- 9 Şubat 2012
- 346
- 11
- 68
- Konu Sahibi sarioglan_karakiz
- #1
ben de doğum hikayemi paylaşmak istedim.
kızım 39. haftada doğdu aslında daha 10 günüm vardı akşam eşimle yürüyüşe çıktık yürüyüşü abarttım biraz eşim ben bile yoruldum sen yorulmadın mı dedi yok dedim.neyse eve geldik yattık sabah 6 da sancıyla uyandım böyle adet sancısı gibi hem de 10-15 dk da bir geliyo. saat 9 gibi doktorumu aradım doğum sancın başlamış dedi sancın yoğunlaşınca hastaneye gel dedi.sabah 11 gibi sancım artınca hastaneye gittik o arada yanımda sadece eşim var. annem istanbulda gece dönecek memlekete, kayınvalidem köyde.neyse onu çağırdık geldiler görümcemle beraber. benim sancım 5 dk da bir düzenli geliyo açıklığım 2 cm.yürüyorum hastanenin içinde merdiven inip çıkıyorum arada bir sancım tamamen gidiyo sonra geri geliyo filan. gittikçe yoğunlaştı sancım gece 9 dan itibaren artık çok yoğun olmaya başladı açıklık artmıştır diye düşünüyorum tabi.nst de sancı % 15-30 görünüyo ama ben sancıdan nefes alamıyorum ki öyle nazlı değilimdir ağrıya dananırım normalde neyse sonra ebe tuşe yaptı ama öldüm yani doğum sancısı ne ki yanında.baktık gece saat 10 filan açıklık hala 2 cm hiç ilerlememiş
(bebeğin başı yukarda olduğu için açılmamış. ne kadar üzüldüm o an anlatamam deli gibi ağlıyorum hem sancıdan hem tuşenin acısından hem açıklık ilerlemediğinden.
eni sonu doktorumu aradık açıklık ilerlemiyo sezeryan olayım dedim doktorum gece 11 de geldi sezeryan oldum kızım gece 23.30 da doğdu. ama ben normal doğum yapamamış olmanın üzüntüsüyle çıktım ameliyathaneden.çok şükür tabi bebeğim sağlıkla doğdu önemli olan da bu.
ama hala acaba sabaha kadar dayansam açılırmıydı diye de düşünüyorum çünkü hiç istemiyodum sezeryan olmak. herşey nasip istemekle olmuyo hayırlısı olsun demek lazım her zaman...
kızım 39. haftada doğdu aslında daha 10 günüm vardı akşam eşimle yürüyüşe çıktık yürüyüşü abarttım biraz eşim ben bile yoruldum sen yorulmadın mı dedi yok dedim.neyse eve geldik yattık sabah 6 da sancıyla uyandım böyle adet sancısı gibi hem de 10-15 dk da bir geliyo. saat 9 gibi doktorumu aradım doğum sancın başlamış dedi sancın yoğunlaşınca hastaneye gel dedi.sabah 11 gibi sancım artınca hastaneye gittik o arada yanımda sadece eşim var. annem istanbulda gece dönecek memlekete, kayınvalidem köyde.neyse onu çağırdık geldiler görümcemle beraber. benim sancım 5 dk da bir düzenli geliyo açıklığım 2 cm.yürüyorum hastanenin içinde merdiven inip çıkıyorum arada bir sancım tamamen gidiyo sonra geri geliyo filan. gittikçe yoğunlaştı sancım gece 9 dan itibaren artık çok yoğun olmaya başladı açıklık artmıştır diye düşünüyorum tabi.nst de sancı % 15-30 görünüyo ama ben sancıdan nefes alamıyorum ki öyle nazlı değilimdir ağrıya dananırım normalde neyse sonra ebe tuşe yaptı ama öldüm yani doğum sancısı ne ki yanında.baktık gece saat 10 filan açıklık hala 2 cm hiç ilerlememiş
(bebeğin başı yukarda olduğu için açılmamış. ne kadar üzüldüm o an anlatamam deli gibi ağlıyorum hem sancıdan hem tuşenin acısından hem açıklık ilerlemediğinden.eni sonu doktorumu aradık açıklık ilerlemiyo sezeryan olayım dedim doktorum gece 11 de geldi sezeryan oldum kızım gece 23.30 da doğdu. ama ben normal doğum yapamamış olmanın üzüntüsüyle çıktım ameliyathaneden.çok şükür tabi bebeğim sağlıkla doğdu önemli olan da bu.
ama hala acaba sabaha kadar dayansam açılırmıydı diye de düşünüyorum çünkü hiç istemiyodum sezeryan olmak. herşey nasip istemekle olmuyo hayırlısı olsun demek lazım her zaman...
