- 6 Mart 2008
- 1.447
- 184
-
- Konu Sahibi annemiseviyorum
- #181
merak edenler olacaktı hazır onlar gitmişken yazayım dedim. sabah saat 7de geldiler kızlar eşim karşılamaya gitti banada giderken sıkı sıkı tembihledi sakın kucaklama ve kapıda karşılama dedi tamam dedim. eşim alıp geldi ve ben kapıda karşılamadım bavullarını boş odaya yerleştirene kadar yatak odamdan çıkmadım tam yatak odasından çıktım kayınvalidem yanıma geldi öpmeye bende yok " kibar bir şekilde lütfen gerek yok kabul etti" diyerek omuzuma attığı elini tutup yavaşça indirdim. babasına hoş geldin demedim. o sırada kahvaltı hazırladım kahvaltıya babası oturmadı ona hazırlanan tabağı geri yolladı bende oturdum masaya babasına hazırlanan tabağı bir güzel yedimkayınvalidemde lavaboda ağlamış masaya surat şiş oturdu dediğim şu oldu " son pişmanlık fayda vermiyor değil mi ne yazık evladın evinde sığıntı gibi olmak Rabbim düşman başına vermesin"dedim yine kibarca eşimde yanımdaydı hiç birşey diyemedi.
bebeği sevemediler çünkü elleri gitmedi eşimde " korkmanıza gerek yok ama ölsün dediğiniz çocuğu sevmeye utanıyorsanız o başka mesele tabi"dedi. ve şunu söyledi "eşimin sayesinde bu evdesiniz ve dünya gözüyle torununuzu görüyorsunuz. bunu bir taviz olarak değil size sunulan bir şans gibi görün bu görüşmenin ikincisi olmasın diye ben elimden geleni yapıcam .sizi anilsanın yüzünden değil sizin karakteriniz yüzünden sevmiyorum anilsa olmasa hayatımda yine sizi sevmezdim. anilsa yaptırıyor sanmayın bu davranışları evlatlık vazifem var ama ana baba sevgim hürmetim yok size" dedi.
bende eşime onları dışarı çıkarmasını akşam yemeklerini dışarıda yemelerini söyledim. eşim alıp götürdü ben bilerek gitmedim evde kafa dinliyoruz kızımla. eşim sen güzelce yemeğini ye dedi bana ve şu anda rahatım eşime güvendiğim için onlarla olmasındna rahatsız da değilim. şimdilik bunlar oldu kızlar:44:
hoşgeldin dememek? omuzuna uzanan eli indirmek? sizi sevmiyorum demek? kusura bakma ama sizin de onlardan eksik kalır bir tarafınız kalmamış. tamam laf atmaya kalkıştıklarında cevap verirdin, hakarete karşılık verirdin, çocuğuna zarar vermeye kalkıştıkların evden def ederdin ama bu yaptığınız ne yolundan gitmeye çalıştığınız dine, ne de benimsediğimzi toplum ahlakına sığmamış.merak edenler olacaktı hazır onlar gitmişken yazayım dedim. sabah saat 7de geldiler kızlar eşim karşılamaya gitti banada giderken sıkı sıkı tembihledi sakın kucaklama ve kapıda karşılama dedi tamam dedim. eşim alıp geldi ve ben kapıda karşılamadım bavullarını boş odaya yerleştirene kadar yatak odamdan çıkmadım tam yatak odasından çıktım kayınvalidem yanıma geldi öpmeye bende yok " kibar bir şekilde lütfen gerek yok kabul etti" diyerek omuzuma attığı elini tutup yavaşça indirdim. babasına hoş geldin demedim. o sırada kahvaltı hazırladım kahvaltıya babası oturmadı ona hazırlanan tabağı geri yolladı bende oturdum masaya babasına hazırlanan tabağı bir güzel yedimkayınvalidemde lavaboda ağlamış masaya surat şiş oturdu dediğim şu oldu " son pişmanlık fayda vermiyor değil mi ne yazık evladın evinde sığıntı gibi olmak Rabbim düşman başına vermesin"dedim yine kibarca eşimde yanımdaydı hiç birşey diyemedi.
bebeği sevemediler çünkü elleri gitmedi eşimde " korkmanıza gerek yok ama ölsün dediğiniz çocuğu sevmeye utanıyorsanız o başka mesele tabi"dedi. ve şunu söyledi "eşimin sayesinde bu evdesiniz ve dünya gözüyle torununuzu görüyorsunuz. bunu bir taviz olarak değil size sunulan bir şans gibi görün bu görüşmenin ikincisi olmasın diye ben elimden geleni yapıcam .sizi anilsanın yüzünden değil sizin karakteriniz yüzünden sevmiyorum anilsa olmasa hayatımda yine sizi sevmezdim. anilsa yaptırıyor sanmayın bu davranışları evlatlık vazifem var ama ana baba sevgim hürmetim yok size" dedi.
bende eşime onları dışarı çıkarmasını akşam yemeklerini dışarıda yemelerini söyledim. eşim alıp götürdü ben bilerek gitmedim evde kafa dinliyoruz kızımla. eşim sen güzelce yemeğini ye dedi bana ve şu anda rahatım eşime güvendiğim için onlarla olmasındna rahatsız da değilim. şimdilik bunlar oldu kızlar:44:
Mantıklı gelmeyecek belki yazdığım ama...
Hemen otelde bir yer ayarlayın. Lütfen evinizde kalmasınlar. Gün içerisinde gelsinler, görsünler biraz. Bu kadarını hak ediyorlar çünkü "sadece". Eşinize bu durumu haklı sebeplerle açıklayın. Zaten size aynısını yapmışlardı, bir sıkıntı olmaz. Lütfen, haddim değil ama, sizi bir yakınım gibi görüp yazıyorum. Evinize yakın bir yerde otel ayarlayın. Taviz vermeyin.. Taviz tavizi doğurur. Bu kadar herkese sizin tabirinizle "sin kaf"lı küfürler etmiş, saygısızlık etmiş bir insanı, tamamen hayatınızdan çıkarmak istemezseniz de, evinizde ağırlamayın.
Yine de siz bilirsiniz ama..
İlk kez içten rica ediyorum bir üyeye..
Taviz vermeyin..
Lütfen..
hoşgeldin dememek? omuzuna uzanan eli indirmek? sizi sevmiyorum demek? kusura bakma ama sizin de onlardan eksik kalır bir tarafınız kalmamış. tamam laf atmaya kalkıştıklarında cevap verirdin, hakarete karşılık verirdin, çocuğuna zarar vermeye kalkıştıkların evden def ederdin ama bu yaptığınız ne yolundan gitmeye çalıştığınız dine, ne de benimsediğimzi toplum ahlakına sığmamış.
daha önceleri sizi masadan kovarken, küfrederken, vurmaya kalkarken tepkisiz kalan sen ve eşin şu durumda onlarla aynı duruma kendinizi düşürdünüz.
keşke hiç evinize kabul etmeseydiniz.. zulme zulümle karşılık vermek, zalimin karşısında zalimleşmektir bu...
hoşgeldin dememek? omuzuna uzanan eli indirmek? sizi sevmiyorum demek? kusura bakma ama sizin de onlardan eksik kalır bir tarafınız kalmamış. tamam laf atmaya kalkıştıklarında cevap verirdin, hakarete karşılık verirdin, çocuğuna zarar vermeye kalkıştıkların evden def ederdin ama bu yaptığınız ne yolundan gitmeye çalıştığınız dine, ne de benimsediğimzi toplum ahlakına sığmamış.
daha önceleri sizi masadan kovarken, küfrederken, vurmaya kalkarken tepkisiz kalan sen ve eşin şu durumda onlarla aynı duruma kendinizi düşürdünüz.
keşke hiç evinize kabul etmeseydiniz.. zulme zulümle karşılık vermek, zalimin karşısında zalimleşmektir bu...
yolcucum keşke bazen hayat başka şans sunsa ben kendi imtihanımı veremediğimin ve inan ki veremeyeceğiminde farkındayım. olmadı olmaz bu saatten sonra çünkü karşımda biraz taviz verirsek evimizin huzuru kaçmasına ne eşimin ne benim ne de benim ailemin takadi yok. her zaman eleştiriye eleştirilmeye açığım.
ve şunu anladım ki bende artık her türlü bitilmiş... benim ne sabrım ne de insani tahammülüm kalmamış... içimden kimseye böyle nefret duyduğumu hatırlamıyorum. keşke ama keşke birileri silgiyle kötü olan herşeyi düzeltse. veli değilim ve hatalarımın önüne set çekemiyorum saygı duymayı isterdim ama duyamıyorum bitmiş tükenmiş herşey.
küçükler hata yapar büyükler affeder ben yoruldum büyüğün hata yapıp küçüğün sineye çekmesinden. yapabileceği hiç birşey yok maalesef. iki yüzlülük yapamam onlara içimden gelmediği gibi davranıp sonra eşime patlamak istemem. ve sadece şunu biliyorum kötülük geliyor uzak durucam
karşımdaki insan bana evladı gördüğü için değil oğluna kötü görünmemek için sarılıyor merak etme bazen gözlerde herşeyi anlatıyor. hatasız kul olmaz beşerim hata yapıcam ve BEN GERÇEKTEN ARTIK HATA YAPMAK İSTİYORUM NE GARİPTİR Kİ İLK DEFA BU ŞEKİLDE DAVRANDIM BU İNSNALARA VE İLK DEFA AĞIZLARINDAN KIZIM CÜMLESİNİ DUYDUM.ne kötü değil mi hediyelere boğarken onları her kandilde bayramda ararken o..pu denilen ben bugün trip attım diye bir anda KIZLARI oldum.daha bugün ilk gün sabah ola hayrola sevgiler