan yinemi böyle olacak,ya sağlıklı bebeğim olmazsa diyosun belki
sana tavsiyem sakın isyan etme ve kesinlikle dış gebelik sitelerine girme hikayeleri okuma canım,çünkü öyle şeyler yazıyorki insanın psikolojisini alt üst ediyor.
herşeyin iyi olacağına inan herşeyde bir hayır vardır bunu unutma tatlım.her karanlık gecenin ardından güneş doğmazmı işte hayat da böyle güçlü olmak zorundayız,bu bir sınav canım Rabbim deniyor bizi sabrımızı ölçüyor ,bu günleri nasıl atlatıcam derken ,arkadaşım hep teselli ediyordu beni bak bu günler geçecek ve ileride anı olarak kalacak aman yaşadım geçti diyeceksin diyordu,ve gerçekten öylede oldu tatlım şuan çok iyiyim ,yaşamam gerekiyormuş yaşadım ve bitti kaldığım yerden devam ediyorum şimdi beklemeye mücadeleye devam
,sende iyi olacaksın emin ol
bu günler geçecek,güçlü ol tatlım sakın umutsuz düşüncelere kapılma.sağlığına dair güzel haberlerini bekliyoruz