herkese merhaba diyorum öncelikle. O kadar kötü bir durumdayım ki,içimi kimseye dökemiyorum,en sonunda buraya yazmaya karar verdim.
Neye nerden başlayacağımı,ne yazacağımı bile bilemiyorum,tek bildiğim ara ara canım acıyo,gözlerim doluyo,ne zaman hüzünlü bi şarkı çalsa o aklıma geliyo.
Üniversiteyi Elazığ tıp fakültesinde okudum. üniversitede yaşadığım ömrümün aşkını hiç bir zaman unutamadım. 3 senelik evliyim,1 erkek çocuğum var. Ama hala o aklımda.
2.5 sene süren bir aşktı bizimkisi. Başladığımız zaman üniversite sallanmıştı. O kadar yakışıklı birisiydiki,hem çok kültürlü hem çok iyi biriydi. Onunla o kadar gurur duyardım ki. Beni o kadar çok sevdiki,o sevgiyi hiç bir zaman hiç kimseden hissedemedim. Yazdıklarımın yanlış olduğunu biliyorum. Ama elimde olmayan bir duygu bu,onu unutmak için o kadar çok çabaladım ki,hep kendimi kandırdım. Kocamda çok çok iyi birisi bana karşı,ama yapamıyorum. Bazen kocamı istemeden kırdığım oluyo,sonrasında üzülüyorum ama hiç bir şey elimde değil. yavaş yavaş eridiğimi hissediyorum. sadece diyorum bir kez onu görebilsem,görünmez olsam,onun yanında olsam,gülüşünü görebilsem, sarılabilsem,sevdiğimi söylesem.
Zamanında onu o kadar suçladım, okadar hakaret ettim ama ne bana bağırdı ne hakaret etti,ne kötü bişey söyledi. Yaptıklarımı düşünüyorumda o kadar çocukmuşum ki,küçük şeyleri büyütmenin ne kadar anlmasız olduğunu anladım ama çok geç oldu. keşke bir hakkım daha olsa,yine eski günlere dönebilsem,onun için kanımın son damlasına kadar savaşsam,hayali değil kndi olsa yanımda. kendimi yine güvende hissetsem.
yüzüm gülerken kalbim ağlamasa artık,ya içimden tamamiyle atabilsem yada ölüp gitsem bu işkenceden kurtulsam.
burada bir itirafta bulunucam,2 ay önce onu aradım,sadece alo demesini duymak istedim,bi kız açtı,karısımı,sevgilisimi,numarasımı değişmiş bilmiyorum ama dayanamadım. içim parçalandı. Bu aldatmaya girer mi bilmiyorum ama beni suçlamayın. Eğer çok sevdiyseniz beni anlarsınız,eğer beni suçladıysanız bilinki siz iliklerinize kadar sevmemişsiniz. Aşkı memnuda Bihteri haklı buluyosanız benide anlarsınız. Bazen heer şey yanlış olabiliyor ama aşkın karşısında hiç bi yürek duramıyor. Onunla olmadığım kadarda mutlu oldum,hiç yaşamadığım üzüntüyüde yaşadım. Ama onunla yaşadığım bütün üzüntüleri şimdiki sahte,gelip geçici mutluluklarıma tercih ederdim. Belkide aşkı yaşayan çok nadir insanlardan biriyim. Ama bu şekilde kimse yaşamasın aşkı.
O kadar çok seviyorsan neden evlendin diceksiniz,kurtulurum sandım belki,sevgiyi zaten aramıyodum hayatımda,dediğim gibi kocam çok iyi biri,maddi imkanlarımızda gayet iyi. o sırada her şey güzel olur,unuturum gibi geldi,ilk sene unuttum sandım. ama kendimi kandırdım durdum. Artık patlama noktasına geldim.
Şimdiye kadar hiç doya doya söyleyemedim.
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM,ÖMRÜMÜN SONUNA KADAR SENİ YALNIZ SENİ SEVİCEM. YAPTIĞIN HER ŞEY İÇİN SANA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.
Olumsuz yorum lütfen yapmayın,yazdıklarımın yanlış olduğunu biliyorum,ama inanın bu benim elimde değil. Son olarak birini gerçekten seviyorsanız onun için sonuna kadar savaşın,kimsenin sonunun benim gibi olmasını istemem.
Neye nerden başlayacağımı,ne yazacağımı bile bilemiyorum,tek bildiğim ara ara canım acıyo,gözlerim doluyo,ne zaman hüzünlü bi şarkı çalsa o aklıma geliyo.
Üniversiteyi Elazığ tıp fakültesinde okudum. üniversitede yaşadığım ömrümün aşkını hiç bir zaman unutamadım. 3 senelik evliyim,1 erkek çocuğum var. Ama hala o aklımda.
2.5 sene süren bir aşktı bizimkisi. Başladığımız zaman üniversite sallanmıştı. O kadar yakışıklı birisiydiki,hem çok kültürlü hem çok iyi biriydi. Onunla o kadar gurur duyardım ki. Beni o kadar çok sevdiki,o sevgiyi hiç bir zaman hiç kimseden hissedemedim. Yazdıklarımın yanlış olduğunu biliyorum. Ama elimde olmayan bir duygu bu,onu unutmak için o kadar çok çabaladım ki,hep kendimi kandırdım. Kocamda çok çok iyi birisi bana karşı,ama yapamıyorum. Bazen kocamı istemeden kırdığım oluyo,sonrasında üzülüyorum ama hiç bir şey elimde değil. yavaş yavaş eridiğimi hissediyorum. sadece diyorum bir kez onu görebilsem,görünmez olsam,onun yanında olsam,gülüşünü görebilsem, sarılabilsem,sevdiğimi söylesem.
Zamanında onu o kadar suçladım, okadar hakaret ettim ama ne bana bağırdı ne hakaret etti,ne kötü bişey söyledi. Yaptıklarımı düşünüyorumda o kadar çocukmuşum ki,küçük şeyleri büyütmenin ne kadar anlmasız olduğunu anladım ama çok geç oldu. keşke bir hakkım daha olsa,yine eski günlere dönebilsem,onun için kanımın son damlasına kadar savaşsam,hayali değil kndi olsa yanımda. kendimi yine güvende hissetsem.
yüzüm gülerken kalbim ağlamasa artık,ya içimden tamamiyle atabilsem yada ölüp gitsem bu işkenceden kurtulsam.
burada bir itirafta bulunucam,2 ay önce onu aradım,sadece alo demesini duymak istedim,bi kız açtı,karısımı,sevgilisimi,numarasımı değişmiş bilmiyorum ama dayanamadım. içim parçalandı. Bu aldatmaya girer mi bilmiyorum ama beni suçlamayın. Eğer çok sevdiyseniz beni anlarsınız,eğer beni suçladıysanız bilinki siz iliklerinize kadar sevmemişsiniz. Aşkı memnuda Bihteri haklı buluyosanız benide anlarsınız. Bazen heer şey yanlış olabiliyor ama aşkın karşısında hiç bi yürek duramıyor. Onunla olmadığım kadarda mutlu oldum,hiç yaşamadığım üzüntüyüde yaşadım. Ama onunla yaşadığım bütün üzüntüleri şimdiki sahte,gelip geçici mutluluklarıma tercih ederdim. Belkide aşkı yaşayan çok nadir insanlardan biriyim. Ama bu şekilde kimse yaşamasın aşkı.
O kadar çok seviyorsan neden evlendin diceksiniz,kurtulurum sandım belki,sevgiyi zaten aramıyodum hayatımda,dediğim gibi kocam çok iyi biri,maddi imkanlarımızda gayet iyi. o sırada her şey güzel olur,unuturum gibi geldi,ilk sene unuttum sandım. ama kendimi kandırdım durdum. Artık patlama noktasına geldim.
Şimdiye kadar hiç doya doya söyleyemedim.
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM,ÖMRÜMÜN SONUNA KADAR SENİ YALNIZ SENİ SEVİCEM. YAPTIĞIN HER ŞEY İÇİN SANA ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM.
Olumsuz yorum lütfen yapmayın,yazdıklarımın yanlış olduğunu biliyorum,ama inanın bu benim elimde değil. Son olarak birini gerçekten seviyorsanız onun için sonuna kadar savaşın,kimsenin sonunun benim gibi olmasını istemem.
