- 4 Nisan 2016
- 47
- 23
- 34
-
- Konu Sahibi CanGeliyor
- #1
Selam kızlar,
Hamile kaldığım ilk andan itibaren bu sitedeki normal doğum hikayelerini okumakla geçti zamanım, bu nedenle ben de sizinle bu özel anımı paylaşmak istedim.
Tüm hamileliğim süresince normal doğum istediğimi doktoruma yineleyip duruyordum. 37. haftada doğum iznine ayrıldım, ilk kontrolde ne görelim kızımın boynuna kordonu dolanmış, hem de 2 tur!
Doktorum durumun risklerini olasılıklarını anlattı, durumun özeti daha yakın takip bir gebelik olacaktı. (normal doğumların 1/3 i boynunda kordonla doğarmış ama bizimki 2 kat dolamış!) Sancılar da NST de görünmeye başlamıştı. Bu nedenle her gün hastaneye gidip NST ye giriyordum, sancı geldiğinde kordon gerilip de kan akımını yavaşlatacak mı diye hep tetikteydik.
çok şükür ki böyle bir şey olmadı. 39. haftaya girdik yine kontrolde bu sefer doktorum kızımın omuz ölçüsünün normal doğum için sınırda olduğunu, 1 hafta beklersek 1 cm bile genişlese normal doğum esnasında omuz çıkıkları, omuzdaki sinir sıkışması gibi sorunlara yol açabileceğini bu nedenle bir an önce suni sancıyla doğumu başlatmamız gerektiğini söyledi.
Nasıl bir hayal kırıklığıydı anlatamam, artık tamdan sezeryanla doğuracağıma inanmıştım.
2 gün sonra hastaneye yatışım yapıldı, bu arada 1 cm açıklık vardı ve 1 haftadır hiç ilerlememişti. Akşamdan hastaneye yattım, vajinadan açıklığın artması için ilaç verildi, sabahında suni sancı verilecek ve doğum başlayacaktı. Ancak bu ilaçla benim sancılar kendiliğinden gelmeye başladı :)
Sabah 7de artık tamamen sancıları hissediyordum, 2cm açıklık olduğunda dayanamıyorum epidural yapın dedim. Yaptılar ama yarım saat sonra yine ağrım arttı, 1 saat sonra bir doz daha iğne yapıldı ama bana mısın demiyordu. O kadar pürüze rağmen normal doğuracaktım işte o acılar elbet unutulurdu
Saat 15:10 da çatala çıkardılar beni, 5 dakika geçmeden miniğim doğdu. O an herşeyi unuttum diyemicem, çünkü sancılar azalarak devam ediyor. Doktor dikişi tamamladı, sonra eş gelecek ıkın dedi, çocuk gibi eşi de doğurdum
Odaya döndüğümde kızım sağlıklı ben gururlu, başardım diyordum B-)
Önemli olan anne ve bebeğin sağlığı, normalmiş sezeryanmış boş şeylere takılıyoruz o Can'ı kucağınıza aldığınızda daha iyi anlıyorsunuz.
Hepinize kalbinizden geçtiği gibi bir doğum diliyorum..
Hamile kaldığım ilk andan itibaren bu sitedeki normal doğum hikayelerini okumakla geçti zamanım, bu nedenle ben de sizinle bu özel anımı paylaşmak istedim.
Tüm hamileliğim süresince normal doğum istediğimi doktoruma yineleyip duruyordum. 37. haftada doğum iznine ayrıldım, ilk kontrolde ne görelim kızımın boynuna kordonu dolanmış, hem de 2 tur!
Doktorum durumun risklerini olasılıklarını anlattı, durumun özeti daha yakın takip bir gebelik olacaktı. (normal doğumların 1/3 i boynunda kordonla doğarmış ama bizimki 2 kat dolamış!) Sancılar da NST de görünmeye başlamıştı. Bu nedenle her gün hastaneye gidip NST ye giriyordum, sancı geldiğinde kordon gerilip de kan akımını yavaşlatacak mı diye hep tetikteydik.
çok şükür ki böyle bir şey olmadı. 39. haftaya girdik yine kontrolde bu sefer doktorum kızımın omuz ölçüsünün normal doğum için sınırda olduğunu, 1 hafta beklersek 1 cm bile genişlese normal doğum esnasında omuz çıkıkları, omuzdaki sinir sıkışması gibi sorunlara yol açabileceğini bu nedenle bir an önce suni sancıyla doğumu başlatmamız gerektiğini söyledi.
Nasıl bir hayal kırıklığıydı anlatamam, artık tamdan sezeryanla doğuracağıma inanmıştım.
2 gün sonra hastaneye yatışım yapıldı, bu arada 1 cm açıklık vardı ve 1 haftadır hiç ilerlememişti. Akşamdan hastaneye yattım, vajinadan açıklığın artması için ilaç verildi, sabahında suni sancı verilecek ve doğum başlayacaktı. Ancak bu ilaçla benim sancılar kendiliğinden gelmeye başladı :)
Sabah 7de artık tamamen sancıları hissediyordum, 2cm açıklık olduğunda dayanamıyorum epidural yapın dedim. Yaptılar ama yarım saat sonra yine ağrım arttı, 1 saat sonra bir doz daha iğne yapıldı ama bana mısın demiyordu. O kadar pürüze rağmen normal doğuracaktım işte o acılar elbet unutulurdu
Saat 15:10 da çatala çıkardılar beni, 5 dakika geçmeden miniğim doğdu. O an herşeyi unuttum diyemicem, çünkü sancılar azalarak devam ediyor. Doktor dikişi tamamladı, sonra eş gelecek ıkın dedi, çocuk gibi eşi de doğurdum
Odaya döndüğümde kızım sağlıklı ben gururlu, başardım diyordum B-)
Önemli olan anne ve bebeğin sağlığı, normalmiş sezeryanmış boş şeylere takılıyoruz o Can'ı kucağınıza aldığınızda daha iyi anlıyorsunuz.
Hepinize kalbinizden geçtiği gibi bir doğum diliyorum..