Oğlumu kaybetme korkusu :(((

Merhabalar.

Çalıştığım için anneannesi bakıyor. Annemlerde sık sık manisaya gidip geliyorlar. Bakacak başka kimse olmadığından oğlumda mecburen gidiyor annemlerle.
Gittikleri yer köy olduğu için içim rahat gönderiyorum. Burada sağlayamadığım imkanları orada rahatça kullanıyor. Açık ve temiz havada oynama imkanı buluyor.
Uzatmayayım. Kuzenim annemlere gelip tarlaya gideceğini söyleyince oğlumda gitmek istiyor. Arabaya binip gidiyorlar tarlaya. Gittikleri yer mısır tarlası. Bilirsiniz boyları çok uzun olur. Bu tarladan çıkan traktör oğlumun içinde bulunduğu arabayı görmeyip çarpıyor ve cam kırılıp oğlumun yanağını kesiyor.

Bizi aradılar. Eşim konuştu telefonda. Can kaza yapmış Ege ye getiriyorlar dedi ben yıkıldım. Hemen aradım sesini duymak istedim. Konuştuk rahatladım.

Neyse hastaneye geldiler. Ben yanağını o halde görünce tutamadım kendimi. Hata yaptım aslında biliyorum. Beni öyle görünce sakinleşmiş olayı belki bi nebzede unutmuş oğlumda başladı ağlamaya. "Anne neden ağlıyorsun noldu" dedi. Yok bişey başım ağrıyor dedim. Neyse dikiş atıldı döndük evimize.

Olan sonra oldu zaten.

Her annede olan kaybetme korkusu bende de doğal olarak var ama daha da arttı.... Yanımda yokken başına bişey gelecek korkusu... Psikolojim o kadar bozulduki... Kendimi toparlayamıyorum.

Nasıl hissediyorum biliyormusunuz? Can bana ait değil. Bana emanet ve birgün kaybedeceğim. sanki oğlumla uzun yıllar birlikte olamayacağımı hissediyorum ve bunları düşünmek beni mahvediyor. Bu korkuyu üzerimden atamıyorum.

Psikolojik destek almayı düşünüyorum bu konuda.

Sanırım almamda şart oldu artık.

Dr. olarak siz ne tavsiye edersiniz?

Merhaba Gülhan Hanım, büyük geçmiş olsun. Kayıp korkusu bir çok annenin yaşadığı bir duygu. Bu duygu sizi bu kadar zorluyorsa, elbette ki psikolojik destek alın. Faydasını görürsünüz.
Sağlıkla kalın,

Teşekkür ederim hepinize.

Önümüzdeki hafta kısmetse başlıyorum psikoloğa gitmeye.

Gelişmeleri size buradan yazmaya çalışırım. Belki benimle aynı duyguları yaşayan arkadaşlara faydası olur belki.

Aynı korku bendede var bende düşünüyorum psikoloğa gitmeyi. Çalışıyorum benim kızımada annem bakıyor ama içim içimi yiyor telefon çaldığında veya eve giderken acaba bişeymi oldu diye geliyor hep aklıma. Sanki gidecekmiş gibi hayatımdan bir an olmadığını düşünüyorum acaba ne yaparım diye kesin ölürüm öldürürüm kendimi diyorum benimkide sanırım uç boyutlara ulaştı en kısa zamanda destek almalıyım kızımdan başka birşey düşünemez oldum