bende doğum hikayemi yazmak istedim.benimki birazda heyecanlı oldu çünkü ben İsveç de doğum yaptım. 23 şubatta İsveçe uçtum eşim İstanbulda kaldı. Doğum olduğunda onu arayacaktım ve uçağa binip gelecekti. 12 mart gece saat 01.00 da suyumun gelmesiyle uyandım ve çok telaşlandım. Hemen hastaneyi aradım ama ağrılarım başlamamıştı henüz.Sabah 7 ye kadar evde oyalanmamı ve ağrılarımın gelmesini beklemem gerektiğini söylediler. Duş almamı tavsiye ettiler. Ama o saate kadar nasıl zaman geçti siz bide bana sorun:) Ardından eşime haber verdim adamcağız apar topar biletini ayarladı sabah on uçağına. Ara ara ağrılarım geliyordu aynı adet ağrısı gibi hafif idi. 7 de tekrar aradım ve gelmemi söylediler. Babamlar beni hastaneye götürdüler. Beni nst ye bağladılar ve alttan ne kadar açılma olmuş baktılar. 2 cm açılma olduğunu sancılarımın düzenli olmadığını, belkide bugün doğum olmayacağını eve gidebileceğimi söylediler. Tabi benim moral sıfırdı. Ve o anda sancılarım bianda düzenli ve sık gelmeye başladı.Beni sancı odasına aldılar. Orda sancılarımın hafiflemesi için kasık ve bel bölgeme titreşimli bantlar yapıştırdılar. Sonra bana ne tür bir ağrı giderici istediğimi sordular. Burda doktorum bana Epidural iste demişti, bende onlara Epidural dedim. Onun için 4 cm açılma olması lazım dediler. Ben tabi öyle bir sancı çekiyorumki 2 sancının arasında anca 2 saniye dinleniyorum oda beni bayağı yordu. saat 11 de beni doğum odasına aldılar. orda sancılarımı cekmeye devam ettim. Bi yandan sancı çekiyorum bi yandanda şim yetişecekmi diye düşünüyorum. 12 de tekrar alttan muayene ettiler ve 4 cm açılma olduğunu epidural yapacalarını söylediler. bende rahatladım sancı cekmicem artık diye. (Ben öyle biliyordum). iğneyi vurmakda bir iş tabi sancıyla kıvranırken hiç kımıldamadan durmam gerekiyordu bunun için 5 ebe seferber oldular. neyse onuda atlattık ve sancılarım azda olsa hafifledi ama kaybolmadı. Saat 3 de eşim yanımdaydı. Mutluydum çünkü yetişmişti. Oda benimle birlikteydi oğlumuz dünyaya gelirken. Gerçi ben ağrı çekerken adamcağız dokuz doğurdu ama olsun yinede buna değerdi diyor. saat 18.17 de ıkınma hissi ile beraber oğlumuz Kayra dünyaya İsveç Uppsala da dünyaya gözlerini açtı. En güzel an onun göğüsüme yatırdıkları andı doğar doğmaz. İnsan gerçekten unutuyor bütün çektiği sancıları. Allah herkese bu güzellikleri yaşamayı nasip etsin. Hayırlı evlatlar versin...Buda benim doğum hikayemdi biraz uzun oldu ama...:))