- 26 Eylül 2010
- 2.630
- 1.191
- 42
Çocuk dogali 3 yil oldu kendi basima zaten gezemiyorum annem pek bakmiyor pek dedıgım hıc aslında, bakayım dıyor bir iki saat bazen bırakıyorum 3 ayda bır kere hatta 6 ayda bır kere toplam belkı 5 kere bırakmışımdır bu yaşına kadar o da mecburen doktora falan, annem bakmak mecburıyetınde degıl tabıkı ama kocamın aılesıne kocama falan oyle tatlı kötülüyor benı o da benım canımı cok sıkıyor herkesın ınanacagı gıbı soyluyor ben de annemı kötulememek ıcın kımseye boyle dedı ama ınanmayın falan dıyemıyorum... sonra cevremden de annemın asagıladıgı yönde sözler duyuyorum üzülüyorum tabıkı.
Bir de hıc arkadasım yok, hıc dedıgım tamemen arkadasım yok ne komşum ne dostum var. bu da benı ıyıce sıkıyor mesela aksam 1 saat bır kız arkadasımla bır yere gıdıp cay kahve ıcmek ısterım ama samımı olmak da ıstemıyorum bu konuda ne yapabılırım onu bılmıyorum bana msj atıp selam verenlerle dahi konuşmaktan kaçıyorum ki görusmeyeyım ama bır yandan da görusmek ıcın hayaller kuruyorum belkı eşim 1 saat cocuga bakar ben de gönlumce sohbet edıp dertlesebılırım gıbı gelıyor veya kafamı dagıtırım...
etrafımda cocugu anneme sattım eşime sattım gezıyoruz kızkıza falan dıyenler oldukca artık kıskanıyorum özenmeyı takdır etmeyı falan gectım malesef. belkı annemın dedıgı gıbı gecımsızım salagım olabilir ama ıyı kötü arkadaslık kurmalı mıyım ne yapayım dertlesmek ıstemıyorum derdım büyümesın dıye üzülüyorum.
Bir de hıc arkadasım yok, hıc dedıgım tamemen arkadasım yok ne komşum ne dostum var. bu da benı ıyıce sıkıyor mesela aksam 1 saat bır kız arkadasımla bır yere gıdıp cay kahve ıcmek ısterım ama samımı olmak da ıstemıyorum bu konuda ne yapabılırım onu bılmıyorum bana msj atıp selam verenlerle dahi konuşmaktan kaçıyorum ki görusmeyeyım ama bır yandan da görusmek ıcın hayaller kuruyorum belkı eşim 1 saat cocuga bakar ben de gönlumce sohbet edıp dertlesebılırım gıbı gelıyor veya kafamı dagıtırım...
etrafımda cocugu anneme sattım eşime sattım gezıyoruz kızkıza falan dıyenler oldukca artık kıskanıyorum özenmeyı takdır etmeyı falan gectım malesef. belkı annemın dedıgı gıbı gecımsızım salagım olabilir ama ıyı kötü arkadaslık kurmalı mıyım ne yapayım dertlesmek ıstemıyorum derdım büyümesın dıye üzülüyorum.
Ben de sürekli parka çıkarıyorum yürüyüşe çıkıyoruz bazen marketlere falan giriyoruz alışveriş mecburen sağda solda insanlara laf atıyorum parkta gördüğüm sürekli konuştuğum anneler annaneler de var ama birini eve çagarmak istıyorum 
bir sapıklık da benden hehe, yani biri gelsin şöyle oturup karşılıklı kahve içelim ama o samimiyete de varamıyoruz, benle konuşmak ısteyen toplam 1 arkadas var aslında onla da rahat edemıyorum anlamadım neden düşündüm demın ıyıce hep durmaksızın konuşuyor ondan sanırım hıc araya bıle gıremıyorum konusurken, baska da sevebileceğim bir kımse yok. 
neyse artık kısmet. 
bır de sarılıp öpüşmeyelım off. eve kahveye cagırayım ama gelır mısın ? sımdı musaıt degılım gercı baska zaman mı görüşsek 
çok güldüm ama hepsi doğru hakikaten,
süpersiniz teşekkürler.
