Pes ettim

merhaba arkadaslar konularda cok akfif yazamasamda uzun zamandır takipcisiyim bu bolumun meshur panık atagımdan dolayı dogumdan sonra yakama yapısan buıgrenc hastalıgı ılacsız olarak 1.5 sene goturdum,inadımdan kullanmadım ılac mılac.
ama bu 1.5 senede bana hayatı zından ettimi etti..ama onunla yasamaya alısmıstım
her ne kadar bazen benı kısıtlasada anksiyete yanında bonus tu tabi o bana yapıstı artık
tam anlamıyla ben bu hastalıgı yendım demedım ama alısmıstım.gunlukhayatımı hıc bır sekılde etkılemıyordubu hastalık ara carpıntı nobetleri,vs sabahları biraz mutsuzluk haricinde
takki dune kadar ben pes ettim arkadaslar dun butun gun araba kullandım zaten kullanırken
ruhumu teslım ederim bu ıgrenc hastalıktan dolayı oglumda arabadydı eve geldık
torudum kanepeye ve panık atak 1.5 sene sonra bana yıne cee dedi
allahım 5 dkda bır geldi gitti geldi gitti kucagımda oglum yalnızım napacagımı bılemedım
ben oluyorm sanırım derken oglumun meyve suyuna pıpet arayısı gozumun onunden gıtmıyor esım geldı ona sarıldım hemen aksama kadar mahvoldum ama
kımı arsam ne dıcemkı yetısın öluyorummu ? nefret edıyorum kendımden bazen
mutlu bır evlılıgım var bır oglum var daha ne ıstıyorum ben aılevi olarak işte cabası biraz problemlerim var hat safada ama ben basa cıkıyordum bunlarla son 1 aydır cok kotu zamanlar gecirdik o kadar dun bu basıma gelen neyin nesiydi gene
gozumu kıprmadım gece agladım agladım.. neden ben allahım neden
tam hersey yoluna gırerken neden geldin panık !

arkadaslar sizden ricam banabursada gıdebılecegım para tuzakcısı olmayan bir pskolog veya psiyatrist onermeniz
okudugunuz ıcın tskler

nasıl gecırdın bu seferki atagı belliki cok etkilemiş dıgerlerınden değişkmiydi.Ah canım gecıcek bı yerde bırakıp gıdıcek gıderken de cok yaralar acıcak yıpratmasıda cabası.yardım al biran önce.

selsel .!.:

nasıl gecırdın bu seferki atagı belliki cok etkilemiş dıgerlerınden değişkmiydi.Ah canım gecıcek bı yerde bırakıp gıdıcek gıderken de cok yaralar acıcak yıpratmasıda cabası.yardım al biran önce.

Genişletmek için tıkla...

cnm yara acmaz olurmu yanı bunların benım basıma gelebılecegını hıc dusunmemıstım psiyatrik hastalık nedir dr nedır bılmezdım taki dogumuma kadar 2008 dogum dunya tatlısı bır oglum var ne olduysa dogumdan hemen sonra oldu dr yuzu gormedım su yasıma kadar
cok guclu bir ınsan oldugumu soylerler cevremde cok destek olurum herkese bu yerlesen ölum korkusundan kaynaklanıor bunuda bılıorum ama kurtalmıorum dra gıttım ben gıtmemızıyım habire ılac yazdı ıctım ıcmedım baktım aynıyım kendım yenıcem dedım netekım yendım ama bı de bana sor bu seferki sey boyle ayaklarımdan basıma bısı yukselıor derken bı tuhaf oldum ıste kendımı dısarı atasım geldi bulundugum yeri terk etmek ıstedım nefes alamadım gıbı oldum carpıntı oldu bırazda sonra korktum eywah gene geldi bu meret diye sonrakı gunlerde devam etti ara ara ama,bu sefer dhaa temkınlıydım sanki ilk oldugunda aklımı oytanıyordum nerdeyse hayatımı zından etmedım bu sefer ama drun o zaman verdıgı ılaca en kucuk dozda gene basladım malesef esımde hıc destek olmuor bu rahatsızlıgıma gorunurde var ama ıcraat yok nolcak boyle bılmıorum

bu ölüm korkusu cok yaygın bu hastalıkta zaten atakların cogu nedenıde ölümü kabullenememek sanırım.bende de var ne olsa sonunu ölüme baglıyorum dişçiye gidicem dişçi kolkutugundan kalkamadıgımı dusunuyorum sonra dıscı koltugunda acı hıssetmedıgım halde aglıyorum.hep bundan kaynaklanıyor vucudumdakı en ufak bı rahatsızlıgı hemen sonunda kotu bısey olucak ve ben olucem dıye dusununce vucudun şartelleri atıyo işte panik atak illeti geliyo yerleşiyo.tabi kov kova bilirsen:)sen dogum sonrası depresyonu gecırıyosun belli cogu dogumdan sonra oluyomuş ama kendini bırakma gecer.ben daha dogum bile yapmadım hep bu kaygılarım yuzunden ertelıyorum

selsel .!.:

bu ölüm korkusu cok yaygın bu hastalıkta zaten atakların cogu nedenıde ölümü kabullenememek sanırım.bende de var ne olsa sonunu ölüme baglıyorum dişçiye gidicem dişçi kolkutugundan kalkamadıgımı dusunuyorum sonra dıscı koltugunda acı hıssetmedıgım halde aglıyorum.hep bundan kaynaklanıyor vucudumdakı en ufak bı rahatsızlıgı hemen sonunda kotu bısey olucak ve ben olucem dıye dusununce vucudun şartelleri atıyo işte panik atak illeti geliyo yerleşiyo.tabi kov kova bilirsen:)sen dogum sonrası depresyonu gecırıyosun belli cogu dogumdan sonra oluyomuş ama kendini bırakma gecer.ben daha dogum bile yapmadım hep bu kaygılarım yuzunden ertelıyorum

Genişletmek için tıkla...

ay evet cnm ya ne ıgrenc bır hastlaıkmıs ısın tuhafı benım dogumdan once hıc boyle seylerım yoktu yanı aklıma bıle gelmezdı ölum dogumum ve sonrasındakı amliyatım cok kotu gecti hakikaten sarsıcı idi orada yasadıgım mseyler dogumdan sonra tekrarlama yaptı kalbime takmıstım kafayı tamamen ameliyattan kalan bır seydı bu anladım zaten hemen pskılokjık oldugunu bebegımle ılgılenecegıme kendımle ugrasıordum ailemde uzucu seylerde yasamıstık tam o sıralarda ıyıce fena olunca baktım olacak gıbı degıl gıttım dra ama buyuk olcude kendım degıstım o kdar fena durumdaydımki sımdı meslea hastanelere gıdemem ufak sıradan bıseyde bıle bazen acayio heyecanlnıyorum berbat bısı
ınsanda ozguven kaybı yapıyor sende bır an once kurtul bu dusunculerden anne olmak co harika bısı allah yardım eder ama gerekıyor ıse biraz psikoterapi almalısın

Ben de nerdeyse 5 yıldır bu hastalıkla boğuşuyorum.ılk sinyaller babam bi sabah hastalanıp,kronik hastalıkların pençesine düştüğünde başladı.Zaman zaman iyi hissettim zaman zaman çok kötü oldum,bazı dönemler sabahtan akşama kadar sadece bu krizleri beklediğim ve hiç bir şeyle ilgilenmediğim oldu.ılaç alamadım çünkü hemen hemen bu hastalıkla tanıştığım günden beri aynı zamanda bebek için mücadele ediyorum.Şimdi psikoterapi alıyorum.Daha iyiyim ama tamamen iyileşmedim.Biliyorum bu insanı öldürmeyen ama gerçekten perişan eden bi hastalık.
Aslında düzenli ilaç almak bir çok vakada işe yarar diyorlar,belki beraberinde terapi ile daha rahat edebilirsiniz.Çok çok geçmiş olsun,çoğu kişinin "bu da hastalık mı" dediği bu illeti ancak çeken bilir.

candice .!.:

Ben de nerdeyse 5 yıldır bu hastalıkla boğuşuyorum.İlk sinyaller babam bi sabah hastalanıp,kronik hastalıkların pençesine düştüğünde başladı.Zaman zaman iyi hissettim zaman zaman çok kötü oldum,bazı dönemler sabahtan akşama kadar sadece bu krizleri beklediğim ve hiç bir şeyle ilgilenmediğim oldu.İlaç alamadım çünkü hemen hemen bu hastalıkla tanıştığım günden beri aynı zamanda bebek için mücadele ediyorum.Şimdi psikoterapi alıyorum.Daha iyiyim ama tamamen iyileşmedim.Biliyorum bu insanı öldürmeyen ama gerçekten perişan eden bi hastalık.
Aslında düzenli ilaç almak bir çok vakada işe yarar diyorlar,belki beraberinde terapi ile daha rahat edebilirsiniz.Çok çok geçmiş olsun,çoğu kişinin "bu da hastalık mı" dediği bu illeti ancak çeken bilir.

Genişletmek için tıkla...

cnm yazdıgın ıcın tsk ederim bu hastalıgı ancak yasayan bıı esım dahıl bır cok ınsan sen kendıne sorun arıyorsun dedıler bana ceken bılır kımse ısterki boyle bırseyle ugrasmak ??? rahatın yerınde daha ne ıstıyosun dıyenlermı ararsın neler neler ınsan dusmanına bıle bu hastalıgı beddua etmez vallahi cnm bebek sahibi olabıldınmı bendeıkıncı cocuk ıstıyorum ıleride ama su an degıl ama boyle olursam nasıl ustesınden gelebılecegım cok korkuyorum

Hayır maalesef hala çocuğumuz yok.Panik atak ve tüp bebek denemeleri derken baktım altından kalkamıyorum,bir süre bebek tedavisinden uzak kalmaya karar verdim.Yaşım da ilerledi ama yapacak bir şeyim yok.Bu beden bu kadarını kaldırmıyor,molaya ihtiyacım var.
Yaşadığımız bu hastalık hakkında bilgi sahibi olmak,farkındalığın artması gayet iyi geliyor,bunu farkettim.Teselli olur mu bilmiyorum ama hastalık genelde hassas,kendisi rahat olsa bile etrafına karşı duyarlı olmaktan vazgeçmeyen ve ince fikirli kişileri daha çok buluyormuş.