Okadar mutsuzum umutsuzum ki.kendimden bile nefret ediyorum.aynaya bile bakmak istemiyorum.kendimi bi odaya kapatip omur boyu cikasim yok.kimi sevsem olmadi beni sevenler hep icime sinmeyen kimseler oldu.hayirlisi ne ben bilemedim.otuzuma geldim nerdeyse okadar okudumda ne oldu sanki ne sogru durust bi is sahibi oldum nede istedigim bi es. Su saatten sonrada zor zaten. Hicbir sey yapasim yok artik.kendimi bi ucube olarak goruyorum zaten ruhum oyle yorgunki yarini dusunmek beni olduruyo .ne olur duaniza cok ihtiyacim var