Herkese merhaba...
Burası iki senedir zaman zaman girip baktığım bir platform... Bu sefer ben de hikayemi yazmak istedim... Şu an 5. denemedeyiz... Pazartesi günü transferim oldu ve şu an beklemedeyim... Ama gelin görün neler yaşadım... Açıkçası şu an buraya yazma sebebim benim yaşadığım komplikasyonu yaşayan başka biri var mı, bunu öğrenmek... Şimdi sırası ile denemeleri özetleyeceğim...
1) Haziran 2014: Evlendikten 3 sene sonra artık çocuk sahibi olmak istedik ve bir sene doğal yollarla denedik. Olmayınca araştırmalara başlandı ve direk tüp bebek yapmamız söylendi. Eşimin sperm sayısı az ve morfolojisi oldukça kötü... İlk tüp bebek denememizi yaptırdık. 2 tane 5. gün embriyosu sonuç negatif... Buraya yaşadığım duyguları düşünceleri yazmıyorum çünkü hepimiz benzer şeyleri yazıyoruz... Kısaca özet geçmek istiyorum eski tedavilerimi...
2) Kasım 2014: İkinci denememizi aynı merkezde yaptık. Bu sefer bir adet 3. gün embriyosu trasnfer edildi... Kalanlar donduruldu... Sonuç negatif...
3) Ocak 2015: İki dondurulmuş embriyo trasnferi... Sonuç negatif...
4) Mart 2015: Doktor hiç hazır olmama rağmen transferde ısrar etti ve son kalan dondurulmuşlar transfer edildi. Sonuç negatif...
5) Kasım 2015: Uzunca bir dinlenme dönemi sonrası tekrar cesaret toplayarak yeni bir merkezde deneme... Buradan sonra anlatacaklarım çok önemli işte. OPU'ya kadar her şey yolundaydı... Ta ki OPU olana kadar... OPU olduktan sonra kendime gelemedim, bir türlü ayılamadım... Aşırı bir sıcak basması, soğuk basması gözleri açamama, bir şey yiyip içememe durumum oldu. Çok tuvaletim geldi, tuvalete gitmek istedim ve odada yalnız olduğumu hatırlıyorum. Eşim sperm vermeye gitmişti... Yataktan kalktıktan sonrasını hatırlamıyorum... Bayılmışım.. Hemşireler benim yanımda olduklarını söylüyorlar ama ben hatırlamıyorum. Bu arada tansiyonum hep çok düşükmüş.. 7 lerde... Bi uyandım başıma pansuman yapılıyor, burnum acıyor... Yatağın ayak ucunu kaldırmışlar tansiyonum yükselsin diye... Dr muayeneye geldi kanama var mı diye yok dedi gitti. aradan 2-3 saat geçti ben kendime gelemedim, daha kötü oldum.. Kulağım çınladı, ishal oldum wc ye gitmeme izin vermediler tansiyonum çok düşük diye gene bayılırım diye zaten ayağa kalkacak halim de yoktu, altıma bi şey getirdiler yatakta yaptım, bu arada gene terliyorum sırılsıklam vücudum, bana ayran içirmeye çalışıyorlar içemiyorum... Benim ayılamadığımı sandılar ve uyandırmaya çalıştılar... Sütyenimi giydirmeye çalıştı hemşireler bu sırada kustum üstüme başıma... Gece 12 den beri hiç bir şey yiyip içmediğim ve üç kere tuvaletimi yaptığım halde kustum... Eşim tekrar doktor çağırdı ben lütfen beni iyileştirin diye yalvarıyorum hemşirelere. Doktor tekrar geldi ve iç kanama var dedi, bir kadın doğumcu daha geldi ve eşime bir şey imzalatarak beni apar topar ameliyata aldılar... Bu sırada ben iyice fenalaştım iyi olmak istiyorum diye ağlıyorum, bir yandan vücudum titremeye başladı zangır zangır... Tutamıyorum elimi kolumu her yerim titriyor acayip üşüyorum... Eşim bu arada çok endişelenmiş çünkü tüm vücudum bembeyaz kesilip dudaklarım mosmor olmuş... İç kanama olduğu görülünce ultrasonda beni laparoskopiye aldılar... Ameliyathaneyi hatırlıyorum, herkes çok telaşlıydı, doktorlar hemşireler... Sonra kendimi odada uyanmış bir şekilde buldum... Sonda takılmış, göbeğimde üç delik... Ne oldu bana diyorum anlattılar... Çok nadir görülen bir komplikasyon olduğunu söyledi doktor... 15 senedir ilk kez başına gelmiş... Yumurtalarım toplanırken küçük bir çikolata kistim vardı o patlamış ve kanamış... Karnımda iki litre kan birikmiş... Onu ameliyatla almışlar ve yerine yeni kan vermişler... Çok kötü bir şey atlattım, hiç duymadığım bir şey... Anlatırken hala çok kötü oluyorum... Allah beni korudu, daha kötüsü olabilirdi... İki saat amilyathanede kalmışım, eşim ölüp ölüp dirilmiş... Ne için geliyoruz ve neler oluyor... Doktor ve hastane ismi vermek istemiyorum lütfen sormayın, biliyorum ki doktor isteyerek yapmadı... Neyse ben 1 gece hastanede yattım... Bu arada 16 yumurta toplanmış, 11 tanesi olgun, 9 u döllenmiş, 2 si 5. güne ulaştı... Dr transfer için bir engel olmadığını söyledi kontrolde, yapalım dedi ama hazır değilsem dondurabileceğimizi söyledi... Ama ben bir an önce olsun istedim... Belki bu sefer olacaktı, beklemeye gücüm yoktu... İki embriyo transferi kesinlikle istemiyordum çünkü ikiz korkum vardı ama bu sefer ikisini de istedim... Bu kadar şey atlattıktan sonra riske atmak istemedim.. Doktor da zaten iki trasnfer önerdi... Embriyolarımızın 2. kalite olduğunu söylediler... Şu an beklemedeyiz 5 Aralık test günü... Çok değişik duygular içerisindeyim... Sizlerle paylaşmak istedim... Var mı benim yaşadığım gibi bir durum yaşayan aranızda?
Allahım hiçbirimizi evlat hasreti ile sınamasın...
Burası iki senedir zaman zaman girip baktığım bir platform... Bu sefer ben de hikayemi yazmak istedim... Şu an 5. denemedeyiz... Pazartesi günü transferim oldu ve şu an beklemedeyim... Ama gelin görün neler yaşadım... Açıkçası şu an buraya yazma sebebim benim yaşadığım komplikasyonu yaşayan başka biri var mı, bunu öğrenmek... Şimdi sırası ile denemeleri özetleyeceğim...
1) Haziran 2014: Evlendikten 3 sene sonra artık çocuk sahibi olmak istedik ve bir sene doğal yollarla denedik. Olmayınca araştırmalara başlandı ve direk tüp bebek yapmamız söylendi. Eşimin sperm sayısı az ve morfolojisi oldukça kötü... İlk tüp bebek denememizi yaptırdık. 2 tane 5. gün embriyosu sonuç negatif... Buraya yaşadığım duyguları düşünceleri yazmıyorum çünkü hepimiz benzer şeyleri yazıyoruz... Kısaca özet geçmek istiyorum eski tedavilerimi...
2) Kasım 2014: İkinci denememizi aynı merkezde yaptık. Bu sefer bir adet 3. gün embriyosu trasnfer edildi... Kalanlar donduruldu... Sonuç negatif...
3) Ocak 2015: İki dondurulmuş embriyo trasnferi... Sonuç negatif...
4) Mart 2015: Doktor hiç hazır olmama rağmen transferde ısrar etti ve son kalan dondurulmuşlar transfer edildi. Sonuç negatif...
5) Kasım 2015: Uzunca bir dinlenme dönemi sonrası tekrar cesaret toplayarak yeni bir merkezde deneme... Buradan sonra anlatacaklarım çok önemli işte. OPU'ya kadar her şey yolundaydı... Ta ki OPU olana kadar... OPU olduktan sonra kendime gelemedim, bir türlü ayılamadım... Aşırı bir sıcak basması, soğuk basması gözleri açamama, bir şey yiyip içememe durumum oldu. Çok tuvaletim geldi, tuvalete gitmek istedim ve odada yalnız olduğumu hatırlıyorum. Eşim sperm vermeye gitmişti... Yataktan kalktıktan sonrasını hatırlamıyorum... Bayılmışım.. Hemşireler benim yanımda olduklarını söylüyorlar ama ben hatırlamıyorum. Bu arada tansiyonum hep çok düşükmüş.. 7 lerde... Bi uyandım başıma pansuman yapılıyor, burnum acıyor... Yatağın ayak ucunu kaldırmışlar tansiyonum yükselsin diye... Dr muayeneye geldi kanama var mı diye yok dedi gitti. aradan 2-3 saat geçti ben kendime gelemedim, daha kötü oldum.. Kulağım çınladı, ishal oldum wc ye gitmeme izin vermediler tansiyonum çok düşük diye gene bayılırım diye zaten ayağa kalkacak halim de yoktu, altıma bi şey getirdiler yatakta yaptım, bu arada gene terliyorum sırılsıklam vücudum, bana ayran içirmeye çalışıyorlar içemiyorum... Benim ayılamadığımı sandılar ve uyandırmaya çalıştılar... Sütyenimi giydirmeye çalıştı hemşireler bu sırada kustum üstüme başıma... Gece 12 den beri hiç bir şey yiyip içmediğim ve üç kere tuvaletimi yaptığım halde kustum... Eşim tekrar doktor çağırdı ben lütfen beni iyileştirin diye yalvarıyorum hemşirelere. Doktor tekrar geldi ve iç kanama var dedi, bir kadın doğumcu daha geldi ve eşime bir şey imzalatarak beni apar topar ameliyata aldılar... Bu sırada ben iyice fenalaştım iyi olmak istiyorum diye ağlıyorum, bir yandan vücudum titremeye başladı zangır zangır... Tutamıyorum elimi kolumu her yerim titriyor acayip üşüyorum... Eşim bu arada çok endişelenmiş çünkü tüm vücudum bembeyaz kesilip dudaklarım mosmor olmuş... İç kanama olduğu görülünce ultrasonda beni laparoskopiye aldılar... Ameliyathaneyi hatırlıyorum, herkes çok telaşlıydı, doktorlar hemşireler... Sonra kendimi odada uyanmış bir şekilde buldum... Sonda takılmış, göbeğimde üç delik... Ne oldu bana diyorum anlattılar... Çok nadir görülen bir komplikasyon olduğunu söyledi doktor... 15 senedir ilk kez başına gelmiş... Yumurtalarım toplanırken küçük bir çikolata kistim vardı o patlamış ve kanamış... Karnımda iki litre kan birikmiş... Onu ameliyatla almışlar ve yerine yeni kan vermişler... Çok kötü bir şey atlattım, hiç duymadığım bir şey... Anlatırken hala çok kötü oluyorum... Allah beni korudu, daha kötüsü olabilirdi... İki saat amilyathanede kalmışım, eşim ölüp ölüp dirilmiş... Ne için geliyoruz ve neler oluyor... Doktor ve hastane ismi vermek istemiyorum lütfen sormayın, biliyorum ki doktor isteyerek yapmadı... Neyse ben 1 gece hastanede yattım... Bu arada 16 yumurta toplanmış, 11 tanesi olgun, 9 u döllenmiş, 2 si 5. güne ulaştı... Dr transfer için bir engel olmadığını söyledi kontrolde, yapalım dedi ama hazır değilsem dondurabileceğimizi söyledi... Ama ben bir an önce olsun istedim... Belki bu sefer olacaktı, beklemeye gücüm yoktu... İki embriyo transferi kesinlikle istemiyordum çünkü ikiz korkum vardı ama bu sefer ikisini de istedim... Bu kadar şey atlattıktan sonra riske atmak istemedim.. Doktor da zaten iki trasnfer önerdi... Embriyolarımızın 2. kalite olduğunu söylediler... Şu an beklemedeyiz 5 Aralık test günü... Çok değişik duygular içerisindeyim... Sizlerle paylaşmak istedim... Var mı benim yaşadığım gibi bir durum yaşayan aranızda?
Allahım hiçbirimizi evlat hasreti ile sınamasın...
