merhaba arkadaşlar şuan 23 günlük anneyim ve hamileliğim boyunca en çok bu tarz hikayeleri merak ediyordum çünkü bazı insanlar normal doğumu öyle bir anlatıyor ki insanın korkmaması elde değil ilk baştan beri hep normal doğumu düşündüm kendimi piskolojik olarak hazırlamak için ve işe yaradığına eminim işte size doğum hikayem
01.04.2011 öğlen 2:30- 3 gibi sancıalrım başladı ama ilk başta adet sancısı gibi hafifdi akşam saat 6- 7 gibi şiddeti artmaya başladı ama her yerde okuduğum gibi 10 dk da bir 5 dk da bir değil süereler hep farklıydı neyse saat 8 gibi eşim annesine haber verdi bu arada o benden daha panikti 9 gibi falan hastaneye gittik dr muayene etti 3 cm açıklık olmuş sancın var yatıralım dedi ilk beni tek odaya aldılar sancı odasında korKmayım diye eşim ve kayınvalide mi de eve yolladılar saat 12 e doğru suyum geldi açılmada 4 cm yi geçmişti sancı odasına aldılar sürekli dr ye geliyordu kontrole ve sürekli yanımda hemşire ve ebe vardı bana doğru nefes alıp vermeyi anlatıyordu ve bazı insanların anlatıkları gibi kötü davranmıyorlardı yavaş yavaş sancının şiddedi artıyordu ve doğum çabuklaşsın diye suni sancıyla işi çabuklaştırdılar saat sabah 4:25 de de bebişim dünya ya geldi o zaman o kadar garip bir duygu hissediyorsun ki çektiğin bütün sancıyı ağrıyı unutuyorsun bian önce bebeğini kucağına almayı düşünüyorsun 9 aylık bazen zorlu bazen güzel bu uzun maratonu güzel bir hediye ile sonlandırmak dünyanın en güzel şeyi olsa gerek umarım bebek bekleyen herkes de böyle güzel sonla bebişlerini kucaklarına almanızı nasip eder ve umarım buraya kötü anısı olan kimse yazmaz ve benim gibi heycan ve merakla bekyen annecikler korkmasınlarzor ama dayanılmayacak kadar korkunç değil
01.04.2011 öğlen 2:30- 3 gibi sancıalrım başladı ama ilk başta adet sancısı gibi hafifdi akşam saat 6- 7 gibi şiddeti artmaya başladı ama her yerde okuduğum gibi 10 dk da bir 5 dk da bir değil süereler hep farklıydı neyse saat 8 gibi eşim annesine haber verdi bu arada o benden daha panikti 9 gibi falan hastaneye gittik dr muayene etti 3 cm açıklık olmuş sancın var yatıralım dedi ilk beni tek odaya aldılar sancı odasında korKmayım diye eşim ve kayınvalide mi de eve yolladılar saat 12 e doğru suyum geldi açılmada 4 cm yi geçmişti sancı odasına aldılar sürekli dr ye geliyordu kontrole ve sürekli yanımda hemşire ve ebe vardı bana doğru nefes alıp vermeyi anlatıyordu ve bazı insanların anlatıkları gibi kötü davranmıyorlardı yavaş yavaş sancının şiddedi artıyordu ve doğum çabuklaşsın diye suni sancıyla işi çabuklaştırdılar saat sabah 4:25 de de bebişim dünya ya geldi o zaman o kadar garip bir duygu hissediyorsun ki çektiğin bütün sancıyı ağrıyı unutuyorsun bian önce bebeğini kucağına almayı düşünüyorsun 9 aylık bazen zorlu bazen güzel bu uzun maratonu güzel bir hediye ile sonlandırmak dünyanın en güzel şeyi olsa gerek umarım bebek bekleyen herkes de böyle güzel sonla bebişlerini kucaklarına almanızı nasip eder ve umarım buraya kötü anısı olan kimse yazmaz ve benim gibi heycan ve merakla bekyen annecikler korkmasınlarzor ama dayanılmayacak kadar korkunç değil
