biyolojik babam ben annemim karnındayken ölmüş açlık sefillik derken vermiş beni doğar doğmaz sütünü bile emzirmeden zaten beni evlat edinen aile kapıda beklemede hemen almış götürmüş bilmiyodum babam ki babam diyorum bence gerçek babam bana emeği geçen büyüten doktora okula gezmeye götüren babam ölünceye kadar ki hem biyolojik hemde buyuten babam öldü yetimin 2 katıyım ben diyorum yetimin dibiyim yani zaten babam öldükten sonra acı gerçeği öğrendim yaşadıklarımı anlatamam 22 yaşındaydım ve tek kelime delirdim neden söylediniz ne gerek vardı neden ben küçükken söyleseydiniz dedim ki bencede öyle 3-4 yaşlarında uygun bi lisanla anlatılsaydım travma yaşamazdım belki atlatırdım ama hala atlatamadım 8 yıl oldu öğreneli her defasında anneme konu deştiriyor ve onuda kendimide uzuyorum istemeden nolur söylemeyin illaki söyleyecekseniz 4 yaşını geçmeden söyleyin ömrümün sonuna kadar bu duyguyu atlatamayacağım çünkü bunu evladım dediğiniz aldığınız çocuğa yapmayın öğrenmesin ya bilmesin gerçeği bazen gerçekler acıdır ve bu çok acı
