Merhaba herkese.Ben 5 ay önce doğum yaptım.Kendimi bir süredir ölecekmis gibi hissediyorum.Bebegimin büyüdüğünü göremeyecekmiş gibi hissetmek beni çok üzüyor.Onun her haline şahit olmak isterim onun her anında yanında olmak isterim ama bu hissiyat beni içten içe yiyiyor sanki.Gecen yıl da 40 yaşına takmıştım hamile olduğum dönem 40 yaşında ölecekmisim gibi hissedip buna inanıyordum.Zorla bunu anneme açtım daha sonra da psikiyatri doktoruma açmamla birlikte bu hissiyat geride kalmıştı.Şimdi yine aynı hissiyatlar beni kemiriyor.Bebegim olmasa ölümü takacak biri değilim aslında.Kendime alışveriş yapma hevesim bile yok bir pijama dahi alasım yok.Pek hevesim de yok.Herkese bir şeyler alıp ailemi mutlu etme derdindeyim.Ama gün içerisinde herkesle güzel zaman da geçiriyorum içten içe bu hissiyata kapılsam da zamanı güzel değerlendirme derdindeyim.
böyle bir hissiyat yaşayan ya da bunu aşabilen var mı ?
böyle bir hissiyat yaşayan ya da bunu aşabilen var mı ?
