Ölüm kurtuluş mudur?

Biraz uzun yazıcam, ama okur da bana arkadaşlık dostluk ederseniz yardımınızı esirgemezseniz size minnettar kalırım..

İntihar eylemi için çok saçma olduğunu gerizekalılık olduğunu söyleyen biriydim ben bugüne kadar, ama ne yalan söyliyim son zamanlarda sanki ölsem kurtulucakmışım gibime geliyo. Birsürü arkadaşım dostum dediğim insan var ama kime açsam içimi seninki şımarıklıktan başka bişey değil diyip geçiştiriyolar. Belki haklılar ama bu benim gerçekten ölmek istediğim gerçeğini değiştirmiyo. Düşündükçe çıkamıyorum işin içinden daha da batıyorum ben de dedim ki buraya yazıyım belki biri hiç beklenmedik bişey söyler bana bi yol gösterir. Hayatın daha başlarındayım, 20li yaşlarda ve güzel sayılabilicek bi kızım. Üniversite okuyorum, istediğim bi mesleği okuyorum, rahat sayılabilcek bi yaşantım var. Ailemle yaşıyorum, ama evimde pek huzurlu olduğum söylenemez. Dışardan bakıldığında cogu ınsanın benimki gibi bi hayat istediğini biliyorum ama evin içindeki huzursuzlugu da bitek ben biliyorum. Dostum dediğim birsürü insan var, ama hepsi tüm olaylara kendi açısından bakıyor, ve ben de artık kendimi anlatmaktan yoruldum. Bu ilişkim için de geçerli. Zaten benim en buyuk problemım bu ılıskım. 2 yıllık, oldukca sorunlu olan bi ilişkim var. Ona sorarsanız sorunları cıkaran benım, cunku cok fazla sey beklıyorum. Ama ben bunu asla kabul etmıyorum. Benım beklentılerım cok normal. Cok denedım her turlu yol her gun yenı bı taktık, olmadı, bı sure herseyı zamana oluruna bıraktım ama yok yine olmadı... Baktım ki hep üzülüyorum. Ayrılıyım kestirip atıyım dedim, daha da kotu oldum. Barıstım akıllandım dıye,her seyı duzeltırım dıye, ama yapamıyorum onu degıstıremıyorum. Bana deger versın ıstıyorum.

Karsımdakı adam fazla sorunlu. Eskıden yasadıkları yuzunden kendıne bı duvar cekmıs, nolursa olsun yıkamıyorum. Benı sevdıgını bılıyorum, ama asık degil. Asla ama asla duygularını bellı etmıyor. Kıskansa kıskanmıyor karısmak ıstesede karısmıyor üzülse asla belli etmiyor kızsa susuyor.. ve gıt gıde buna alıstı normal oldugunu soyluyo. Onu degıstırmeye calısırken de yerı geldı gurursuz oldum yerı geldı dengesız oldum, ama herseyı ıyıce boka batırdım. Ben ilgi gormeyı sevılmeyı, cok ama cok sevılmeyı ısteyen karsımdakınden bunu bekleyen bırıyım. Zamanında o benımle ılgılendı hep, bende de bıseyler oldugunu gorunce devam ettı. Tabı o zamanlar ona baglı degılım, kolay verebılıyodum dersını. O anca benı kaybetme korkusu yasadıgında akıllanıyodu. Hep oyle olucak sandım ama ısler tersıne dondu. Suan benı kaybetmekten zerre korkmuyor, bense delı gıbı korkuyorum onsuzluktan. Bırbırımıze duygularımızı gostermemeye calısarakta sacma sapan bı ılıskı yasıyoruz, ve daha da kotusu bu durumu kabullenmıyoruz. Evet o bana hıcbır zaman delı dıvane asık olmadı ama ben yınede o eskı halımızı ıstıyorum. Sorun daha cok bende. Yarınımızı goremıyorum, o ıse bırak akısına hersey olacagına varsın ıste bu kadar dusunme modunda. Ben sadece anlık motıvasyonlarla ıyı hıssedıyorum, ama yok bırkac saat sonra onun tek bı hareketıyle yıne basa donuyorum. Ona kıskandıgımı ozledıgımı onsuz yapamıycagımı o kdar bellı ettım kı, benden sıkıldıgını hıssedıyorum. Ben artık onu umursamak ıstemıyorum, onunla bı ılıskıyı devam ettırebılcek kız onu boyle kabul edıp ona gore davranan bı kız olmalı, yanı ona asık olmamalı. Ben ılıskının baslarında oyleydım, ve cok mutluydum. yıne oyle olmak ıstıyorum. Bazen bırak o senı oldugun gıbı kabullencekse kabullensın dıyıp triplere giriyorum, anlık korku yasatıp ucuz mutlululuklar yasıyorum ama genelıne bakınca hersey yıne ıstemedıgım gıbı. Eskısı gıbı olayım cool olayım dıyorum, ama bu sefer de uzulen tek ben oluyorum.

Ne yapacagımı sasırdım, bunyemın artık kaldırmadıgını hıssedıyorum. Ayrılmayacagım. Cunku ayrılmaktansa bu halde olmayı tercıh ederım. Bu ılıskıyı toparlamak zorundayım, ama nasıl olacak bılmıyorum. Bu sorunumun yanında son zamanlarda bırkac arkadas kazıgı da yedım. Süreklı dusunmekten yoruldugumu hıssedıyorum, hayattan zevk almamaya basladım. Aslında kendıolumlu-olumsuz yonlerını bılen ama bir türlü kendini aşamayan biri oldum cıktım. Karakterımın zayıf oldugunu dusunmeye baslayıp kendımden nefret etmeye basladım.

İkidir intihar düşünüyorum, son anda vazgecıyorum, bunda bıle cesaretsizim... Ölsem kurtulurmuşum gibi hissediyorum, ama nasıl takıntılıysam ben öldükten sonra en fazla 3 gün acı çeker sonra hayatını yaşar diye düşünüp deliriyorum. Sinirlerim bozuldu, bir aglayıp bir guluyorum. İyice dengesizleştim ya kızlar napmalıyım bennn :2::2::2:

20 yasinda gencecik birine hic yakistiramadim boyle dusunceleri.. lutfen oncelikle aklindan bunlari cikart. senin olmenin kime ne yarari var? aglarsa anam aglar derler ya gercekten oyle.. ailenin disinda herkes en fazla 1 hafta aglar sonra unutulur gider oldugunle kalirsin.. olan ölene olur demisler.. oncelikle iliskine ve kendine cekiduzen vermelisin, benden sana bir abla tavsiyesi. ben 28 yasindayim, 5 bucuk yildir beraber oldugum sevgilimle daha 1 ay once evlendim. allah insallah sana da boyle guzel mutluluklar nasip eder (intihari dusunmezsen). erkeklere fazla yuz vermemek lazim. eger bir kere onlari hayatinin merkezine koydugunu belli edersen, sonra geri donusu cok zor. dedin ya iliskinin baslarinda cok mutluydum cunku asik degildim diye, malesef kizlar bir sure sonra birlikte uzun zaman gecirdikleri kisiye baglaniyor, saplanip kaliyor, sen belki hala asik degilsindir ama o aliskanlik sana onsuz yapamayacagin duygusunu hissettiriyor. oncelikle bu duygudan siyrilmani tavsiye ederim. Mevlana'nin su sozu hayat felsefen olmali: "Allah der ki: "Kimi benden çok seversen, onu senden alırım." ve ekler: "Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım." ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur.. Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya.. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.. Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın. En garibi de budur ya.. Öldüm der durur, yine de yaşarsın…" hayatta hickimse vazgecilmez degildir. ve hickimse senden, sana verilen bahsedilen bu guzel hayattan degerli degildir. benim de gencken sacma sapan insanlar icin olup bittigim oldu, aci cektigim oldu, ama hepsine suan guluyorum. insanlar neler cekiyor, ne hastaliklarla ugrasiyor, sense sorunlu bir iliskin yuzunden hayatindan vazgecmeyi dusunecek kadar acizsin. bence vazgecmen gereken tek sey o sorunlu iliskin. ya kendini duzelt, ya da iliskiyi bitir. kendini nasil duzeltebilirsin, oncelikle kiz arkadaslarin olmali. hicbir kiz arkadas erkek arkadasin yerini tutmaz. onlarla vakit gecirmeli eglenmelisin kafani dagitmalisin. ayrica hobilerin olmali, kendine zaman yaratmalisin. fotografcilik olur, dans olur, neyden hoslaniyorsan. hobiler senin kendinle bas basa zaman gecirmeni saglar. ayrica yeni insanlar tanirsin. sosyal cevren genisler. ev ortaminda huzursuzsan, evde de seni mesgul eden biseylerle ugrasabilirsin. benim de bir zamanlar evde sikintili gunlerim olmustu, ben keceden biseyler yapmistim ve kafami cok dagitmisti. oncelikle bunlari uygularsan birey olarak kendine olan guvenini geri kazanirsin. bagimli bir kiz arkadas olmaktan uzaklasirsin. emin ol sendeki bu degisikligi sevgilin de fark edecektir. ruzgari geri dondurmenin tek yolu bu. iliskinin ilk baslari guzeldir, cunku insanlarda merak duygusu cok olur. bir kitap gibi karsisindakini sayfa sayfa okumak ister. uzun iliskiler sonucu o kitap biter, artik arada gizem kalmaz. hersey ortadadir. ama tekrar gizem yaratmak elinde. sevgilinin her telefonuna kosarak cevap verme, sen arama, birak o arasin merak etsin. mesela fotografcilik kursuna yazildin, gidecegin gune kadar ona soyleme, bulustugunuzda "saat 7 de ayrilmamiz lazim, fotografcilik kursum var" diye yanindan ayril, "nereden cikti simdi bu, niye bana soylemedin?" derse "cok onemli birsey diil, nasil olsa soylicektim, unutmusum" gibi cumlelerle gecistir. merak uyandirmak erkeklerde her zaman iyi bir etki yaratir. bunlar benim sana olan tavsiyelerim. ben sahsen kendi iliskimi bu sekilde yuruttum. hala esimi aramam gun icinde, hep kendisi beni arar. bagimsiz ve kendi ayaklarimin uzerinde durabilen, her an gidebilecek bir kadin oldugumu her zaman ona hissettirdim. iste bu nedenle basarili bir iliski yuruttugumu soyleyebilirim. lutfen kendini olum gibi yanlis dusuncelere surukleme, henuz cok gencsin, keske ben tekrardan o yaslara donebilsem, o kadar guzel gunler var ki onunde, kiymetini bil... sevgiler.

arvenlena .!.:

20 yasinda gencecik birine hic yakistiramadim boyle dusunceleri.. lutfen oncelikle aklindan bunlari cikart. senin olmenin kime ne yarari var? aglarsa anam aglar derler ya gercekten oyle.. ailenin disinda herkes en fazla 1 hafta aglar sonra unutulur gider oldugunle kalirsin.. olan ölene olur demisler.. oncelikle iliskine ve kendine cekiduzen vermelisin, benden sana bir abla tavsiyesi. ben 28 yasindayim, 5 bucuk yildir beraber oldugum sevgilimle daha 1 ay once evlendim. allah insallah sana da boyle guzel mutluluklar nasip eder (intihari dusunmezsen). erkeklere fazla yuz vermemek lazim. eger bir kere onlari hayatinin merkezine koydugunu belli edersen, sonra geri donusu cok zor. dedin ya iliskinin baslarinda cok mutluydum cunku asik degildim diye, malesef kizlar bir sure sonra birlikte uzun zaman gecirdikleri kisiye baglaniyor, saplanip kaliyor, sen belki hala asik degilsindir ama o aliskanlik sana onsuz yapamayacagin duygusunu hissettiriyor. oncelikle bu duygudan siyrilmani tavsiye ederim. Mevlana'nin su sozu hayat felsefen olmali: "Allah der ki: "Kimi benden çok seversen, onu senden alırım." ve ekler: "Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım." ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur.. Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya.. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.. Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın. En garibi de budur ya.. Öldüm der durur, yine de yaşarsın…" hayatta hickimse vazgecilmez degildir. ve hickimse senden, sana verilen bahsedilen bu guzel hayattan degerli degildir. benim de gencken sacma sapan insanlar icin olup bittigim oldu, aci cektigim oldu, ama hepsine suan guluyorum. insanlar neler cekiyor, ne hastaliklarla ugrasiyor, sense sorunlu bir iliskin yuzunden hayatindan vazgecmeyi dusunecek kadar acizsin. bence vazgecmen gereken tek sey o sorunlu iliskin. ya kendini duzelt, ya da iliskiyi bitir. kendini nasil duzeltebilirsin, oncelikle kiz arkadaslarin olmali. hicbir kiz arkadas erkek arkadasin yerini tutmaz. onlarla vakit gecirmeli eglenmelisin kafani dagitmalisin. ayrica hobilerin olmali, kendine zaman yaratmalisin. fotografcilik olur, dans olur, neyden hoslaniyorsan. hobiler senin kendinle bas basa zaman gecirmeni saglar. ayrica yeni insanlar tanirsin. sosyal cevren genisler. ev ortaminda huzursuzsan, evde de seni mesgul eden biseylerle ugrasabilirsin. benim de bir zamanlar evde sikintili gunlerim olmustu, ben keceden biseyler yapmistim ve kafami cok dagitmisti. oncelikle bunlari uygularsan birey olarak kendine olan guvenini geri kazanirsin. bagimli bir kiz arkadas olmaktan uzaklasirsin. emin ol sendeki bu degisikligi sevgilin de fark edecektir. ruzgari geri dondurmenin tek yolu bu. iliskinin ilk baslari guzeldir, cunku insanlarda merak duygusu cok olur. bir kitap gibi karsisindakini sayfa sayfa okumak ister. uzun iliskiler sonucu o kitap biter, artik arada gizem kalmaz. hersey ortadadir. ama tekrar gizem yaratmak elinde. sevgilinin her telefonuna kosarak cevap verme, sen arama, birak o arasin merak etsin. mesela fotografcilik kursuna yazildin, gidecegin gune kadar ona soyleme, bulustugunuzda "saat 7 de ayrilmamiz lazim, fotografcilik kursum var" diye yanindan ayril, "nereden cikti simdi bu, niye bana soylemedin?" derse "cok onemli birsey diil, nasil olsa soylicektim, unutmusum" gibi cumlelerle gecistir. merak uyandirmak erkeklerde her zaman iyi bir etki yaratir. bunlar benim sana olan tavsiyelerim. ben sahsen kendi iliskimi bu sekilde yuruttum. hala esimi aramam gun icinde, hep kendisi beni arar. bagimsiz ve kendi ayaklarimin uzerinde durabilen, her an gidebilecek bir kadin oldugumu her zaman ona hissettirdim. iste bu nedenle basarili bir iliski yuruttugumu soyleyebilirim. lutfen kendini olum gibi yanlis dusuncelere surukleme, henuz cok gencsin, keske ben tekrardan o yaslara donebilsem, o kadar guzel gunler var ki onunde, kiymetini bil... sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle cevabın için çok çok çokk teşekkür ederimmm. Ne yalan söyliyim iyi geldi, bi durdum düşündüm. Tekrar tekrar okudum.
Hobi meselesi gizem yaratma meselesi çok mantıklı. Ben ne yapacağımı bilemediğimden ve başka bişey düşünemediğimden böyleyim sanırım.. Söylediklerini mutlaka ama mutlaka dikkate alıcam sana tekrar tekrar teşekkür ederim..

Bu arada sizin adınıza çok sevindim umarım ben de ilişkimi kurtarıp sizinki gibi mutlu bi sona ulaşırım :) allah ayırmasın sizi.. şuandan itibaren kendime bir söz veriyorum, çeki düzen veriyorum, artık acizlik yok :)

morfistan .!.:

Bence en iyisi psikolojik destek almak.. bu konuda eğitimli olan bir insan size çok daha iyi yardımcı olacaktır.. Çünkü bakıldığında ciddi ciddi problemleriniz yok ama buna rağmen intiharı düşünme boyutuna gelmiş olmanız çok üzücü.. Öncelikle şunu söyleyeyim ondan ayrılmayı göze alamıyorum düşüncesi çok yanlış böyle düşündüğünüz sürece kendinizi yıpratmaya devam edeceksiniz.. bence siz onu kendi kafanızda öldürün ve önünüze bakın.. Çok büyük ihtimalle sizin hissettiğinde alışkanlık ve onsuz yapamam düşüncesi çok yanlış ne güzel ki hayatınızın en güzel dönemini yaşıyorsunuz üniversitedesiniz.. kafanızı oyalayacak o kadar çok şey var ki onlara yönelin.. ne yapın edin Aslaaa!! başka bir insan için hem bu hayatınızı hem de öbür hayatınızı tehlikeye atmayın.. hiç kimse için değmez..

Genişletmek için tıkla...

Cevebınız için çok teşekkür ederim :) Artık hem hayata hem ilişkime olan bakış açımı değiştirmeye karar verdim..
Ciddi bi sorunum olmadığının bende farkındayım ama zaten nedensizce içimdeki çaresizlik duygusu beni bu düşüncelere iten..
Artık daha umutlu ve daha az düşünen biri olmaya çalışıcam.. Eski beni özledim, umarım başarabilirim :)