bu anı yaşayacakmıyım diye kaç aydır merak ediyordum.yani doğum hikayemi yazacağım gün gelecekmiydi:sm_cool::sm_cool: işte o an:14 mart sabah 8de hastanede olmak için doktorumuzla anlaştık.ve sabah 8edoğru evden çıktık.annem ve ablamıda alarak hastaneye gittik...giriş işlemleri yapıldı ve beni hazırlamaya başladılar.bu arada spinal sezeryan olmaya karar verdim sabah yolda giderkensırnaşık şey neyse o sevimsiz şeylerden sonra (sonda vs..ama çok gereklilermiş gerçekten ameliyattan sonra daha iyi anladım)odadan çıktık ve ameliyathaneye gitmek için yola koyulduk..annem,ablam filan ağlamaklısenağlama oysa ben sanki düğüne gidiyorum amma metanetliymişim haberim yokmuşyerimseniben çok rahat girersem o kadar rahat çıkarım diye kafama koymuştum.ve öylede oldu Allaha şükür...eşim ameliyata girdi.elimi tuttu.ve ben ameliyathanenin ışıklarından neredeyse tüm olaylara tanık oldum:sm_cool: çok güzeldiii....bebeğimi ilk görmek hele herşeye değerdi:1rolleyes: tüm işimiz yaklaşık 40dakikada bitti ve ben odama çıktım.işte oğlum Poyraz yanımdaydııııı....6 saat sonra tamamen bacaklarımı hissetmeye başladım.3 saat sonrada ayağa kalktım.aynı gece gaz probleminide halledince bu gün öğleden sonra evimize geldik.herşey çok güzeldi.Allahım herkesi hayırlısıyla kurtarsın.