- 27 Temmuz 2015
- 84
- 21
- 35
-
- Konu Sahibi 1511amorfati111
- #1
BU SEVGİLİMLE İLGİLİ YAŞANAN SORUNLARI ANLATAN İLK KONUM BURAYA KOPYALAMAK İSTEDİM.
merhabalar.... ben 27 yaşında eğitimini bitirip mesleğini eline almış biriyim. geçmişte cok üzüntüler yaşadım. abi kaybettim annem , babam kız kardeşim dağıldı. onlar için güçlü olup herşeyi tekrardan yoluna koymak için cok çaba sarfettim. tabi bunlarla mücadele ederken kendi hayatıma ve aile kurma adına hiç bişey yapmadım yapamadım. derken bu yıl başlarında , muhasebe sorumlusu olarak görev yaptıgım bir özel sektör firmasının üretim kısmında işçi olarak çalışan 33 yaşında biriyle tanıştım. ilk zamanlar herşey cok uyumlu başlaması kafalarımızın bu kadar uyuşması bana inandırıcı gelmesede, zamanla gercekten uyumlu olduğumuzu gördüm. tabi eğitim olarak ve iş hayatındaki çalışma şartlarımız birbirinden farklı. ama ben bunu sorun olarak görmedim. cünkü o kadar uyumlu ve hayata bakış acımız o kadar birbirine benziyordu ki . bu durumlar sorun olmuyor aramızda.
bu kısmı aramızdaki ilişkinin şekliydi. şimdi asıl fikir almaya calıştıgım konuya gelelim. ilişkimizin 5. ayında artık ailelerii tanıştırmaya karar verdik. zaten kalabalık bi ailesi yok. babası 2008 de vefat etmiş bir abisi var ve annesi hayatta , abi evli ve 2 cocuk sahibi. hep birlikten babasından bu yana gelen ev düzeninde yaşıyorlar. yani abisi evlenip eşini baba evine getirmiş, bu şekilde yaşıyorlar. sevgilimin aile içinde sıkıntıları oldugunu farkediyordum , zamanla yengesiyle anlaşamadıgından bahsetti. bazen evde oturuduğu koltuga. yattı yataga yedigi yemeğe karışacak kadar densiz olabiliyor. akşamları cocukların yataklarını o hazırlıyor. neden annesi bunlara müsade ediyor anlıyamıyordum. neyse aileleri tanıştırmak için ilk buluşmayı kararlaştırdık. sayın kayınvalide adayı ve abisi bir iki akrabada alarak geldiler; tabi yenge gelmedi sevgilimle gıcık gittikleri için huzursuzluk olması adına gelmedi o akşam. annesi geldi ama sus pus bir kelime konuşmuyor sanki zorla gelmiş. bir erkek annesi gibi değil, tabi ailem istemedi. neyse aradan 2 hafta geçti sevgilim annesini tekrar arattı annemle dil ucuyla konuşup tekrar gelmek istediğini söyledi. ikinci görüşme oldu onda yenge geldi ama yine pek bişi söylemediler. görseniz sevgilim tek başına çrpınıyor babamın karşısında ter döküyor yanında ailesi olacak insanlar geniş geniş otrup havadan sudan konurken bizimki stresten ölüyor, neyse 2. görşmeden sonra ailemin iyice tadı kaçtı geliyorlar ama neden geldiklerini söylemeden gdiyorlar. neyse ramazan bayramını geçirelim belki kültür farklılığı olmuştur ondan aileler iletişim kuramadı dedik bişileri erteledik.
megerse işin şekli şu ki sevgilimin abisi ve yengesi onu evde istemiyorlar. zaamanında yaptıgı sorumsuzluklar ve gezip tozup arkasına bakmamalardan abi kardeşine kızgın. yengede o evde hakimiyeti ele aldıgı için onun lafına göre davranıyorlar. neyse en son artık anneside büyük abinin yanında , gelininin arkasında oldugunu açık açık belirtince sevgilim çareyi evden ayrılmakta buldu. aslında küçük bi evi var ve az cok bi düzeni varmış benle tanışmadn önce zaten , zaman zaman orda kalyormuş. dün akşam uzun zamandı örtmeye çalıştıgı bu durumları tamamen anlattı. ekonomik durumuda cok iyi değil , ama düzenli çalışıyor. biraz kendini ekonomik olarak düzeltip ailemin karşısına tek başına cıkacagını ve durumunu anlatacagını söyledi. yani ailesiyla tümden iplerini koparacakmış ama ilk önce bana haber vermek istemiş.
zaten aileleri tanıştırma sürecinde annesinin konuşmaması bizle dalga gecer gibi , ailemin canını sıkmıştı. sevgilimde babamdan müsade isteyip tek başına evimize geldi , annem ve babamla konuştu . durumları izah etti. kendini anlattı . kızınıza deger veriyorum , onunla bir aile olmak istiyorum dedi. ama saygı cercevesinde. tabi ailemin hoşuna gitti samimi bi şekilde gelip kendini anlatmaya çalışmasını takdir ettiler.
kızlar olanları olabildiğince kısa anlatmaya çalıştım. şimdi onunla 8 ay olucak tanışalı ve beni bir kez olsun incitmedi. cok duygusal ve aile içindeki yaşadıgı üzüntüler, dışlanma duygusu yüzünden bir yerlerde eziklik duygusu var. ama aklımı kurcalayan ailesi git bu evden derken hadi abisi evli ,eşinin dediği gibi hareket ediyor. ya annesi ondan başka kimsesi olmadığını bile bile çocugunu gelinine , torunlarına neden ezdiriyor. yani ister istemez aklıma şu soruda geliyr acaba benim sevgilimde mi hata. çok mu kötü bir insan ya da çok büyük bir kötülükmüş yapmış benden saklıyor...aslında ben onun hakkında hiç kötü düşünemiyorum çünkü düşündürecek bişi yapmadı. ama ailesinin davranışı bu kadar acımasızlığı heleki annesininde aynı davranışta olması beni düşündürüyor. ben bunları nasıl netleşiricem. nasıl emin olucam. üzülüyorum sevgilim manevi olarak caresiz yaralı . ve ben bu durumda nasıl davranıcam bilemiyorum.
sizlerinde düşüncelerine ihtiyacım var ... sabırla okudugunuz için tşk ederim......................
................................................................................................. ......................................................................
bu sevgilimle yaşadıgım sorun . işin içinden cıkılmaz bir halde. artık ailemden beni yanlız başına istemek zorunda yada yanında bi büyükle gelicek ailesi olmıcak. tabi ben aileme bahsettim onlarda yaşanılanlara anlam veremediler. ailem bu ilişkiyi kestirip atmam gerektiğini söylüyorlar... şimdi size başka bişiden bahsetmek istiyorum. sevgilimle aileleri tanıştırmadan önce ilişkimizin ciddiyete kavuşmaya başladıgını fark ettiğim zaman , geçmişimle ilgili bir gercegi ya anlatıcaktım yada saklıcaktım. bende saklayıp kandırmayı kendi vicdanı yakıştıramadığım için söylemeyi tercih ettim. geçmişte yasadıgım bunalımlı döneminde biriyle tanışmıştım , oda o zamanki kafa karışıklığımdan faydalandı. onunla birlikte oldum. belki onunla yanlız kalmak benim kararımdı ve hatamdı ama birlikte olmak istemiyordum neyse her ne kadar karşıda çıkmaya çalışsam o gün birlikte olduk. sonra ben bu insanla bi daha yanlız kalmadım ve sessiz sedasız ayrıldım. yaşanılanları kimseye anlatmadım. bunun psikolojik sonuçlarıyla tek başıma mücadele ettim. işte geçmişimde yaşadığım bu hatayı sevgilime bir yolunu bulup anlattım. önce kafası biraz karıştı. sonrada senin temiz biri oldugunun farkındayım , her insan hataya düşebilir sen bunun hata oldugunun farkındasın ve bana dürüst oldun. bunu burda kapatalım diyip birdahada açmadı bu konuyu.... şimdi onun ailesindeki sorunlar yüzünden bişiler zora giriyor. ama bunlara ragmen benim geçmişimi acıp yüzüme vurmuyor yada en ufacık imada bile bulunmuyor.
ailesi tarafından terk edilmesini bu kadar irdelemekte istemiyorum. cünkü o geçmişimi cok kurcalamadı geriye atıp beni bugünle degerlendirdi. hiç kırmadı üzmedi. şimdi düşünüyorum da benim durumumla onunkini bu şekilde kıyaslamak doğrumu. yani ben geçişte oyle yada böyle bir hataya düştüm bu adamda herşeye ragmen beni kabullendi, bunu bildiği günden sonrada bana karşı hiç de kırıcı olmadı, bende ailesiyle ne yaşadıysa yaşadı kurcalamayayım , kapatayım yolumuza bakalım diyorum. ama sonra yanlışmı düşünüyorum diye endişeleniyorum. olaya böyle bakmak yanlış mı bilemiyorum. kafam karma karışık oluyor. . sizin bu olaylarla ilgili yaklaşımınız nedir ...inanın yorumlarınız benim ufkumu değiştiriyor. az yada cok yardımcı oluyor sıkıntılarımı çözmeme...
merhabalar.... ben 27 yaşında eğitimini bitirip mesleğini eline almış biriyim. geçmişte cok üzüntüler yaşadım. abi kaybettim annem , babam kız kardeşim dağıldı. onlar için güçlü olup herşeyi tekrardan yoluna koymak için cok çaba sarfettim. tabi bunlarla mücadele ederken kendi hayatıma ve aile kurma adına hiç bişey yapmadım yapamadım. derken bu yıl başlarında , muhasebe sorumlusu olarak görev yaptıgım bir özel sektör firmasının üretim kısmında işçi olarak çalışan 33 yaşında biriyle tanıştım. ilk zamanlar herşey cok uyumlu başlaması kafalarımızın bu kadar uyuşması bana inandırıcı gelmesede, zamanla gercekten uyumlu olduğumuzu gördüm. tabi eğitim olarak ve iş hayatındaki çalışma şartlarımız birbirinden farklı. ama ben bunu sorun olarak görmedim. cünkü o kadar uyumlu ve hayata bakış acımız o kadar birbirine benziyordu ki . bu durumlar sorun olmuyor aramızda.
bu kısmı aramızdaki ilişkinin şekliydi. şimdi asıl fikir almaya calıştıgım konuya gelelim. ilişkimizin 5. ayında artık ailelerii tanıştırmaya karar verdik. zaten kalabalık bi ailesi yok. babası 2008 de vefat etmiş bir abisi var ve annesi hayatta , abi evli ve 2 cocuk sahibi. hep birlikten babasından bu yana gelen ev düzeninde yaşıyorlar. yani abisi evlenip eşini baba evine getirmiş, bu şekilde yaşıyorlar. sevgilimin aile içinde sıkıntıları oldugunu farkediyordum , zamanla yengesiyle anlaşamadıgından bahsetti. bazen evde oturuduğu koltuga. yattı yataga yedigi yemeğe karışacak kadar densiz olabiliyor. akşamları cocukların yataklarını o hazırlıyor. neden annesi bunlara müsade ediyor anlıyamıyordum. neyse aileleri tanıştırmak için ilk buluşmayı kararlaştırdık. sayın kayınvalide adayı ve abisi bir iki akrabada alarak geldiler; tabi yenge gelmedi sevgilimle gıcık gittikleri için huzursuzluk olması adına gelmedi o akşam. annesi geldi ama sus pus bir kelime konuşmuyor sanki zorla gelmiş. bir erkek annesi gibi değil, tabi ailem istemedi. neyse aradan 2 hafta geçti sevgilim annesini tekrar arattı annemle dil ucuyla konuşup tekrar gelmek istediğini söyledi. ikinci görüşme oldu onda yenge geldi ama yine pek bişi söylemediler. görseniz sevgilim tek başına çrpınıyor babamın karşısında ter döküyor yanında ailesi olacak insanlar geniş geniş otrup havadan sudan konurken bizimki stresten ölüyor, neyse 2. görşmeden sonra ailemin iyice tadı kaçtı geliyorlar ama neden geldiklerini söylemeden gdiyorlar. neyse ramazan bayramını geçirelim belki kültür farklılığı olmuştur ondan aileler iletişim kuramadı dedik bişileri erteledik.
megerse işin şekli şu ki sevgilimin abisi ve yengesi onu evde istemiyorlar. zaamanında yaptıgı sorumsuzluklar ve gezip tozup arkasına bakmamalardan abi kardeşine kızgın. yengede o evde hakimiyeti ele aldıgı için onun lafına göre davranıyorlar. neyse en son artık anneside büyük abinin yanında , gelininin arkasında oldugunu açık açık belirtince sevgilim çareyi evden ayrılmakta buldu. aslında küçük bi evi var ve az cok bi düzeni varmış benle tanışmadn önce zaten , zaman zaman orda kalyormuş. dün akşam uzun zamandı örtmeye çalıştıgı bu durumları tamamen anlattı. ekonomik durumuda cok iyi değil , ama düzenli çalışıyor. biraz kendini ekonomik olarak düzeltip ailemin karşısına tek başına cıkacagını ve durumunu anlatacagını söyledi. yani ailesiyla tümden iplerini koparacakmış ama ilk önce bana haber vermek istemiş.
zaten aileleri tanıştırma sürecinde annesinin konuşmaması bizle dalga gecer gibi , ailemin canını sıkmıştı. sevgilimde babamdan müsade isteyip tek başına evimize geldi , annem ve babamla konuştu . durumları izah etti. kendini anlattı . kızınıza deger veriyorum , onunla bir aile olmak istiyorum dedi. ama saygı cercevesinde. tabi ailemin hoşuna gitti samimi bi şekilde gelip kendini anlatmaya çalışmasını takdir ettiler.
kızlar olanları olabildiğince kısa anlatmaya çalıştım. şimdi onunla 8 ay olucak tanışalı ve beni bir kez olsun incitmedi. cok duygusal ve aile içindeki yaşadıgı üzüntüler, dışlanma duygusu yüzünden bir yerlerde eziklik duygusu var. ama aklımı kurcalayan ailesi git bu evden derken hadi abisi evli ,eşinin dediği gibi hareket ediyor. ya annesi ondan başka kimsesi olmadığını bile bile çocugunu gelinine , torunlarına neden ezdiriyor. yani ister istemez aklıma şu soruda geliyr acaba benim sevgilimde mi hata. çok mu kötü bir insan ya da çok büyük bir kötülükmüş yapmış benden saklıyor...aslında ben onun hakkında hiç kötü düşünemiyorum çünkü düşündürecek bişi yapmadı. ama ailesinin davranışı bu kadar acımasızlığı heleki annesininde aynı davranışta olması beni düşündürüyor. ben bunları nasıl netleşiricem. nasıl emin olucam. üzülüyorum sevgilim manevi olarak caresiz yaralı . ve ben bu durumda nasıl davranıcam bilemiyorum.
sizlerinde düşüncelerine ihtiyacım var ... sabırla okudugunuz için tşk ederim......................
................................................................................................. ......................................................................
bu sevgilimle yaşadıgım sorun . işin içinden cıkılmaz bir halde. artık ailemden beni yanlız başına istemek zorunda yada yanında bi büyükle gelicek ailesi olmıcak. tabi ben aileme bahsettim onlarda yaşanılanlara anlam veremediler. ailem bu ilişkiyi kestirip atmam gerektiğini söylüyorlar... şimdi size başka bişiden bahsetmek istiyorum. sevgilimle aileleri tanıştırmadan önce ilişkimizin ciddiyete kavuşmaya başladıgını fark ettiğim zaman , geçmişimle ilgili bir gercegi ya anlatıcaktım yada saklıcaktım. bende saklayıp kandırmayı kendi vicdanı yakıştıramadığım için söylemeyi tercih ettim. geçmişte yasadıgım bunalımlı döneminde biriyle tanışmıştım , oda o zamanki kafa karışıklığımdan faydalandı. onunla birlikte oldum. belki onunla yanlız kalmak benim kararımdı ve hatamdı ama birlikte olmak istemiyordum neyse her ne kadar karşıda çıkmaya çalışsam o gün birlikte olduk. sonra ben bu insanla bi daha yanlız kalmadım ve sessiz sedasız ayrıldım. yaşanılanları kimseye anlatmadım. bunun psikolojik sonuçlarıyla tek başıma mücadele ettim. işte geçmişimde yaşadığım bu hatayı sevgilime bir yolunu bulup anlattım. önce kafası biraz karıştı. sonrada senin temiz biri oldugunun farkındayım , her insan hataya düşebilir sen bunun hata oldugunun farkındasın ve bana dürüst oldun. bunu burda kapatalım diyip birdahada açmadı bu konuyu.... şimdi onun ailesindeki sorunlar yüzünden bişiler zora giriyor. ama bunlara ragmen benim geçmişimi acıp yüzüme vurmuyor yada en ufacık imada bile bulunmuyor.
ailesi tarafından terk edilmesini bu kadar irdelemekte istemiyorum. cünkü o geçmişimi cok kurcalamadı geriye atıp beni bugünle degerlendirdi. hiç kırmadı üzmedi. şimdi düşünüyorum da benim durumumla onunkini bu şekilde kıyaslamak doğrumu. yani ben geçişte oyle yada böyle bir hataya düştüm bu adamda herşeye ragmen beni kabullendi, bunu bildiği günden sonrada bana karşı hiç de kırıcı olmadı, bende ailesiyle ne yaşadıysa yaşadı kurcalamayayım , kapatayım yolumuza bakalım diyorum. ama sonra yanlışmı düşünüyorum diye endişeleniyorum. olaya böyle bakmak yanlış mı bilemiyorum. kafam karma karışık oluyor. . sizin bu olaylarla ilgili yaklaşımınız nedir ...inanın yorumlarınız benim ufkumu değiştiriyor. az yada cok yardımcı oluyor sıkıntılarımı çözmeme...