öğrencinin hiç hoşuna gitmeyen diyaloglardır.
-hoca hanım merhaba. ben fatihin babasıyım.10 tm den.
-hıım. merhaba. buyrun.
-hocam bu fatih matematikten 50 aldığını söylüyor doğru mu?
-yok beyfendi.15 mi ne aldı.
-vay şerrefsiiz.
-bana mı dediniz?
-yok hocam. çocuğa şey ettim. hocam bu çocuğun kaç gün devamsızlık hakkı kaldı?
-dur bakiim....5 gün.
-tamam hocam. 5 gün hastanede yatsın. haftaya gelir. sağolun.
veli: hocam ben kızımı oraya verdiğime pişmanım zaten ya! ya valla bırakın ya. ben, hamileyken test yaptırdım, süper zeka çıktı kızım. ne oldu bu çoçuğa.?benim çoçuğumun üstüne düş hocam!
öğretmen: anlıyorum. hımmmm süper zeka. onun yeri burası değil ama zaten.
-oglunuz çok zeki ama çalışmıyor.
+babasına çekmiş..
veya;
-oglunuz çok çalışıyor ama çok aptal
+bu kime çekmiş ya?
+ oglunuz cok zeki
- babaannesi sayesinde.
+ nasıl?
- o koymustu ismini.
+ kimin?
- oglumun.
+ isminin zeki olmasını degil, akıllı olmasını kast etmistim.
- öyledir. dedem göc etmis oraya?
+ nereye?
- memlekete iste.
+ ne memleketi beyefendi?
- akıl hocam akıl. akıllıyız biz. siz de dediniz akıllı diye..
+ öhö öhö, yani kafası calısıyor demek istedim.
- her hafta sonu muayeneye götürüyoruz olsun o kadar.
+ ne muayenesi?
- kafasındaki kaportalara baktırıyoruz. kaskosu var da dogdugu günden bu yana.
+ ne diyosunuz ya?! cıldırttınız, sabahtan beri burada. kaportanızı da. zeki meki degil, dümbelegin, gerizekalının teki oglunuz.