Çok özlüyorum..
Akşam ezanına kadar dışarıda oynamayı.Burnumum buz gibi üşümesini saçlarımın dağınık hallerini umursamayışımı..
Terliğimi giydiğim gibi topraklara otlara koşmayı,kirlenen tozlanan ayaklarımı akşam ablalarımla leğende beraber cıbıl cıbıl yıkamayı..
Babamın işten gelmesini dört gözle beklemeyi.Yolun ucunda gördüğüm an oyunu neyi bırakıp çılgınca ona koşmayı. ''Babam geldiii baba baba..'' diye yeri göğü inletmeyi..
Ellerindeki poşetleri alıp o sert ellerine ellerimi yerleştirmeyi sımsıkı tutmasını..
Babamın kokusunu özledim.. Baba kokusu mistik güven veren güçlü herşeyden farklı babamın kokusunu özledim..
Anneme küstüğümde babamın asılı olduğu kapı arkası askılığın yanına gidip eşyalarını koklardım. Şimdi bile kokusu burnumda çok garip hiç gitmemiş benden. Gitmesin..
Annem kızartma yaptığında gizlice aşırıp ablalarımla beraber yemeyi özledim.
Uyuyakaldığımda herhangi biryerde sabah yatağımda gözlerimi açmayı özledim. Üstüm açıksa battaniyenin sıcaklığıyla uyanmayı..
Annemin ellerini özledim.Migrenim tuttuğunda alıp avucunu alnıma koymayı özledim. Kaç migren krizini böyle atlattım bilinmez.Annemin şifa kaynağı sımsıcak ellerini özledim.
Ve kokusu..Tertemiz kokar anneler.Sabun kokarlar. Ferah kokarlar.Bahar gibi kokarlar. Tüm ferahlıklar anne kokusunun içinde.Annemin kokusu temizliği baharı çağrıştırır bana.Baharı çağrıştırır. Çiçekleri..
Kardeş muhabbetlerini özledim.İlk aşık olduğumda ablamın farkettiğindeki ''aşık mı oldun len sen '' demesini..
Heryere K harfini yazmayı..
Daha sonraki aşk muhabbetlerindeki heyecanımı. Bak söylerim anneme tehditlerini..Gece atıştırmalarını..
Esaslı özledim herşeyi..