Sonunda ben de boyle bir konu acma istegi duyuyorum.Neden ? Cunku uzaklardayim,adam gibi arkadas yok,paylasmak yok,yeri gelince aglayip yeri gelince gulmek yok bir omuz ustunde...Nasil hissettigin onemli degil,elini telefona uzattiginda bulabilecegin biri yok.Gercekten icindeki o gizli yerleri merak edip onemseyecek biri yok...Niye bu kadar degistik ? Niye arkadaslik dedigimizde icimizi isitan o sicacik his kayboldu ?...Ozluyorum,gercekten ozluyorum ve evet,delirecek gibi oluyorum bazen dostsuzluktan.Ve kalbimin pas tutmasindan korkuyorum,kabul ediyorum.Ne yapsam bilemiyorum....
