Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...


Amin... Hoşgeldin.

İlacı kendikendine mi bıraktın, yoksa doktor mu söyledi artık bırakabilirsin diye? Anksiyete ve panik atak, ilaç konusunda tam bir disiplin gerektiren durumlar. iiyi hissediyorum bırakayım dersen olmuyor. Sana tavsiyem öncelikle psikiyatrla görüş. Hamileliği kaldırabilir misin, ilaçsız ne kadar dayanabilirsin, en iyi o karar verir. Kendi kafana göre karar verme. Hamilelikte hormonlar değişiyor zaten. Anksiyete panik atak tavan yapıyor. Bizim için en başta psikiyatra görüşmek en iyisi. Yaşınız küçükse çok da acele etme. Kendini iyi hissetiğin zaman bebek yap. Yoksa o 9 ay, 90 aya bedel olabiliyor.
 

Benim kiz geceleri 1 kez mama aliyordu artik onuda istemiyor
Sadece anne sutu istiyor 4 aydan sonra kesip gerekirse ilaci artirmayi düsünüyorum emzirmek istiyorum ama cok agliyor cok mizmiz ilactanmi acaba diye hergun kendimi yiyorum
Duruma gore karar vericem cnm
 

Hiç sanmıyorum ilaçtan olduğunu? :) Doktor ne diyor mızmızlığı için? İlacı kendi kafana göre arttırma sakın.
 

Doktor kontrolunde bıraktım suan yenı doktorumun dedıgıne gore yanllış zamanda bırakmışım daha zamanım varmış. 1 haftadır tekrar içiyorum hatta 10 gun oldu azaldı korkularım bırtek sıcaktan korkmam kaldı okadar ancak 23 yasındayım yasım genc ama eşim çocuk cok istiyor şimdi butun arkadaslarının hanımlarıda hamile sanırım onlardan da etkılenıyor bugun bırısının daha hamıle oldugunu ögrenmiş bir bizim yok diyor. sanırım çok üzülüyorum.
 
30 yaşında evlendim, 33 yaşıma anne oldum. Eşim sağolsun hiç baskı yapmadı.konuyu bile açmadı. Çocuk bu, pazardan patates almıyoruz. Eziyetini sen çekiceksin, eşin kusura bakmasın ama heves ettim, onun var bizim niye yok denilecek bir konu değil bu. Hele de anne adayı panikli ve veya anksiyeteliyse...
 

haklısınız bende sızın gıbı dusunuyorum ancak onu da anlamaya calısıyorum ben de ıstemıyorum denmez ama gercekten erkekler bıraz gec olgunlasıyor ve ben bunu esıme anlatmakta gercekten gucluk cekıyorum.. saolsun ustume gelmıyor yapalım yapalım dıye ancak bu tutumu sadece benı uzuyor yani benim size sormak istediğim sizce hamile kalsam başa çıkabilirmiyim doktoruma da sorucam ama bunu yaşayan bizleriz sonuçta
 
Domestikusun söylediklerine harfiyen katılıyorum. Öncelikle geçmiş olsun en kısa sürede iyileşir ve hamile kalırsın inşallah. Şu an senin durumun çok daha önemli önce can sonra Canan. Eşine üzülmene hiç gerek yok boşuna kendini birde bunun için niye yıpratıyorsun anladığım kadarıyla yaşında genç daha yeni evli sayılırsın. Sadece zamana ihtiyacın var olmicak bişey değilki Allah'ın izniyle inşallah. Bu kadar acele niye sen hamile kalmış olsan bu şekilde emin ol bu seferde ben böyle olcağını bilemezdim dicektir. Ne fayda sen yaşicaksın onun sıkıntısını belkide hiç olmicak inşallah olmaz ama her zaman diğer ihtimali göz önünde bulundurmak lazım. Ki zaten en doğru kararı Dr verecektir. Bebek kaçmıyoya sen eşini bu şekilde üzdüğünü düşünürsen daha çok sıkıntı yaşarsın. Boş ver önce sen senin sağlığın sen sağlıklıysan herşey yolunda gider ama sen iyi olmazsan herkez biryere kadar tahammül edebiliyor. Bebek zaten olur Allah'ın izniyle inşallahhhhhhhhh. Hem çok uzak değil belki 5 6 Aylık bir tedaviden sonra Dr tamamdır dicek. Sen onu bunu kafana takıp bunaltma kendini eşinde zamanla anlicaktır.
 

Psikiyatra gittiğinde, psikiyatr eşinle de konuşsun. Belki bir süre daha tedavi olman gerekir. Şöyle bişey, Ben hamileliğimin 18. haftasına kadar ilaç kullanmadım. Sonra kullandım ama yine de panikli ve anksiyeteli bi halim vardı. Sonuçta hamileyken her ilacı her dozda kullanamıyoruz. Daha erken haftalarda ilaca başlayıp çok güzel hamilelik yaşayan arkadaşlar da var, dişini sıkıp hiç ilaç kullanmayanlar da var. Senin potansiyelin nedir, ancak doktorun bilir. Belki hamilelik iyi gelir, ilaç kullanmazsın. Ama şöyle bi gerçek var ki, gerçekten hormon dengesi alt üst oluyo. Bebek büyüdükçe diyaframa ve akciğere basınç yaptığı için nefes almakta zorlanıyor insan. Çarpıntı vs... oluyor. Ağlama, duygusallık, alınganlık... Bunları seni korkutmak için yazmıyorum yanlış anlama. Bunlar karşılaşabileceğin durumlar. Aklında bulunsun. Hazırlıklı ol.
 
Cok haklisin hepsinin farkindayim ama korkuyorum bir an once gecsin bitsin istiyorum hepimiz gibi
İnsallh sende gidebilirsin biryerlere

eskı yazılarını okumadım canım bende suan bebek ıstıyorum aslında korktugum ıcın emın olamıyorum ıcımde hep bı huzursuzluk mutsuzluk takıntılar var dr ılacı bıraktırdı bebek ıstedıgım ıcın hamılelıgın nasıl gectı
 
Hiç sanmıyorum ilaçtan olduğunu? :) Doktor ne diyor mızmızlığı için? İlacı kendi kafana göre arttırma sakın.

Gazi var nazida var diyor
Kafama gore ilaclarla oynamam cnm ben
Ama iyi hissetmeye baslamistim simdi hep sol yanim ayaktan basa uyusuk kafam kazan gibi hep agriyor
Niye boyle oldu bilemedim
Asya beni zorluyor paZartesi is basi diyorlar
Bugun is icin evraklari vermeye gittim asya krize girmis mamayi almiyor

Haftasonu evime gidiyorum nasil olcak kim bakacak nasil ise gitcem bu kafayka bilmiyorum
 

Hah evet, gazı da var, nazı da var. Bu benzetme iyi olmuş. :))

Yorgunluk Sevim, neden olacak. Dünyanın bütün ilaçlaını içelim istersek. Hatunlarla uğraşırken yorgunluk, uykusuzluk oluyor. Dün gece 01:30 gibi uyandı bizimki. Salonda yer yatağı yapmıştım, eşim rahatsız olmasın diye salona geçtik. Bırakıyorum, sürünmeye başlıyor :) İnsan o saatt sürünür mü? Uyur :)) Ayaklarımın altı ağrıyo artık. Dizlerim, belim.... İndir kaldır halim kalmıyor. Çok şükür yine de. Başka derdimiz yok...

Sütünü birkaç gün önceden sağıp biriktirmeye başlasaydın keşke. Sen yokken öyle idare ederdiniz.

İnşallah herşeyin hayırlısı olur sennn için. Biraz daha izin alma imkanın yok mu?
 
selam arkadaşlar..biraz önce bir yazı okudum face food tarzı beslenmenn ve aşırı şekerli yiyecekler tüketmenin anksiyete depresyon gibi rahatsızlıkları tetiklediğini yazmış..ben abur cubur çok tüketen biriyimde..merak ettim sizin beslenme alışkanlıklarınız nasıl..bir bağlantı varmı yani arasında
 

Selam. O tarz yazıları ben de okudum ve ben tatlıyı çok severim. Çikolata, şeker, pasta vs... Eskiden beri de böyle besleniyorum. Doktorum bana hiç bişey söylemedi bu konuda. Yani "sende panik atak var sen şöyle beslen" demedi.

Bi süre diyet yapmıştım diyetisyen kontrolünde. Panik atak-anksiyete konusunda fazla bi değişiklik olduğunu düşünmüyorum. Belki bi psikiyatra ve diyetisyene danışmak lazım tekrardan.

Aklıma geldi. Özellikle çikolata yemek mutluluk hormonu salgılatıyor ya, bizim zaten mutluluk hormonunda problem var. Yemesek de canımız istiyor :) Etkiye tepki sanırım :)
 
Merhaba arkadaşlar,

İçimi dökebileceğim kimse yok. Büyük bir şirkette, İstanbul'un göbeğinde X. uzmanı olarak çalışıyorum. Hepinizin reklamlardan gördüğü, tanıdığı köklü bir firma.

21 haftalık hamileyim ve ilk 3 ayım çok zor geçti. Kusmaktan 2 kilo verdim. Her akşam mesaiye kalıp eve 2,5 saat trafiğe takılarak varabildim ve bu esanada hiç rapor almadan işimin başından ayrılmadım.

Ama kime yarandım. İş yerimde çok kariyerli, benim maaşımın 23 katını alan bir Genel Müdür Yardımcısı var. Normalde fonksiyonel olarak bir bağımız yok ama ortak yürüttümüz işlerle ilgili ne zaman iletişime geçsek her defasında beni azarlamak için bir bahane buluyor.
Benden önceki X uzmanı kişi ile çok yakınlarmış ve onun istifa edip yerine benim alınmamı sanırım kabul edemedi. Ve bugün yine suratıma evrakları fırlatarak karnım burnumda halimle afedersiniz ama resmen köpek gibi azarladı beni.

Bu mobbinge ne zamana kadar dayanıcamı bilmiyorum. Kendi müdürüm de sesini çıkarma diyor bana destek olmuyor. Ama tüm öğleden sonra karnımda bebişimle ağlamakla geçti. Hayatımda böyle muamele görmedim.

Ne yapacağımı bilemiyorum. İşimle ilgili en ufak bir eksiğim yok aksine fazlam var. Olduğunu düşünsem zaten hemen gereğini yaparım ama bu kadının egolarından mahvolmuş durumdayım.

Annem yaşında avukat olmuş ama insan olamamış bir zavallı....

Paylaşabileceğim kimse yok..Eşim çok üzüldüğüm için bebeğe zarar verdiğimi düşünüyor artık ona da anlatmak istemiyorum.

Sizce ne yapmalıyım???
 

çikolatanın dolapta olduğunu bilmek ayrı bir mutluluk veriyor bana:)sağolsun ilaçlarda iştahımı bi açtı...aslında hiçbir problemimiz olmasa dahi sağlıklı değil yani benim gibi abartanlar için..nişanlıyken her gün dışardaydık..çok şükür evlenince yemek düzenine geçtik ama abur cuburdan vazgeçemedik:)kola içmediğim bir gün yok gibi...dediğin gibi danışmak lazım bi:)
 

Merhaba. Hoşgeldin.

Kuzenim de senin tabirinle köklü bir firmada çalışıyor ve o da üstündekilerle aynı sorunları yaşıyor. Ama o bekar :) Plaza tarzı büyük işyerlerinde yıldız savaşlarına taş çıkartan bi güç savaşları serisi var anladığım kadarıyla. Bi kast sistemi, bi hiyerarşi mevcut. Kendi adıma söyliyeyim, tipik koç burcu olarak kurallara sıkı sıkı bağlı ama bir o kadar da asi biriyim. Sana sunabileceğim fikirler de bu doğrultuda olur :))

Öncelikle eğer maddi olarak eşinin maaşı yetiyorsa ya işi bırak, ya da izine ayrıl. Hadi sen alışmışsın bu koşuşturmaya. O bebeciğin günahı ne? Yol stresi, iş stresi, kendini bilmezlerin stresi... Bi akrabam var. Küçücük çocuğu evde bırakıp çalışmaya gidiyomuş zamanında. Çocuğun ağladığını, gitme dediğini de anlatıyo ballandıra ballandıra. Oysa çalışmasa hayatı maddi olarak sekteye uğramaz. Neymiş, çalışmayı seviyormuş. Yaa bi gitt dedim içimden. 8 aylık kızım var, babası 10-15 dakika hava almaya çıkarıyor da, aklım onda kalıyor. Bırak çalışmayı.... Mecbur olanları anlarım tabi. Ama şu anlattığım örnektekini anlayamam. Neyse...

İşte tavsiyem bu. Ya iş değiştir, ya yarı zamanlı bi iş bul, ya izne ayrıl, ya da işi bırak. Ama orda çalışmaya devam edersen, aramıza hoşgeldin deriz bir süre sonra :))
 

Offf sen benden de betermişsin :)) Kola içmem ben. Uludağ limonata şekersiz favorimdir :)) Eşimse sadece çay şekeri kullanır. Kek bile aramaz mesela. Ha bir de puding sever. Bana şaşırıyor mesela. Tuhaf geliyor çikolatayı tatlıyı löp löp yeyişim :))

Bu konuda başka bir yazı vs bulursak paylaşalım. Bakalım neymiş :)
 

bende çalışan bir annenin çocuğu olarak eğer işi bırakmaznız maddi durumunuzu etkilemeyecekse ayrılmanızı öneririm..hem sizin hem bebeğinizin her anlamda sıhhati için...burada hepimiz bir şekilde stres etkenli sorunlarla boğuşuyoruz...
 

Yakın zamanda Montreal Üniversitesi´nde yapılan bir araştırma fast food ürünlerinin beynin kimyasını değiştirdiğini ortaya koymuştur. Bu da depresyon ve anksiyete sorunlarına yol
açmaktadır. Fast Food ürünlerinin içindeki katkı maddelerinin öğrenme bozukluğu, motivasyon eksikliği ve hafıza zayıflığına da yol açtığı kanıtlanmıştır.

araştırmalara devam edeceğim:)abur cubur diyetine girim bakim ruh halimde değişiklik olacakmı(becerebilirsem tabi:)
 

İzin icin bugun bi oraya bi buraya kosturdum gunluk 3 saat sut iznim disinda izin hakkim yokmus
Calismaya ne istegim ne mecalim var zaten
Asyayi kime emanet edebilirim bilmiyorum annemle evlerimiz uzak benim evim isyerine yakin annem gelemem bebek kalsin diyor ben de anneme gidis gelis yapamam offf bilmiyorum
Hepsini halledecek gucum vardi su pislik hastalik cikana kadar adaklar adamistim gecen yaz kpssye hazirlanirken evime yakin atanabilsem diye simdi dunya yok gozumde
6,5 aylik hamileyken camlarimi bile siler her isimi yapardim komsular sen nasil hamilesin derdi
Simdi psikolojim alt ust bu belirsizlik uykusuzluk yorgunluk kizimin aglamalari beni krize sokuyor
Tam oh demisken ayni olmaya basladim
Yarin psikiyatrmla randevum var bakalim ilac icin ne dicek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…