- 24 Ağustos 2013
- 3.017
- 478
-
- Konu Sahibi annemiseviyorum
- #201
bak seni anlamadığı düşünme. acını da nefretini de satırlarında hissedebiliyorum. ama ne biliyim belki yaşamadığım için belki senin kadar güçlü olmadığım için bu zalim insanlara da olsa bir evladın anne babasına "sizi sevmiyorum" sözü içimi acıttı.yolcucum keşke bazen hayat başka şans sunsa ben kendi imtihanımı veremediğimin ve inan ki veremeyeceğiminde farkındayım. olmadı olmaz bu saatten sonra çünkü karşımda biraz taviz verirsek evimizin huzuru kaçmasına ne eşimin ne benim ne de benim ailemin takadi yok. her zaman eleştiriye eleştirilmeye açığım.
ve şunu anladım ki bende artık her türlü bitilmiş... benim ne sabrım ne de insani tahammülüm kalmamış... içimden kimseye böyle nefret duyduğumu hatırlamıyorum. keşke ama keşke birileri silgiyle kötü olan herşeyi düzeltse. veli değilim ve hatalarımın önüne set çekemiyorum saygı duymayı isterdim ama duyamıyorum bitmiş tükenmiş herşey.
küçükler hata yapar büyükler affeder ben yoruldum büyüğün hata yapıp küçüğün sineye çekmesinden. yapabileceği hiç birşey yok maalesef. iki yüzlülük yapamam onlara içimden gelmediği gibi davranıp sonra eşime patlamak istemem. ve sadece şunu biliyorum kötülük geliyor uzak durucam
karşımdaki insan bana evladı gördüğü için değil oğluna kötü görünmemek için sarılıyor merak etme bazen gözlerde herşeyi anlatıyor. hatasız kul olmaz beşerim hata yapıcam ve BEN GERÇEKTEN ARTIK HATA YAPMAK İSTİYORUM NE GARİPTİR Kİ İLK DEFA BU ŞEKİLDE DAVRANDIM BU İNSNALARA VE İLK DEFA AĞIZLARINDAN KIZIM CÜMLESİNİ DUYDUM.ne kötü değil mi hediyelere boğarken onları her kandilde bayramda ararken o..pu denilen ben bugün trip attım diye bir anda KIZLARI oldum.daha bugün ilk gün sabah ola hayrola sevgiler
Bana kızabilir diğer arkadaşlar, ama başka konulara yaptığım yorumlar ortada, dileyen bakabilir. Sizin konunuzda ve yazdıklarınızda beni rahatsız eden başka bir şey var. Evinize gelmelerini kabul etmeniz büyüklük.. Fakat evinize gelinince ister istemez taviz de vereceğinizi düşünmüştüm ben.. Bu kadar kuvvetli olabileceğinizi düşünmemiştim ve açıkçası, tebrik ediyorum.
Bazı şeyler vardır, "ölüm" gibidir.. geri alınamaz.. Alınmamalı...
Küfür, terbiyesizlik, beddua, hadsiz davranışlar, sonuçları kestirilebilir olduğu halde kişinin "belki" karakterinde varolan yumuşaklığa güvenip, ezebileceğini zannederek yapılan aşağılamalar...
Siz, ekmek atın diyemeyeceğim ilk kez.. Bu tavıra devam...
Bu tavır onları törpüleyip, "insan" olmalarına yardım edecektir. Empati kurdurup, hatalarını gösterecektir, biraz olsun kişilikleri varsa. Her yapılanın bir bedeli vardır. Bazı yapılanların bedelleri "pahalı"dır.. Zira kişinin de kendisine vermesi gereken bir değer var, hepimiz kuluz. İnsan olduklarına, yeterince akıllandıklarına emin olunursa, belki yıllar sonra... Tavırlarına göre yeniden "insanlık" yapmaya başlayabilirdim ben. İşte o zaman ekmek atma zamanı gelmiştir zira... Akıllanmadan önce değil,
Tebrik ediyorum...
Siz gerçekten en iyisini biliyorsunuz...
Öncelikle geçmiş olsun ve kolay gelsin. Çirkin şeyler yaşanmış.
Ancak eşinize haksızlık etmişsinizBence gidin açık açık stresliyim, senden çıkardım acısını, özür dilerim diyin barışın. Sonuçta sizin stresinizi tedirginliğinizi kendisi de yaşıyor, anlayacaktır. Bir de eşinizle aranız gergin olmasın.
ben zaten bana davranılanın mecburen aynısını yaptım hep bunu dedim farklı birşey değil aynısını yapmalıyım ki ne kadar üzdüklerini anlasınlar istedim. ben eşimin ailesinin evine gittiğimde hiç unutmam eşimi öperlerdi ben öpmek için yaklaşırken sanki kokuyormuşum gibi davranıp yanımdan çekip giderlerdi. aynı sofraya oturunca çorba içerken acıkmışım sanırım ilk defa mı içiyorsun baban almıyor muydu sadakayı kayınbabana ver oğlum dediklerini hiç unutmam ve eşimin çorbayı tutup salonun ortasına attığını ya ne diyeyim kızlar çok şey var çok. hayatta mevki makam sahibi olamadı diye ailemi silemezdim onlar için. yanlış belki yapacaklarım ama mecburum
Ya allah askina arkadaslar su uzun yazilarda alinti yaparak yazmayin ya ..yemin ediyorum in in bitmiyo ya birde bakiyorum bir cvb sonra sayfa bitmis birde telden giriyorum cok zor oluyo ya off
merak edenler olacaktı hazır onlar gitmişken yazayım dedim. sabah saat 7de geldiler kızlar eşim karşılamaya gitti banada giderken sıkı sıkı tembihledi sakın kucaklama ve kapıda karşılama dedi tamam dedim. eşim alıp geldi ve ben kapıda karşılamadım bavullarını boş odaya yerleştirene kadar yatak odamdan çıkmadım tam yatak odasından çıktım kayınvalidem yanıma geldi öpmeye bende yok " kibar bir şekilde lütfen gerek yok kabul etti" diyerek omuzuma attığı elini tutup yavaşça indirdim. babasına hoş geldin demedim. o sırada kahvaltı hazırladım kahvaltıya babası oturmadı ona hazırlanan tabağı geri yolladı bende oturdum masaya babasına hazırlanan tabağı bir güzel yedimkayınvalidemde lavaboda ağlamış masaya surat şiş oturdu dediğim şu oldu " son pişmanlık fayda vermiyor değil mi ne yazık evladın evinde sığıntı gibi olmak Rabbim düşman başına vermesin"dedim yine kibarca eşimde yanımdaydı hiç birşey diyemedi.
bebeği sevemediler çünkü elleri gitmedi eşimde " korkmanıza gerek yok ama ölsün dediğiniz çocuğu sevmeye utanıyorsanız o başka mesele tabi"dedi. ve şunu söyledi "eşimin sayesinde bu evdesiniz ve dünya gözüyle torununuzu görüyorsunuz. bunu bir taviz olarak değil size sunulan bir şans gibi görün bu görüşmenin ikincisi olmasın diye ben elimden geleni yapıcam .sizi anilsanın yüzünden değil sizin karakteriniz yüzünden sevmiyorum anilsa olmasa hayatımda yine sizi sevmezdim. anilsa yaptırıyor sanmayın bu davranışları evlatlık vazifem var ama ana baba sevgim hürmetim yok size" dedi.
bende eşime onları dışarı çıkarmasını akşam yemeklerini dışarıda yemelerini söyledim. eşim alıp götürdü ben bilerek gitmedim evde kafa dinliyoruz kızımla. eşim sen güzelce yemeğini ye dedi bana ve şu anda rahatım eşime güvendiğim için onlarla olmasındna rahatsız da değilim. şimdilik bunlar oldu kızlar:44: