Dediğiniz taslak olarak gerçekten güzel. Ama eğitimin 4 ayağı vardır. Öğrenci(okumak istememesi ufak bir sorun), veli(4 yıl boyunca okula uğramayan, her aramada ulaşamadığımız, ulaşsak da iletişim kuramadığımız), idare(mevzuatta bizden istenen sonsuz liste, bunun dışında öğretmenin elini kolunu bağlayan, sadece öğrenciyi mezun etmeye yönelik yönetmelikler) ve öğretmen.
Her öğrenci özeldir, hepsinin ayrı bir öğrenme şekli vardır ve eğer her biriyle kendine özgü tekniği uygularsak elbette öğreneceklerdir. Ama işte aması zaman(?).
Branş öğretmeniyim, az derse girmeme rağmen 200 öğrencim var, Meb kitapları düzeyimize uygun değil, her sınıf için ayrı dokuman hazırlıyorum(kaynak kullandırmam, kitap tavsiye etmem kesinlikle yasak).Rehberlik, kulüp etkinliklerimi saymıyorum bile. Tenefüslerim, okul çıkışlarım bile dolu ders dışı. Buna rağmen bir çanta evrakla geldim eve(ögrenci tanima dosyalarim, ders notlarim gibi) hafta sonu için. Bir çoğunu yapmayan meslektaşlarım var, ama yukarıdaki her birey özeldir düşüncesine sahip olduğum için, ögrencilerimi en kisa zamanda tanimamin yararina inaniyorum. Ders dışı da öğrencilerime 'sizi farkediyorum' hissini vermek için uğraşıyorum. Buna rağmen yetmiyor, olmuyor. Bir yere kadar başarılı oluyorum, akademik alandan çok davranışlarını değiştirmek, aile eğitimini değistirmek gercekten zor(16 yıllık ve hala devam eden bir eğitimden bahsediyorum) Bu yüzden konu sahibini anlamak çok zor değil...