pek arkadaşım yok, çocuğu da bırakıp yalnız çıkanları kıskanıyorum

Aynı sorun bende de var benimde hiç arkadaşım yok bende kiskaniyorm bazen hayaller kuruyorum benimde 1 buçuk yaşında oğlum var bence en azından 1tanede olsa edinmeliyiz iyi gelir diye dusunuyorum

aynen canım ya, yani şöyle evlenmeden önce gezıyordum gezemıyordum, pek aılem de ızın vermedıgınden hep evlendıkten sonra denildi geldık 30 yasa evlendık hayat telaşesi para kazanma derdı gecım derdı derken zaten az gezıyorken sımdı cok zaman da evde gecırınce zaten clubler barlar falan hep hayaldi neyse artık
 
Benim kızım 16 aylık. Sana şu an evimin odalarının resmini atsam halime üzülürsün. Dışarı yalnız çıkmayı bırak evin içinde bile 5 dk yalnız kalamıyorum. Tuvalette dahi. Gece boyunca 10 kere ağlayarak uyanmasini ve benim migren ataklarımı söylemeden gecemiycem. Sinir krizi eşiğindeyim şu an. Tek tesellim 1 sene sonra bir nebze de olsa rahatlamış olcam, en azından ben öyle hayal ediyorum :)
 
Benim kızım 16 aylık. Sana şu an evimin odalarının resmini atsam halime üzülürsün. Dışarı yalnız çıkmayı bırak evin içinde bile 5 dk yalnız kalamıyorum. Tuvalette dahi. Gece boyunca 10 kere ağlayarak uyanmasini ve benim migren ataklarımı söylemeden gecemiycem. Sinir krizi eşiğindeyim şu an. Tek tesellim 1 sene sonra bir nebze de olsa rahatlamış olcam, en azından ben öyle hayal ediyorum :)

benim de öyleydi, dandiniydim delirmiş gibi, şimdi tabi daha rahatım byüdükçe rahatlıyor insan, zamanla daha iyi oluyoruz aslında böyle düşünmeliyiz.
 
Tesekkurler arkadaslar yorumlarınızdan dolayı. benim çocuk pek bır yerde durmaz cafeye gıdınce de oyle oturan cınsten degıl kuaforde de durmaz, sorun o da degıl kı sorun olur mu cocugum obenım, sorun benım kımseyle gorusememem yani evde bıraksam bırı baksa ola ki tamam kimsenın destegı yok benım de yok bırıne bıraksam ola ki, cıkıcak gezıcek bırı yok bırı arıyor aslında onla bulussam yıne bıle memnun kalamam sanırım. zaten benımle denk olmalı gorusmem ıcın, bekar kız arkadasın konuscagı konu baska benım baska artık veya yası buyuk bır ablanın konusucagı konu baska benım baska. ben cocuktan bahsetmek ısterım ev temızlıgınden falan ama o ne konusucak iş konusucak kendı kaynanasını anlatıcak falan. aynı sartlar altında bence arkadaslık guzel olur


iyi de o durum seni daraltır


işte sen çocuk anlatacaksın çocuktan sonra böyle oluyor diye o da aman en azından şefin derdini çekmiyorsun bak geçen şu oldu diyecek vs vs

aksi halde kendinin aynısı ile sohbetin bir anlamı yok ki
 
Ben çocuklarımı hiç engel olarak gormedim. Ben de yalnızım kimsem yok bu şehirde. Ancak ne yapacaksam cocugumla ikinci olunca da hep birlikte yaptık. Birinciyle birlikte halk egitim kurslarina bile gittik tam da 3 yaşındaydı. Simdi de büyük okuldayken kucukle gidiyorum kurslara gezmelere. Onlar da sosyallesiyor. En çok da park, yuruyus iyi geliyor. Sanki kendinizi eve hapsetmissiniz gibi geldi. Kimse bana gelmesin ama komsum, arkadaşım da olsun derseniz olmaz. Siz çağırın adım atın madem. Cafe de değil evde için cayinizi çocuklariz da oynasın kaynassin. Bir iki derken bakmissiniz bir sürü cevreniz olmuş.
 
Benim kızım 16 aylık. Sana şu an evimin odalarının resmini atsam halime üzülürsün. Dışarı yalnız çıkmayı bırak evin içinde bile 5 dk yalnız kalamıyorum. Tuvalette dahi. Gece boyunca 10 kere ağlayarak uyanmasini ve benim migren ataklarımı söylemeden gecemiycem. Sinir krizi eşiğindeyim şu an. Tek tesellim 1 sene sonra bir nebze de olsa rahatlamış olcam, en azından ben öyle hayal ediyorum :)
hepsi geçicek sabır o evde toplanıcak sende kendi kendine kalıcaksın üstüne bi süre sonra 2.yi bile isticeksin.. çünkü pişmiş olucaksın :) kendimden biliyorum :)
 
Tesekkurler arkadaslar yorumlarınızdan dolayı. benim çocuk pek bır yerde durmaz cafeye gıdınce de oyle oturan cınsten degıl kuaforde de durmaz, sorun o da degıl kı sorun olur mu cocugum obenım, sorun benım kımseyle gorusememem yani evde bıraksam bırı baksa ola ki tamam kimsenın destegı yok benım de yok bırıne bıraksam ola ki, cıkıcak gezıcek bırı yok bırı arıyor aslında onla bulussam yıne bıle memnun kalamam sanırım. zaten benımle denk olmalı gorusmem ıcın, bekar kız arkadasın konuscagı konu baska benım baska artık veya yası buyuk bır ablanın konusucagı konu baska benım baska. ben cocuktan bahsetmek ısterım ev temızlıgınden falan ama o ne konusucak iş konusucak kendı kaynanasını anlatıcak falan. aynı sartlar altında bence arkadaslık guzel olur
böyle ısmarlama arkadaş mı olur..
 
Kizim 2 yasindayken kafelerden cikmiyorduk biz.
Ben kahve iciyordum o sade soda :) bayilir:)
Cocuk da alisir bunda ne var ki.
Eve hapsolmayin diyecegim de sizinki usengeclik gibi biraz.
 
Sorun ne çocuğunuzda ne eşinizde nede annenizde.. Sorun sizde. Sorun asosyal olmanız. Birileri mesaj atınca korkudan cevap veremiyorum ya dışarı çıkalım derse ya gelmek isterse diye demişsiniz. Herzaman çocuksuz dışarı çıkmak gerekmez,çocuklada keyif alabilirsiniz. Hiç dışarı çıkamayacak durumdaysamda ben davet ederim eve zaten. 8 aylık kızımla doğduğundan beri neler yapıyoruz bi bilsen.. Çünkü gezmeyi seviyoruz,insanlardan korkmuyoruz. Yeri geliyor annemede bırakıyorum,yeri geliyor eve çağırıyorum arkadaşlarımı ama mesaj atınca birileri korkmuyorum. Siz bence kendinizdeki sorunu çözdüğünüzde herşey normale dönecek.
 
iyi de o durum seni daraltır


işte sen çocuk anlatacaksın çocuktan sonra böyle oluyor diye o da aman en azından şefin derdini çekmiyorsun bak geçen şu oldu diyecek vs vs

aksi halde kendinin aynısı ile sohbetin bir anlamı yok ki

o da doğru, aynı konuları konusacak bırını bulmak zaten ımkansızdan ımkansız olabilir
 
Sorun ne çocuğunuzda ne eşinizde nede annenizde.. Sorun sizde. Sorun asosyal olmanız. Birileri mesaj atınca korkudan cevap veremiyorum ya dışarı çıkalım derse ya gelmek isterse diye demişsiniz. Herzaman çocuksuz dışarı çıkmak gerekmez,çocuklada keyif alabilirsiniz. Hiç dışarı çıkamayacak durumdaysamda ben davet ederim eve zaten. 8 aylık kızımla doğduğundan beri neler yapıyoruz bi bilsen.. Çünkü gezmeyi seviyoruz,insanlardan korkmuyoruz. Yeri geliyor annemede bırakıyorum,yeri geliyor eve çağırıyorum arkadaşlarımı ama mesaj atınca birileri korkmuyorum. Siz bence kendinizdeki sorunu çözdüğünüzde herşey normale dönecek.

Dogrudur, sosyallesmek benım ıcın korkunc zor, hep çalışırdım ve calısırken bıle yalnızdım oglen yemeklerı falan bıle yalnız yerdım yani. neyse tabı asosyal olunmaz asosyal dogulur dıyecegım :) o da ayrı konu neyse tesekkurler
 
sürekli bebeğinizden çocuk diye bahsetmeniz beni çok rahatsız etti, bu çocuk üvey felan değil dimi siz doğurdunuz.

insan bir şey yapmak isterse bence her türlü yapar önce sizin kendinizin istemesi gerekli, siz daha ne istediğinizi bilmiyorsunuz.

benim de 1 yaşında oğlum var, onla alışverişe de gidiyoruz, parka, dolaşmaya da gidiyoruz, gerekirse kuaföre de gidiyoruz olmadı bir yerde oturup kahve de içip, yemekte yiyoruz.

Eşinizin ailesi ile ilgili sorununuzu ise anlamadım, kim kimi kötülüyor ne olmuş çözemedim.

çalışıyor musunuz bu araada?
 
Hehehe hakikaten sapık gibi anlatmışsınız :dondurma: Ben de sürekli parka çıkarıyorum yürüyüşe çıkıyoruz bazen marketlere falan giriyoruz alışveriş mecburen sağda solda insanlara laf atıyorum parkta gördüğüm sürekli konuştuğum anneler annaneler de var ama birini eve çagarmak istıyorum :KK50: bir sapıklık da benden hehe, yani biri gelsin şöyle oturup karşılıklı kahve içelim ama o samimiyete de varamıyoruz, benle konuşmak ısteyen toplam 1 arkadas var aslında onla da rahat edemıyorum anlamadım neden düşündüm demın ıyıce hep durmaksızın konuşuyor ondan sanırım hıc araya bıle gıremıyorum konusurken, baska da sevebileceğim bir kımse yok. :eğlence: neyse artık kısmet.
sevgılı edınmek ısteyıp de edınemeyen genç kızlıgımı hatırladım. heheh
Çay demleyip termosa koyun bir tepsi de tuzlu poğaça yaptınız mı gelsin sohbet muhabbet. Parkta oturup hem dedikodu yaparsınız hem de çocuklar uzun uzun oynar
 
şey yapsanız önce mesela bir psikoloğa gitseniz hem içinizi dökersiniz hemde bizim taa buralardan farkettimiz sorununuzu halledersiniz..Yanlış anlamayın dalga da geçmiyorum bence yalnızlıktan ciddi problemleriniz olmuş..
Birincisi insanlara karşı güveniniz yok onu aşmalısınız kaldı ki ardadaşınız yoksa da eşiniz var çocuğunuz var hadi eşiniz size vakit ayıramıyor çocuğunuzla birşeyler yapın sebep yokken alışverişe çıkın kendinizi şımartın, oturun biryerde kahvenizi için bunu yapmak için arkadaşa gerek te yok hem dağıtın kafanızı...
İkincisi belli ki anneniz de sıkıntılı onuda çokta takmayın daha az görün gerekmedikçe çocuk bırakmayın yani annenizi siz tanıyorsunuz bunun çözümü tamamen sizde..
Son olarak kendinize meşgale bulun kitap okuyun, bir hobi edinin falan...Böyle devam ederseniz depresyona girersiniz..
 
benim de öyleydi, dandiniydim delirmiş gibi, şimdi tabi daha rahatım byüdükçe rahatlıyor insan, zamanla daha iyi oluyoruz aslında böyle düşünmeliyiz.
Bende böyle düşünüyorum bir sene sonrası için yapacaklarimin listesi bile hazır. Kızım krese ben kurslara ve artı küçük bir dükkan açma planim var bunlar bile mutlu ediyor beni :) Ama tabi şu an yapılacak listem kalkıp evi toplamak ama ona uşeniyorum işte daha doğrusu hastayım ve hiç halim yok :KK43:
 
Bence kafanız karışmış, tabi ki parkta yeni tanıdığınız bir insanı evinize çağırmayın.
Ama eski mahallenizden , okulunuzdan az çok vardır bir iki tane.
Bi kek yapıp davet etseniz arkadaşınızı birazcık olsun kafanızın dağılmasına yardımcı olur
Böyle kendinizi soyutlayarak geri çekerek kendinize zarar vermiş oluyorsunuz
 
hepsi geçicek sabır o evde toplanıcak sende kendi kendine kalıcaksın üstüne bi süre sonra 2.yi bile isticeksin.. çünkü pişmiş olucaksın :) kendimden biliyorum :)
2. mi bu ay supheliydi onda bile regl olana kadar kafayı yedim. Doğumda büyük bir travma yaşadım bu yüzden 2. çocuğu hiç istemiyorum. Rabbim kızıma sağlıklı uzun ömür versin. Şu an için bir ordu gücünde yoruyorda beni :)
 
Ya neden samimi olmak istemiyorsunuz anlamadım? Birinin size gelmesinden mi korkuyorsunuz? Mesajlara niye cevap veremiyorsunuz?
 
kullanmam tabı basıma gelen kötü şeylerın onun basına gelmemesıne calısıyorum her anne gıbı
parka bahçeye falan cıkıyoruz zaten orda burda annelerle kaynasıyorum da orda kalıyor o kaynasma, evıme gelseler halbukı bı kahve cıkarsam, ama cagaramıyorum da ev hep dagınık gunde 50 kere dagılıyor zaten
eviniz dağınık diye insanlardan kaçmanız çok gereksiz
çocuklu ev tabi dağınık olacak.. ayıplayan ayıplasın kınayan da kınasın
siz çağırmak istiyorsanız çağıracaksınız

bu arada çocuk diye bahsetmeniz bana da itici geldi kusura bakmayın
 
X