Öylesine

İçimi dökmek için yazıyorum sadece yani okumasanız da olur. Eğitim hayatım boyunca bir başarı elde edemedim. Ortaokuldan beri anksiyete ve depresyon ile uğraşıyorum. Ailem başarısızsın, yapamazsın, kendini şartlandırmışsın diyor. Bu sene kendimi zar zor toparladım ama yine başladılar. Hayatım boyunca hiç sevildiğimi hissetmedim bazen çevremde kız arkadaşlarımın nasıl sevildiğini görüyorum o kadar imreniyorum ki. Birinin seni kendinden çok sevmesi, senin için herkesi karşısına alması ne kadar güzel bir duygudur kim bilir. Ben yaşamadım hiç. Kendimi halsiz yorgun hissediyorum. Annem ile aram hiç iyi değil. Tek derdi eğitimim anlıyorum önemsiyor ama dile getirme şekli çok farklı. Arkamda birinin destek çıktığını hissedemiyorum. Çevremde arkadaşlarım var ama hiç kimse yokmuş gibi hissediyorum. Üniversiteye nasıl gideceğim nasıl evleneceğim bilmiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde nasıl dik dururum bilmiyorum. Kendime güvenemiyorum her şeyi yaparım diyemiyorum ki. Çocukluğumdan beri böyle büyütüldüm nasıl yeneceğim bilmiyorum. Arkadaşlarımın yanında gülüyorum eğleniyorum hiçbir şey yokmuş gibi. Bazen Allah'a dua ediyorum canımı alsın diye sonuçta bir işe yaramıyorum. Başarısızım onlara göre. Beni hayata bağlayan bir şey yok, hedefim yok, amacım yok. Sadece dünyada zaman geçiriyorum. Sorsanız 5 sene sonra kendini nerede görüyorsun diye cevap veremem. Çünkü ben kimim, neyim, nelerden hoşlanırım, neleri sevmem bilmiyorum. Keşke bunca yaşıma kadar sevgi ve aşkı tadabilseydim. Birinin benim için çabaladığını görebilmek isterdim.

alisha .!.:

Sorsanız 5 sene sonra kendini nerede görüyorsun diye cevap veremem

Genişletmek için tıkla...

Bence buna kimse cevap veremiyor

Sizin için çabalayan birine ihtiyacınız yok. Kendiniz yine kendiniz için çabalamalısınız. Asıl çıkış noktanız bu olsun
Hayatta kendinizden başka kimseye ihtiyacınız yok

Yasiniz kac?

S.ktir et. Bu dünyada hiçbir şey sağlığından ve sevdiklerinden önemli değil. Her şey akademik başarı da değil. Okumak da artık çok bir şey etmiyor. Salla boş ver