Lisede çalıştım bir süre, genel durumu çok kötü olan bir liseydi, ilk derse girdiğim zamanlar cıvıtmalarını saçmasapan espirilerini ya görmezden geldim ya da durup öyle gözlerinin içine baktım, hiçbir şekilde ders esnasında konuşmalarına göz yummayacağımı hissettirdim ama ders bitince teneffüste de koşa koşa ayrılmadım yanlarından, sohbet ettim dinledim uzun uzun, zamanla o kadar çok sevdiler ki beni, ipe sapa gelmez denilen öğrenciler ben bir şey yapmadan saygıyla ders dinlediler. Ben nerede olursa olsun sevgiyle üstesinden geldim hep çünkü gerçekten öğrenci olarak değil her birini evladım gibi görüyorum