- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 45
Optimizm. İyimser bakışa sahip olmak demek. İnsanlar optimistlerden hoşlanırlar. Ve onlar nadirdirler!
En iyi haliyle, çoğumuz bazen negatifliğin sularında yüzsek de hayatı genellikle nötr olarak yaşarız. Daha da çoğumuz “En kötü ne olabilir”, “Çok güldüm, ağlayacağım” düşünce modunda takılı kalarak yaşamı sürdürürüz.
Işık ne kadar parlak olursa olsun, sadece gölgelerine odaklanırız.
Çok azımız bir yaşam biçimi olarak optimisttir. Çünkü genellikle olumsuz düşünmeye eğitiliyoruz. Olumsuz düşünme alışkanlığı kazanıyoruz. Bir de buna “gerçekçi olmak” diye tanım koyuyoruz. Alışkanlıkla çoğunluk gibi davranmak, farklı olmaktan daha kolay geliyor.
Optimist, asla başarısızlık olasılıklarını göremeyen bir Pollyanna değildir. En başarılı optimistler aynı zamanda gerçekçidir. Optimist, bir şeylerin istediği gibi gitmeyebileceğini, bir takım terslikler, zorluklar, başarısızlıklar olabileceğini bilir. Ama böyle durumlarda alacağı derse odaklanır ve bu dersin gelecekteki başarısına katkısı olacağını bilir.
Şöyle bir düşünün. En başarılı insanlar, başarısız insanlardan daha fazla başarısızlık deneyimi yaşar. Ama bu deneyimi başarısız insanların gördüğü gibi görmezler. Optimist bakış açıları, her şeyin daima istenildiği gibi sonuç vermeyeceği gerçeğini kabul eder ve başarmamanın da sürecin ve hayat yolculuğunun önemli bir parçası olduğunu bilir.
Optimist, harekete geçmekten ve risk almaktan korkmaz.
Optimistler popülerdir, çünkü yaşam enerjileri her yerlerinden fışkırır. Canlılıklarını, heyecanlarını etraflarına da bulaştırırlar. Başkalarına ilham olurlar ve motive ederler.
Optimistler başarılı olur çünkü yollarını tıkayan bir ağaç olduğunda ağaca tırmanıp yola daha yüksekten bakabilirler. Optimist ayakkabılarını eskitir, pesimist (karamsar) ise çarşaflarını.
Bir insanın gerçekten optimist olup olmadığını anlamanın en emin göstergelerinden biri, para kaybettiğinde nasıl davrandığıdır.
Optimistler düşüncelerin gücünü bilirler ve kullanırlar. Düşünceler bize inanamayacağımız şeyleri başarmamıza ilham da olurlar, ağırlıklarıyla bataklığın derinliklerine de çekebilirler.
İyimser düşünceler balon gibi bizi yukarıya çeker.
Karamsar düşünceler, ayağımıza bağlanmış gülle gibi bizi aşağıya çeker.
Geçmişi değiştiremeyiz ama geçmişle ilgili mutsuz ve öfkeli olmamayı seçebiliriz. Olan olmuş, hala geçmişin öfkeleriyle yaşayarak şimdiyi mahvetmeye gerçekten değmez.
Düşüncelerimizi seçen biziz. Dünyamızı değiştirmek düşüncelerimiz kadar yakın. Optimist düşüncelerin yarattığı heyecan kadar yakın. Bu heyecan sıkça duyulduğunda alışkanlığa dönüşür. Vazgeçemeyeceğiniz bir alışkanlık.
İnsanın değeri, asla düşüncelerinin ve tutkularının kalitesinden fazla olamaz.
Optimistleri seven sadece etrafındaki insanlar değildir, kendileri de kendilerini sever. İşte bu, değerlilik duygusudur.
İşte BU düşünmeye değer.
sevgiylea.s.
En iyi haliyle, çoğumuz bazen negatifliğin sularında yüzsek de hayatı genellikle nötr olarak yaşarız. Daha da çoğumuz “En kötü ne olabilir”, “Çok güldüm, ağlayacağım” düşünce modunda takılı kalarak yaşamı sürdürürüz.
Işık ne kadar parlak olursa olsun, sadece gölgelerine odaklanırız.
Çok azımız bir yaşam biçimi olarak optimisttir. Çünkü genellikle olumsuz düşünmeye eğitiliyoruz. Olumsuz düşünme alışkanlığı kazanıyoruz. Bir de buna “gerçekçi olmak” diye tanım koyuyoruz. Alışkanlıkla çoğunluk gibi davranmak, farklı olmaktan daha kolay geliyor.
Optimist, asla başarısızlık olasılıklarını göremeyen bir Pollyanna değildir. En başarılı optimistler aynı zamanda gerçekçidir. Optimist, bir şeylerin istediği gibi gitmeyebileceğini, bir takım terslikler, zorluklar, başarısızlıklar olabileceğini bilir. Ama böyle durumlarda alacağı derse odaklanır ve bu dersin gelecekteki başarısına katkısı olacağını bilir.
Şöyle bir düşünün. En başarılı insanlar, başarısız insanlardan daha fazla başarısızlık deneyimi yaşar. Ama bu deneyimi başarısız insanların gördüğü gibi görmezler. Optimist bakış açıları, her şeyin daima istenildiği gibi sonuç vermeyeceği gerçeğini kabul eder ve başarmamanın da sürecin ve hayat yolculuğunun önemli bir parçası olduğunu bilir.
Optimist, harekete geçmekten ve risk almaktan korkmaz.
Optimistler popülerdir, çünkü yaşam enerjileri her yerlerinden fışkırır. Canlılıklarını, heyecanlarını etraflarına da bulaştırırlar. Başkalarına ilham olurlar ve motive ederler.
Optimistler başarılı olur çünkü yollarını tıkayan bir ağaç olduğunda ağaca tırmanıp yola daha yüksekten bakabilirler. Optimist ayakkabılarını eskitir, pesimist (karamsar) ise çarşaflarını.
Bir insanın gerçekten optimist olup olmadığını anlamanın en emin göstergelerinden biri, para kaybettiğinde nasıl davrandığıdır.
Optimistler düşüncelerin gücünü bilirler ve kullanırlar. Düşünceler bize inanamayacağımız şeyleri başarmamıza ilham da olurlar, ağırlıklarıyla bataklığın derinliklerine de çekebilirler.
İyimser düşünceler balon gibi bizi yukarıya çeker.
Karamsar düşünceler, ayağımıza bağlanmış gülle gibi bizi aşağıya çeker.
Geçmişi değiştiremeyiz ama geçmişle ilgili mutsuz ve öfkeli olmamayı seçebiliriz. Olan olmuş, hala geçmişin öfkeleriyle yaşayarak şimdiyi mahvetmeye gerçekten değmez.
Düşüncelerimizi seçen biziz. Dünyamızı değiştirmek düşüncelerimiz kadar yakın. Optimist düşüncelerin yarattığı heyecan kadar yakın. Bu heyecan sıkça duyulduğunda alışkanlığa dönüşür. Vazgeçemeyeceğiniz bir alışkanlık.
İnsanın değeri, asla düşüncelerinin ve tutkularının kalitesinden fazla olamaz.
Optimistleri seven sadece etrafındaki insanlar değildir, kendileri de kendilerini sever. İşte bu, değerlilik duygusudur.
İşte BU düşünmeye değer.
sevgiylea.s.
optimist miyim acaba o kadar bana yakın bir tanımlama olduki. yalnız yorulduklarında olay ne boyuta geçer bataklığın dibi pek hoş olmadı da