Oruç Aruoba Şiirleri

seaBahARseaBahAR hesabı doğrulanmış üye.

Nosce Te İpsum
Pro Üye
13 Nisan 2007
15.555
36.072
1.123
Oruç Aruoba Kimdir?

Oruç Aruoba, yazar ve felsefecidir. 1948 yılında Karamürsel'de doğdu.

Ankara TED Koleji'ni bitirdikten sonra Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Yüksek Lisansı'nı aldı. Aynı üniversitede Felsefe Bilim Uzmanı oldu. Felsefe doktorasını tamamladı ve öğretim üyeliği yaptı (1972-1983). Tübingen Üniversitesi (Almanya) felsefe semineri üyeliği (1976-1977) ve Victoria Üniversitesi (Yeni Zelanda) konuk öğretim üyeliğinde bulundu (1981). Çeşitli basın organlarında yayın yönetmenliği, yayın kurulu üyeliği ve yayın danışmanlığı yaptı. Birçok dergide yazı ve çevirileri yayınlandı. Serbest yazar olarak çalışmaktadır.
 
Gündüz Yarasaları

I
Neyiz ki biz?
İlk ışınları görünüce güneşin, Kaparız tepenin gözkapaklarını-
Çam değiliz ki kollarımız açık,
Ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
Gölgeler kısalınca çıkarız ortaya,
Açıklıktır, aydınlıktır aradıüımız,
Parlaklıkta bulur gücünü görşümüz.
Tanımayız alacakaranlığı delen,
Tepelerin arasından seçen bakışı.
Kör olmuş ışıktan gözlerimiz.
Gündüz yarasalarıyız biz

II
Geceyi düşleriz gündüzken,
Geceyken de gündüzü
Yitirebileceklerimiz yitiktir
Onlardan uzaktayken ama
Özleriz döneriz yeniden
Yitirmeden
Yitirebileceklerimizi
Yitiremediklerimize.
Yitirebilirdik, deriz;
Ama yalnızca bir fiil çekimi bu-
tutsaklıklara bağlamışız özgürlüğümüzü.
Gündüz yarasalarıyız biz.

III
Saglamdır düşünce temellerimiz,
Ama altlarında kist vardır, sonra kum
Dururuz gerçi, sapasağlam, kalın
Taştan duvarlarımızla dimdik
Ayakta; ama biraz su, biraz sızıntı
Kaydırır temellerimizi hemen.
Duyarız yerçekimini hemen,
Titreriz. Sımsıkı, gergin
Bağlar vardır
Düşüncelerimizi ayakta tutan, ama,
Ya temelsizse temeli
Bütün bu bağları
Bağlayan
Bağın
Bağlantısızca bağlarız bağlarımızı


Oruç ARUOBA
 
Özlediğin Gidip Göremediğindir

Özlediğin, gidip göremediğindir;
ama, gidip görmek istediğin

Özlem, gidip görememendir; ama
gidip görmek istemen

Özlediğin, gidip görmek istediğin
ama gidip göremediğin

Özlem, gidip görmek istemen-
ama, gidememen, görememen;
gene de, istemen


Oruç Aruoba
 
Biliyor musun Nereden Geliyorum?

Oradan:
senin gideceğin yerden-
en dibinden
acıların
en içinden
sevinçlerin:
ikimizin gideceği yerden.

Oradan:
ikimizin olduğu yerden-
çevremizden gelen
etkilerden sıyrılıp,
kendiliğimizden
oluştuğumuz yerden.

Oradan:
bizim yerimizden-
ikimizin de geldiği yerden:
yenilgiden
üzüntüden
yeşillikten
mavilikten.

Biliyor musun
nereden?

Yaşamın en dibinden.
İçtenliğin en içinden.

Sen ve ben
neden
gelmişsek ve gideceksek
o yere, o yerden
kendiliğimizden,
gideceğiz ve geleceğiz
o yere
yeniden-

Sen ve ben
yeniden ve yeniden.

senin elin
serin elin
benim elim
derin elim

senin elin
benim elim
benim elim
senin elin

senin elim
benim elin

dingin elin
suskun elim

Gidiyorsun:
Bütün ışıklarımı göndersem seninle
aydınlanır mısın?


Oruç Aruoba
 
YAZILAMAYAN ZAMAN


Herşeyi yazarım da
zamanı yazamam -
o yazar çünkü
beni.

Yazar beni
yavaş yavaş
özenli -
azalta azalta
görkemli -
sanki
dolduracakmış
olduracakmış
gibi.

Halbuki
sıyırıp düşürmüştür
tırnağımdaki çürüğü
parmağımdaki yarayı
kabuk kabuk
geçirmiştir -
geçerken, sanki
çoğalta çoğalta
yazarak
beni:
özenli
görkemli.

Oruç Aruoba
 

Ölüm olmasaydı,
yaşam anlamsız olurdu.

Ölümün varolan 'birşey' olması,
yaşamı da anlamlı kılar_
onun da anlamını vareder.

Ölüm yaşamı vareder...

Ölüm varsa, yaşam da vardır_
ölüm varolmadıkça, yaşam da yoktur.

Yaşam, varolma ve varetme gücünü
ölümden alır.

Ölüm yaşamın gücüdür_
ya da yaşamın güçlülüğü...


Oruç Aruoba


Not : Yazarın "de ki işte" adlı kitabından alınmıştır.​
​
 


Felsefe, hep yeniden, sürekli
ölüme gelip dayanan, dayanacak,
dayanması gereken yaşam biçimidir.

Felsefeyi yaşam biçimi edinen
kişi için de, her yer barınılmaz,
her yol çıkmaz, her yön olanaksız,
her yük ezici -her anlam boştur-
çünkü, ölüm vardır.


Oruç Aruoba

Not : Yazarın "de ki işte" adlı kitabından alınmıştır.​
​
 
Yaşam, istemen ve istediğinin ne olduğunu
-ne istediğini- bilememen
olacak.

Bilinmeyene elvermeyecek yaşamın
hep istem olacak,
ve istemin bilinemezliği...

İki türlüsü de olabilecek:
Bilmediğini istemen;
istediğini bilmemen...

Bu yüzden de yanlışları istemen olacak yaşam:
Ne olduğunu bilmeden istediklerin;
istediğini bilmediklerin;
isteyip de bilmediklerin-
hep, yanlışlar...


Oruç Aruoba​
​
 
HAVADA

Burada
duvar ile direk
arasında asılı
sallanıyorum.

Kenarlarım yırtık
parçalarım sarkık
içim patlak.

Burada
geçmiş ile gelecek
arasında gerili
sallanıyorum.

Saatlerim çarpık
günlerim çatlak
yılım yitik.

Sözcükler gelip geçiyor içimden
anlamsızlığa doğru
eylemler geçip gidiyor elimden
çaresizliğe doğru.

Boşalıyorum
burada
hiçlik ile yokluk
arasında.

Oruç Aruoba
 

Biliyor musun
nereden?

Yaşamın en dibinden.
içtenliğin en içinden


 ilk defa okuyorum şiirlerine yazık ki tanımamışım bu kadar şiir okurken ama bundan biraz biz deil de idareciler utansın böyle kaliteli sanatcıları tanıtmamk da suç deilmi belki okumasaydım kim olduyunu ne yaptıyını hiç bir zaman bilemicektik emeğineze sağlık
 
Özlem, Bahar başında esip geçer gibi görünen
kar fırtınasıdır; ama, sanki, her bir tanesi donup
kalacak, hiçbirzaman erimeyecek gibidir.

Özlem, gelip kalır: özleyen özleneni
yeniden görebilene dek, herşeyi kaplayan, aklaştıran
tipi gibidir: bastıran, görünmez kılan

__gelir, ve, kalır__
gelen, ve kalan...

Oruç Aruoba
​
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Aile Arasında
Yorumlar
6
Görüntüleme
6K
clara
O
Bakanlık teklif edilen CHP, MHP ve HDP'li vekiller belli oldu
Yorumlar
11
Görüntüleme
824
ehl-i keyf
E
Amerikan tarihi
Yorumlar
0
Görüntüleme
2K
Elif
Oktay Sinanoğlu hayatını kaybetti
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
Elif
Foucault Sarkacı - Umberto Eco
Yorumlar
0
Görüntüleme
1K
pamuksekeripembesi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…