- Konu Sahibi Latinachica
- #1
Yaklaşık bir buçuk yıldır iş hayatına atıldım. çok şükür kazancım iyi ama ben bir türlü çalışıyormuş gibi hissetmiyorum sanırım.
sorun şu ki ben üni yıllarını ayda 150 tl ile geçiren bir insandım. ailemin yanında olduğumdan neredeyse sadece yol parasına yetecek şekilde harçlık alırdım. istediğim bir şey olduğunda da nadiren annemlerin kredi kartını alıp almaya çalışırdım. tabi içimde kalan çok şey olurdu ama alamadım diye de çok da takmayıp sadece imrenirdim olanlara.
şimdi çalışıyorum, bekarım, ailemin yanındayım, eve pek katkım da olmuyor ben yine hep imrenir moddayım.
kredi kartım 1500 tlden az gelmiyor. ama hala bana çok eksiğim var, hala hiçbir şeyim yokmuş gibi geliyor. yani mesela lise zamanlarımda ablam çalıştığı için bana bir çizme almıştı sağolsun. tek çizmem oydu. senelerce üni dahil onu giydim. sonra sıkıldım, yırtılmalar da oldu tabi. ama genç kızsın sonuçta. hep aynı çizme kahve giysen de o çizme siyah giysen de o çizme. ve birçuk yıldır çalışıyorum kendi paramla ilk çizmemi geçen günlerde aldım. ama bu süre içinde iki bot da aldım. kendime de haksızlık etmiym. ne biliym sürekli bi şey çıkıyor. gerçekten ihtiyaç listesi mi yapmalı biraz nefsi mi yenmeli imrenmemek için napmalı bilmiyorum. öte yandan iş yerinde bi arkadaş var. kız kendine doğru düzgün hiçbir şey almıyor. ve belli yanı bu halinden memnun. onu da takdir ediyorum. bunu bir arkadaşıma söylediğimde onlar kira ödüyordur, ev geçindiriyordur senin öyle bir derdin yok ki dedi.
son beş aydır ciddi bir miktar denilebilcek şekilde para biriktirmeye başladım. bu para yokmuş gibi davranıyorum. bu sefer de kendimi sıkıyorum. hesap kitap yapıyorum. ay sonuna kadar şu kadarla geçinmek zorundayım diyip kasıyorum kendimi. çevremdeki insanların çoğu zaten evlenince alamıycaksın. bekarken dilediğin gibi harca sonra pişman olursun diyorlar.
çok başka başka şeylerden bahsettim ama kısaca hem almıyorum, hem alıyorum da aslında ama yetinemiyorum, hem imreniyorum hem hem...
çalışma hayatına başlayanlar, bekarlar, bu konuda deneyimli olanlar. siz bu dengeyi nasıl kurdunuz. bikaç sene fütursuzca harcayıp sonra mı birikim yaptınız yoksa hem birikim hem harcadım mı diyosunuz.
gerçekten kafamı bu konuda kurcalamak istemiyorum. deneyimlere ihtiyacım var
sorun şu ki ben üni yıllarını ayda 150 tl ile geçiren bir insandım. ailemin yanında olduğumdan neredeyse sadece yol parasına yetecek şekilde harçlık alırdım. istediğim bir şey olduğunda da nadiren annemlerin kredi kartını alıp almaya çalışırdım. tabi içimde kalan çok şey olurdu ama alamadım diye de çok da takmayıp sadece imrenirdim olanlara.
şimdi çalışıyorum, bekarım, ailemin yanındayım, eve pek katkım da olmuyor ben yine hep imrenir moddayım.
kredi kartım 1500 tlden az gelmiyor. ama hala bana çok eksiğim var, hala hiçbir şeyim yokmuş gibi geliyor. yani mesela lise zamanlarımda ablam çalıştığı için bana bir çizme almıştı sağolsun. tek çizmem oydu. senelerce üni dahil onu giydim. sonra sıkıldım, yırtılmalar da oldu tabi. ama genç kızsın sonuçta. hep aynı çizme kahve giysen de o çizme siyah giysen de o çizme. ve birçuk yıldır çalışıyorum kendi paramla ilk çizmemi geçen günlerde aldım. ama bu süre içinde iki bot da aldım. kendime de haksızlık etmiym. ne biliym sürekli bi şey çıkıyor. gerçekten ihtiyaç listesi mi yapmalı biraz nefsi mi yenmeli imrenmemek için napmalı bilmiyorum. öte yandan iş yerinde bi arkadaş var. kız kendine doğru düzgün hiçbir şey almıyor. ve belli yanı bu halinden memnun. onu da takdir ediyorum. bunu bir arkadaşıma söylediğimde onlar kira ödüyordur, ev geçindiriyordur senin öyle bir derdin yok ki dedi.
son beş aydır ciddi bir miktar denilebilcek şekilde para biriktirmeye başladım. bu para yokmuş gibi davranıyorum. bu sefer de kendimi sıkıyorum. hesap kitap yapıyorum. ay sonuna kadar şu kadarla geçinmek zorundayım diyip kasıyorum kendimi. çevremdeki insanların çoğu zaten evlenince alamıycaksın. bekarken dilediğin gibi harca sonra pişman olursun diyorlar.
çok başka başka şeylerden bahsettim ama kısaca hem almıyorum, hem alıyorum da aslında ama yetinemiyorum, hem imreniyorum hem hem...
çalışma hayatına başlayanlar, bekarlar, bu konuda deneyimli olanlar. siz bu dengeyi nasıl kurdunuz. bikaç sene fütursuzca harcayıp sonra mı birikim yaptınız yoksa hem birikim hem harcadım mı diyosunuz.
gerçekten kafamı bu konuda kurcalamak istemiyorum. deneyimlere ihtiyacım var