Normal doğumdan korkanlara; doğum hikayem... cesaret olsun dileğiyle

38. haftamda gelmek istedi kuzucuğum... Aslında tüm hazırlıklarım tamamdı ama doktorumun da ısrarlı yorumundan dolayı zamanında önce gelmesini beklemiyordum. 37+3'te kontrole gitmiştim ve herşey yolundaydı. Bebeğimin dolgun yanaklarını ve şirin küçük dudaklarını görünce içimden "Şimdi doğuverse de öpüp koklayıversem" diye içim kaynamıştı. Doktora da söyleyiverdim. "41. haftasında 5 gebem var, ilk doğumlarda 40 haftadan önce gelmez, rahat olun" dedi ve güldü.

Kontrolden 2 gün sonra günüme yogayla başladım. 4. ayımdan itibaren düzenli olarak yoga yapıyordum. Son birkaç hafta düzenli yapamamıştım ve hamladığımı hissediyordum. Başladıktan 15 dakika sonra kasıklarım sancıdığı için devam etmedim. Hemen dinlendim ve rahatladım. Doğum iznindeydim ve evde sıkılıyordum. Dışarıda birkaç işim vardı ve eşime haber vermeden (çünkü tek çıkmamı artık istemiyordu) dışarı çıktım ve uzun bir yürüyüş yaptım. Sonra çıkmışken bir de arkadaş ziyareti yapayım dedim ve asansörü olmayan bir apartmanın 5. katına tıslaya tıslaya çıktım :))) Akşam eve döndüğümde hala kendimi enerjik hissediyordum ve uzun süredir bebeğim için boyanmayı bekleyen küçük sandığı boyamaya koyuldum. Yere oturmuştum ve yine hafif sancılar hissedince bitirmeye çok az kala bıraktım ve uzandım.

Eşim en sevdiği diziyi izliyordu ve o günkü maceralarımı pek de dinlemiyordu. Saat akşam 9buçuktu ve kasıklarımda adet sancısı gibi sancılar olmaya başladı. 15-20 saniye sürdüğünü ve düzenli araklıkla geldiğini farkettim. Eşime söylüyordum ama o abarttığımı düşünüyordu (kendisi doktor) ve doğum sancısının bu şekilde gelmediğini anlatıyordu. Kasıklarımda hissetmem ve çok kısa sürmesi onu yanılmıştı. "Sen normal doğuramazsın böyle, yalancı sancılarda bile ağrı eşiğin düşük" diyordu. Evet, normal doğum istiyordum hem de nosssnormal :))) Epidural de düşünmüyordum ama eşim tavsiye ediyordu. Eşimin dizi keyfini baltalıyordum ama artık 2 saati geçmişti yaklaşık 10 kez kasılmıştım. Eşim de artık ciddiye almaya başladı ve kontrol için hemen karşımızdaki hastaneye gittik. Aslında ben rahattım, doğum olamazdı çünkü doğum sancılarını bana böyle anlatmamışlardı. "Dayanılmaz" olmalıydı ve belden gelirdi. Yok, benimki muhtemelen gaz sancısıydı, çünkü sık sık gaz sancıları yaşıyordum.

Nöbetçi ebe 11buçuk gibi muayene etmek istedi. Olamaz... Hayatımda ilk kez muayene olacaktım ve vücudum kasılmaya, soğuk terlemeye başladım. Resmen titriyordum, dişlerim kilitlenmişti sanki. Ebe biraz rahatlamamı bekledi ve anlatıldığı kadar da zor olmayan muayeneyi yaptı. "Gözünüz aydın, doğum başlamış, 3 santim açığınız var" deyince, birden ağlamaya başladım. Hazır değilim, deyiverdim. Bayramdan sonra annemler gelecekti daha... Yalnızdım... Ühühüüü, gurbetteydim :/ Eşimi aradım hemen, -biraz da soğuktan- inanılmaz titriyordum. Eşim de çok şaşırdı ve karar vermek zorundaydık. Doğum burada mı olacaktı yoksa 70km uzakta kontrole gittiğimiz hastanede mi? Gece 12 olmuştu ve ebe acele karar vermemizi söyledi çünkü doğum hızlı ilerliyordu. Eşim apar topar eve döndü ve önceden hazırladığım çantaları aldı. O arada sancıların rengi yavaş yavaş değişiyordu ve "nişan" da geldi. Apar topar yola koyulduk, bi taraftan da ailelerimize haber verdik. Onlar da bizimle beraber 6 saatlik mesafeden yola çıktılar. Yolların bir kısmı pek de konforlu değildi ve sanırım bozuk yollarda doğumum iyice hızlanıyrdu. Sancıların sıklaştığını söylüyordum eşime. O soğukkanlılıkla devam ediyordu. Hep dalga geçerdik, yolda doğum olursa ne yaparız diye. Eşim, telaşlanma ben yaptırırım diyordu; gülüyorduk. Gülmüştük ama birbirimizin gözlerinde "Ya olursa hastaneye yetişemeden" kaygısını görüyorduk. Eşim cesaret veriyordu, nerde doğarsa doğsun sağlıkla doğacak, diyordu.

Hastaneye ulaştığımızda sancıların şiddeti de hafif hafif artıyordu ama hala dayanılmaz değildi. Gece 1buçuk gibi 6cm açıklık olmuştu ve sancılarım sıklaşmıştı. Ebe kesme şekerle, evet kesme şekerle keseyi açtı ve suyum geldi. Böyle anlatırken tuhaf görünüyor olabilir ama birşey görmediğiniz için o kadar acı da vermiyor; herşey kendi düzeninde, sırasıyla, birden gelişiyor.
Sonrasında,epidural isteyip istemediğimi sordular, doktoru çağıracaklardı. Neredeyse doğuracaktım zaten :) NST'ye bakan ebe, sancılarımın bundan daha şiddetli olmayacağını ve eğer dayanabiliyorsam gerek olmadığını söyledi. Zaten düşünmüyordum ama eşim endişeliydi, olsun diyordu ama ben kabul etmedim. İçim rahattı...
2buçuğa kadar normal seyreden sancılar, sonra birden istemdışı ıkınmalarımla doğumun çok yakın olduğunu haber verdi. Sancılarımı nefesimle kontrol edebiliyordum. Bu bana daha da güç ve cesaret verdi. Her sancı gelmesinde derin nefesler alıp veriyordum ve hiç öyle filmlerdeki gibi bağırdığımı hatırlamıyorum. 3 gibi doğum sandalyesine çıkarıldım ve 2 sağlam sancıdan sonra ebe "bebeğini görüyorum, simsiyah saçları var, üçüncüsünde bu iş bitecek güzelim" dedi ve öyle de oldu. 3. sancıdaki ıkınmamla bebeğim doğmuştu... Şaşırmıştım. Bebeğimi görüyordum ama şaşkın şaşkın "Bitti mi?" demekten kendimi alamadım.

Bebeğim sağlıkla doğmuştu, bana göre herşey bitmişti ama ebelerin gözleri öyle demiyordu. Bebeğin eşi gelmemişti ve artık mudahale gerekiyordu... Müdahale??? İlk kez duyuyordum. Ebenin kuvvetli elleri karnımı sandalyeye yapıştırıyordu resmen. Evet, acılıydı ama ben bebeğimi izliyordum ve onun yaşıyor olması, sağlıklı olması bana kuvvet veriyordu. "Müdahale" uzun sürmüştü ama beni rahatlatan birşey daha vardı; ne kadar sürerse sürsün bir şekilde "bitecekti". Dudaklarımdan şükür duaları dökülüyordu yine de. Eşim bir giriyor bir çıkıyordu. Bebeğimizi kucağında gördüm ve ben de sabırsızlanıyordum... Olmadı, plasenta inat etti, gelmedi. Eşim elimi tuttu, şimdi çok zor bir işlem yapılacak, güçlü olmaya çalış dedi. Nasıl bir işlem??? Anlat hadi çabuk dedim. Ameliyat mıydı? Bilmiyordum, hiç duymamıştım daha önce. Ben cevap beklerken, ebe o "işlemi" yapıverdi. İlk başta yapıverseydin ya ablacım. Bu defa zorlanan ben değil, ebeydi. Bebeğin eşini eliyle aldı. Halas deniyormuş buna. Öğrenmiş oldum
Acı duymadım ama o his çok tuhaftı. İçimden bir parça sökülüp alınmıştı. Bir daha asla tavuğun içini elimle temizleyemeyeceğim galiba

Benim normal doğumla ilgili tek endişem epizyotomi, yani bebeğin rahat çıkması için kesi yapılmasıydı. Ebeyle anlaşmıştık. Eğer gerek görmezse son ana kadar bekleyecek, kesi yapmayacaktı. Ama doğum hızlı gelişince, bebeğin ani çıkışıyla hasar olmasın diye kesi yapmayı uygun görmüş. Zaten o anda hissetmedim. Dikişe başlayınca anladım :) 2 gün ciddi sızladı ama sonra korktuğum kadar da zahmet vermediğini gördüm. Çevremde gördüğüm sezeryan kesiği olanlar kadar hareketlerim kısıtlanmadı. 2 hafta oldu, şuan acısını hiç hissetmiyorum bile.

Evet doğumum çok kolaydı, doğum sonrasıysa zordu ama bu durum çok nadir görülürmüş. Yine de, ikinci kez doğum yapacak olsam ve yine aynı şeyleri yaşayacağım söylense, yine normal doğum yapardım. Normal doğumu ölüm gibi anlatanlara aşkolsun! Ben özellikle hamile herkese doğuma nasıl hazırlandığımı ve normal doğumun korkulacak kadar zor olmadığını anlatmak istiyorum. Düzenli egzersiz ve iyi beslenme ile (14 kilo almıştım) vücut kendini çok güzel hazırlıyor zaten. Ve kesinlikle "nefes egzersizleri" çok faydalı.

Evet, bebeğim 2 hafta erken geldi; iyiki de gelmiş prensesim. Doğumumdan hemen sonra sabaha karşı ailelerimiz de (biraz şaşkın ve yetişemedikleri için üzgün) gelmişti ve bu yıl tam bir bayram yaptık. Bayram şekerimiz oldu kızımız bizim. O kadar tatlı ki, yanından ayrılmak, uyumak bile istemiyorum. Rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah.

Bu arada, isim için ankete katılanlara teşekkür ediyorum. Asya'dan vazgeçemedik

allah bağışlasın yavrunu.analı babalı büyütsün

yazdıklarını okurken gözlerim doldu. çünkü kendi doğumumu hatırladım. benim sancılarım çok şiddetliydi. ben de son güne kadar hergün merdiven inip çıkan kendimi kısıtlamayan biriydim. sancılarımın düzenli olarak gelmeye başladığını hissettiğim gün temizlik yaptım, pazar alışverişi yaptım, ramazan ayındaydık mukabele dinlemeye gittim. yaklaşık 6-7 saat sonra sancılarımın 3dakikada bir gelmesiyle birlikte hastaneye gittim. doğum başlamıştı.epidural anestezi istemiştim aslında. ama sancılarımın şiddetlenmesiyle birlikte açıklıkda 5-6cm olmuştu ve ebe bundan sonra yapmayalım dedi. epidural arada kaynadı yani. artık her sancı için bundan kötüsü olamaz diye düşünmeye başlamıştım. o çok korktuğum epizyotomi anını hasretle bekliyordum artık. bebeğimi gördüğüm anda dikiş atılıyordu ama ben hissetmiyordum. hayatımın en heyecan verici, en mutlu anıydı. doğumum çok zor geçti ama senin deyişinle nosnormal doğurduğum için mutluydum. Allah hayırlısıyla büyütmeyi nasip etsin hepimize

canım yaa aynı benim doğumum gibi anlatmışsın :) aynı senin gibi sancılarım çok kolay geçti ama doğum anı çok zordu.. bir de ıkınmam gelmemişti benim nedense.. belkide çok fazla konsantre olmuştum onu da hissetmedim.. allah hepimizin çocuklarına uzun mutlu sağlıklı bir ömür versin :)

harikasın.kolay doğum hikayeleri duyunca casaret geliyor insana.
bebeğinle mutluluklar dilerim..

Allah analı babalı büyütsün
Cesaret verdin gerçekten umarım normal yapabilirim

çok heyecanlandım yazını okuyunca. ben hala genel anestezi mi spinal mi diye düşünüp dururken, kahraman gibi göründün gözüme :)))

Rabbim anali babali buyutsun, herkeze kolaylik versin dogumda. Ben de kisa bir zamanda dogum yapacagim insallah, 39 hafta 2 gunluk oldum, ilk hamileligim. Insallah dogumdan sonra bende senin gibi aa ne kadar kolay oldu derim canim.

Optum

Tugbisss .!.:

Rabbim anali babali buyutsun, herkeze kolaylik versin dogumda. Ben de kisa bir zamanda dogum yapacagim insallah, 39 hafta 2 gunluk oldum, ilk hamileligim. Insallah dogumdan sonra bende senin gibi aa ne kadar kolay oldu derim canim.

Optum

Genişletmek için tıkla...

Eeee, tugbisss doğumun nasıldı? merak ettim şimdi :)
sevgiler

Merhabalar bende imrendim dogum hikayemi yazma istedim ben hollandada yasiyorum ve ilk bebegimi Allahima sukurler olsun sag saglim dunyaya getirdim ama ne getirme oyle avrupaymis yok cartmis curtmuss oyle bilgisizlerki ilk dogumum olmasina ragmen cok guzel idare ettim her gelen ebeyle tartistim bende hep normal dogum isterken maalesef olmadii son ana kadar beklediler ama ne bekleme turkiyede olsa hic bu kadra kotu olmazdi eminim ikinci cocouk mu aslaaa istemiyorum bu yuzden benimde hamileligim 41 hafta 4 gun olmasina ragmen elifimiz bir turlu cikmak istemedi bunu uzerine suyumun azalmasi ve bebegimizin hareketleri azaldigi icin suni sanci verilerek dogumum yapilicakti bir gun onceden hastaneye yattim uyku ignesi yapildi ertesi gune dinc saglam olmam icin hastanede tek basima bi odada bacagima bi igne yaptilar aninda uyuyumusum esim igne yapildikdan sknra eve donmus gece neyse sabah karsi 4 de kendi sancim basladi hissetim wc ye gittim donuste hemsire geldi hersey yolunda mi gibisinden lekemde gelmisti hemsireyeanlattim gosteerdim camasirimdaki lekeyi bisey olmaz ondan dedi geri yatip uyuudum



ama sanci yokluyodu ara ara whafif hafif esime telle mesaj attim oda bekle bisey olursa baan tel
acicakalr felan dedi neyse boyle boyle saat sabah 8 oldu sancim artmaya baslamisti ki ebe geldi
elinde bi cok ilac tabii bi jel sıktı assaya ondan sonra dedi bekle bi saat kalkma sonra dus felan alabilirsin dedi o sirada esim geldi akslik bu ya esiminde ayagi kirikti hihi neyse esimle basladik beklemeye dusa lan girdim ama geberdim yanii oyle pis bi sanciydi kii en sonunda 5 cm oldugunda beni dogum odasina aldilar ordada hersey yolunda giderken 8 cmde takildi bizim ufaklikda biraz iri ve kilolu bebek olunca bilemedi bu okuzler tabii bekledikce beklediler tabii ben artik dayanamiyodum her pozizyonu denediler normal olabilmesi icin en sinunda esimin kucana yaslandim ben oluyorum dedim o sirada jinekolog geldi dr smit bakti biraz cabaladim ama bende hic ikinma hissi yoktu zlrladi zorladi sacimi cekti ceneni gogsune bastir ittir dedi iki uc kez oldum galiba ben bunlari iyice yapamadigimdada sacimi cekti o sirada esim sigara icmeye gotmisti yanimda gorumcem vardi ne oluyo felan yapti neyse olmadi baya bi cabaladikdan sonra esim yanima geldi tam o sirada jinekolog gidiyodu odadan yanindada iki uc ebe tum diger idadakiler dogurdu bi ben kalmistim neyse giderken dedim ben sezaryen istiyorum olmuyo bakin dedim orda uak bi tartisma yasadim ve giderken bana kizdi kavga ettik dedi ahzirlayin bunu ameliyTa dedi cekti gitti pislik sonra herkes ayaklandi tabii nasil olur boyle bisey felan esimle birlikte assa ameliyathaneye indik ameliyatin kapisanda bbaslamisti ikinmam ama artik gecti neyse sonda takildi serum takildi sancimi durdurmak icin felan sinra ameliyat masasina aldiklarinda sirtimdan igne yaptilar ruggenprik denilio turkcesi epidural oluyo sanirim tamamen uyutulmuycaktim ama o igneyi yaparken esimde arkada hazirlaniyodu yanimda degildi ben o igneyi vurdukdan sonra direk nefesin kesildi neoluo ya dememe kalmadan butun beynimde hissettim uyuusuklugu ve tam o sirada jinekolog smit geldi ve daha kendimdeyken karnimi kestiogini gordum nesteri atti kalemle cizlio gibiydi ayni bve ben onu gorur girmez yanlis ayapilan ignenin ve ustune ekstradanda yorgunlugumun verdigi stres korku sinirden direk bayilmisim esimin sesini duyuodum ara ara diyidum nefes alamiyorum nefes alamiyorum dmeeye caliodum ama onlar zaten makinalrdan ahemen anlamislar makinalar birden otmye baslayinca herkes kosturmus esim korkudan napicani sasirmis yazik sonra oksijeni verdiklerinde kendime geldigimde kizimin ilk aglama sesini duydum o siradada aa erkeke bu dediklerini duydum amaaann erkekmiymis dedim geri bayildim uynadigimdadada bi bayan dr karnimi dikiyodu onuda gordum gene bayoldim sonra anesteisst geldi yanima ayaklrima felan bakti hissediyomusun dedi evet dedim sonra kizimi sordum saglikli mi diye evet dediler sona ygun bakima alindim bmakinalara bagliydim daha dedim esimi istiyorum dedim yukari telefon ettiler hemen esim ve minigim elifimi getirdiler banaa 15 saat sanci cekmistim ve degmisti kizim tombik bi prensesdi ilk hemsire kucaguma verdiginde esim ve be ikimizde aglamaya basladik sonra emzirmeye calistim felan sonra bir iki saat yogunbakimda ailecek kaldikdan sorna odamiza cikarildik ucumuzde ve tum hastaneyi panige soktuk sikeyetci olamadik cunku hastane raporlarinda hic. U olaydan bahsedilmemisti bu gevurlar bu kadar pislik igrenc insanlar iste ne varsa benim vatanimda memleketimin insaninda var simdi cok sukur z1 bucukyasinda cok sukur saglikli bir bkizim var ikimizde cok sukur Allaha saglikliyiz ama benim icin kotununde ustunde bir tecrube ysattilar saolsun hollanda saolsun hollandanin jinekolog ebelerii ikinci mi yok kalsin bu memlette bidah dogurmam

E