Ben 35 yaşındayım bizim çocukluğumuzda "cisını söylüyor ama kakasini tutuyor" vakası yok gibiydi.Simdi hepimizin cevresinde veya kendisinde mutlaka var bu sıkıntı .Benim büyük oğlumda da yasadık.Haftalarca Mehtap Kayaoglu'na gittik çözmek icin.Cocuk kakasini kendisinden bir parça olarak görüp kaybetmek istemiyor bu yüzden altına yapıyormuş.Özellikle de uretken olamayan cocuklarda rastlanıyormuş.Cocuklarımıza kıymet verelim özgüvenli bireyler olarak yetiştirelim derken kakasini bile kutsal sayan kibirli insanlar mi hediye ediyoruz acaba topluma.Büyüklerimizin yanlışları tabii ki vardı ama "Anadolu pedagojisi"ni hepten yok saymamak gerekiyor bence..