evet canım benim vardı atlattım çok şükür zarar verme korkusu bu ve bence en kötüsü...
aranız da intihar edermiyim,takıntısı kendime veya bi çocuğga veya çocuğuma zarar verirmiyim takıntısı sanki bunu yapmış gibi bi ruh haline giren var mı.lütfen bana cvp verin.özellikle intihar edermiyim korkusu olan ve sanki etmiş gibi ya da etmemek için kendini zor tutuyomuş gibi olan var mıı
evet canım benim vardı atlattım çok şükür zarar verme korkusu bu ve bence en kötüsü...
arkadaşlar intahar eğilimi ve zarar verme korkusu okb un en ciddi evresinde oluyor.
psikolojik yardım almıyorsanız bir an önce alın, eğer alıyorsanız da doktorunuzla bunu konuşun.
takıntılar zarar verecek boyuta ulaşmamalı...
benim p.atakla başlayan psikolojik rahatsızlığım şu an da yani yakalaşık 1 senedir bu durum da.yani çok sık olmuyo ama olunca da TAM oluyo.
panik atak için doktora gidiyorsun değil mi?
o da kendi kendine geçmez, benim annem 15 yıllık panik atak hastası, ondan biliyorum...
ben de kendimi sanki balkondan aşağı atacakmışım gibi sanki atmışım gibi veya nası diyim kendimi zor tutuyomuşum gibi intihar etmemek için.ve o an da aklıma "YA BİGÜN KENDİMİ TUTMAYA GÜCÜM YETMEZSE" düşüncesi.işte bu beni mahfediyo.başkalarında da oldumu die merak ediyorum.sen nasıl atlattın yani dr terapiye mi gittin ilaç mı kullandın nası geçti.ben 2 senelik evliyim bebek hastasıyım ama inan ki artık bebek fikrinden bile soğudum ben.beni tanıyan biri duysa hayatta olmaz böle biş derdi.
benim de oluyordu. hatta o düşme hissini hissediyordum aşağı bakınca hemen balkondan ayrılma gereksinimi duyuyodum yoksa atabilirim kendimi diye.. bebeklere çocuklara hayvanlara zarar verme korkusu vardı kucağıma alamıyodum ya boğarsam ya camdan atarsam fln diye... ilaç+terapi 2 sene aralıksız devam ettim.. bi tavşan aldım kendime ona dokunarak kucağıma alıp saatlerce tutarak fln yendim bu korkuyu sonra bi köpeğim oldu kuzenlerimin bebeklerine de yaklaşmaya başladım böle böle... şimdi okb tam anlamıyla geçmedi ama şekil değiştirdi ve hafifledi simetri, ezberlerme takıntısı yaşıyorum sadece şu an sana tavsiyem terapi al kesinlikle.. ve ilaçlarını aksatma.. okb yüzde yüz iyileşmiyor ama yüzde 10 lara kadar iniyor emin ol.. ilaç kullanıyor musun sen?
17 yaşındayım ve benim sonum bu hastalık ne yazıkki...korkuorum
psikoterapi nerden alabilirim?devlet veya tıp verir mi?
devlet yada üniversite hastanesi sana en iyi ihtimalle ayda 1 randevu verir.daha sık vermez hatta daha geç bile verebilir.eğer imkanın varsa özele git derim ben.araştır ucuz terapi veren yerler vardır mutlaka bulunduğun yerde
üni hastanesine de gittimayda bi çağırıyolardı..nasılsın gelişme varmı?şu varmı bu varmı die soruyolardı.hemen hemen her seferinde bi başkası geliyodu..sadece bi kişiye 2 kere rastladım o kadar.sanırım psikoterapi filan değildi o..normal kontroldü..istedim ama önce ilaçla tedavi edelim dediler.ilaçda istemiyorum.içtiğim dönemde daha kötü olduğumu hissettim.bilmiyorum şu anda ilaçdan fazlasına ihtiyacım olduğunu hissediyorum.sonuçta hiçbir sorunumu halletmeyecek sadece uyuyacağım ilaçlarla