Nolur bana akıl verin, ağlıyorum

nanim

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2019
596
1.045
Günaydın, ağlayarak bişey danışmak istiyorum nolur tecrübesi olanlar bana yardımcı olsun her derdimde akıl verdiniz bu seferki çok yordu.. 14 aylık bebeğim var daha yürüyemiyor galiba yürüme korkusu var parmağımı tutarak koşuyor bile ama parmağımı bırakınca oturup ağlıyor. Kendi kendine 4,5 adım atıyordu onu da bıraktı artık.
Neyse asıl konuya geleyim. Bebeğim bana aşırı derecede bağlı. Hep dua ettim, benim annemle aram pek iyi değil benim çocuğum bana çok bağlı olsun diye ama çok dua ettim galiba. Çünkü artık çocuğa patlamaya başladım. Sonrasında pişman oluyorum oturup ağlıyorum. Memleketimden uzak bir yerdeyim tanıdığım kimse yok 4 senelik evliyim, en yakında görümcem ve kayınvalidemler var. Onlara da bırakamam hem görümcemin küçük oğlu benim oğluma vuruyor hem de çikolata cips gibi şeyler veriyorlar. Bırak diyorlar tamam ama nasıl bırakayım bu durumda. Eşim öğretmen 3te çıkıyor okuldan ama ondan sonra annesi markete gidelim, babası fatura kesilecek gibi işler için onu çağırıyor. Bir tane bile arkadaşım yok köy gibi bir yerdeyim. Kafamı dağıtmak için assitt çağrı merkezi hizmetlerine başvurdum ön görüşmeyi geçtim ikinci kez skype görüşmesini bebeğim ağlayıp beni bırakmadığı için geç katıldım maalesef kaçırmıştım..
çok detaya girdim biliyorum ama anlatmam rahatlamam lazım inanın çok bunaldım artık…
Bir yandan kendime kızıyorum sen bu bebeği o kadar istedin, emek verdin diye(tüp bebek) ama bir yandan da tuvalete bile gidemiyorum evde hep bir ağlama sesi. Hep yanında oturmamı istiyor. Odasına götürüyorum oyuncaklarıyla oynasın diye ben de dinlenmek için onun yatağına uzanıyorum geliyor o da yanıma yatıyor. Yatsa benimle bir şey değil ağlıyor yere inip onunla oyun oynamadığım için. Oyun kurmak için etkinlikler yapıyorum ağzına sokuyor. Parmak boyasını poşet dosyanın içine sürdüm (böyle bir etkinlik görmüştüm) benim parmağımı tutup üstünde gezdiriyor o yapmıyor. Her şeyi ağzına sokuyor.
Televizyon açınca izliyor bazen mecburen tuvalete vs giderken açıyorum ama sonra vicdan yapıyorum kendi kendime ben nasıl anneyi diye. Bir yandan sağlıklı beslemeye çalışıyorum, aman şunu yesin bunu yesin diye… Herkes nasıl yapıyor nasıl ilgileniyor böyle çocuğuyla her şeyiyle. Ben kocamla ilgilensem evle, evle ilgilensem kendimle, kendimle ilgilensem çocukla ilgilenemiyorum… bir beceriksiz ben miyim bu ülkede….
Yürümüş olsa diyorum alır parka çıkarıp yorulur eve gelir uyur ama yürümüyor. Her şeyi yapıyor koltuğa çıkıp iniyor, İlkadım bisikletine binip iniyor ama yürüme yok….
Çok konuştum biliyorum ama iyice psikolojim bozuldu çocuğum benden ayrılmıyor, en son bunalıp bağırıyorum, o korkuyor ben ağlıyorum…. Her gün aynı döngü…. Be yapayım nolur bir akıl verin ne etkinliği yapayım neler yapayım…. Şuan bile bunu yazarken dizimin dibinde ağlıyor kucağımda olmadığı için… nolur bir şeyler yazın geçiyor diyin nolur…..
 
annelik konusunda bir yardımım olamaz çünkü anne değilim, ama durumundan anladığım kadarıyla çok yorulmuşsun. herşeye yetişmek zorunda değilsin bir kere bunu anla. eşin 3 de işten geliyor diyorsun en azından bazı günler çocukla o ilgilense o sırada sende biraz nefes alsan sana iyi gelir gibi.
 
cocuk doktoruyla gorussenıze gelısımı hakkında bılgı edının bazı cocuklar daha gec yurur daha gec konusur herkesın gelısımı farklı sonucta
en guzelı doktora gıdın bır sorun olmasa da senede 2 kere kontrole muayeneye gıderdık bız hersey yolunda mı gelısımı ıyımı dıye en ıyı doktor bılır sonucta

bebegınızın sızı sureklı ıstemesı de cok normal buyuyene kadar boyle buyudukten sonra sız kucagınıza almak ıstedıgınızde gelmeyecek bu seferde
 
Bilmiyorum o yüzden soruyorum
Bu çocukları nasıl bu kadar kendinize bağımlı yapıyorsunuz
Benim bir arkadaşımin iki yaşında kızı var kreşe gitmek istemiyor hep kadının dizine bitişik.
Mesela ileride nolur bilmiyorum ama benim 10 aylık bebeğim oyle bana aşırı düşkün değil.
Şuan bakicida gayet iyi duruyor
Normalde de ben yanındayken de tek başına oyun oynar ben gozlemlerim
Yada diğer odada işlerimi yaparken babası ile de durur.
Bazı çocukları bu kadar bağımlı yapan nedir merak ediyorum
 
Cocugu doktora getirdiniz mi
 
Ben kocamla ilgilensem evle, evle ilgilensem kendimle, kendimle ilgilensem çocukla ilgilenemiyorum…

ah canım benim aynı benim durumum vallahi hele çalışınca.
neyse velhasıl durum bu genel olarak herkeste zaten.
biraz çocuğu yürütmeye çalış uzak bir yere koyup gel anne de öyle öyle yürüsün ama yürüyünce dertlerin daha da çoğalacak tabi ki. Daha uzun adımlar atmasını sağla bu seni rahatlatsın diye değil çocuk gelişiminde geri kalmasın diye diyorum.

Oyun kısmı zaten hepimizde aynı, daha oyun kuramıyorlar maalesef kursalar bile max 5 dk. Senin hareketlerini izliyor daha çok şu evrede.

Tuvalete banyoya vs kısa süreli durumlarda tv önüne koyabilirsin bence, çok kısıtılı olduğu sürece merak etme gelişimini etkilemez.

biraz arkadaşlarınızla görüşün size iyi gelecektir.
 
Benim annem de herkesten uzak Ankara'ya gelmiş babamla babamın işi dolayısıyla hiçbir akraba yok. Kendi başına bakmış bana. Ama annem aşırı sosyal bir insandır, hemen oturduğumuz siteden 25 yılı aşkın devam eden dostluklar yaptı. Arkadaşlarının benimle yaşıt çocukları vardı hep birlikte oynardık annelerimiz arkadaş diye ve bütün hepimiz halen daha görüşürüz, çok yakınız. Sonra biz okula başlayınca velilerle haşır neşir oldu sınıf annesi oldu. Annem gibi olamam asla çok sosyal, hamarat, esprili, güler yüzlü. Bilmiyorum bunların mı etkisi var ama annem gurbet ellerde asla yalnızlık çekmedi. Ben ve kardeşimi tek başına büyüttü diyebilirim çünkü babamı emekli olunca tanıdık.

Biraz daha rahat olun sizin yaşadığınız şeyleri çoğu insan yaşıyor. Kurslara falan gidin. Annem bir ara ben yine küçükken dikiş nakış kursuna gitmişti benim yaşıtım çocukları oaln insanlar vardı yine hemen arkadaş oldu onlarla, biz de çocuklar oynar kendimizi eğlendirirdik.
 

sanırım büyüme evresinde baba çok ilgilenmezse ve evde sadece anne tüm temel ihtiyaçları karşılıyorsa anneye bağımlı oluyorlar. Biraz da yapı bence yaa
bizimki doğduğundan beri çok kucakçı hiç olmadı, şimdi anne baba anane olduğu müddetçe herkeste rahat. İlle bu olsun yanımda diye tutturmuyor. ama yapı mı yoksa hepimiz her şeyiyle eşit olarak ilgilendiğimizden mi tam orasını bilemiyorum.
 
Çocuğun sizden bu aylarda ayrılmaması çok normal. Öncelikle kendş kendinr oynamalı anneyi biraz rahat bırakmalı gibi düşünceleriniz beklentiniz varsa kafanızdan atın çünkü öyle bir şey yok. Ev işi için kendinizi de çocuğunuzu da üzmeyin. Eşiniz gelince bebeği verin işleri halledin. Çocuk korkuyordur yanında sakin olun lütfen.
Bir yerde bir yazı okumuştum çok doğru bence. Şöyle diyordu; çocuklara neden bağırırlar? Çünkü güçleri onlara yetiyor. Canını çok daha fazla sıkan bir yetişkine bağıramaz insan, kendini tutar çekinir ama söz konusu çocuk olunca bunu çok rahat yapar neden? Size ait olduğu için mi? çocuklara bağırmadan önce yetişkinlere karşı sabrınızı düşünün ve öyle davranın demişti yazıda.
Evet onlar da birey küçük ama birey olduğunu unutmamak lazım. Destek görmemek sizi sinirlendiriyor ve çocuğunuza patlamanıza neden oluyor olabilir. Beklentiden vazgeçin elimizdekiyle yetinmek zorundayız. Ben de babası gelene kadar tek bakıyorum. Yalnızken yoruluyorum diye kendi kendime sıkıntı yaptığım oldu ama sonra bu düşüncenin baba faydası olmadığını, beni negatif etkilediğini farkettim ve beklentiden vazgeçtim.
Bebeklerin 20 dişi tamamlanıncaya kadar size daha yapışık oluyor ve daha yorucu oluyor. Diş dönemi tamamlanıncaya kadar sabredin. Bebeğinizin bu dönemlerinin tekrar gelmeyeceğini düşünün ve büyümesinin tadını çıkarın. Sabırlı olun ki bebeğiniz uyuduğunda ona bağırdım, onu üzdüm diye vicdan yapmayın.
 
Tamamen yapı. 10 aylık kendi kendine oynayan bebek nadirdir. Uzmanlar bile bebeğin ilk oyuncağı annesidir der.
 
Tamamen yapı. 10 aylık kendi kendine oynayan bebek nadirdir. Uzmanlar bile bebeğin ilk oyuncağı annesidir der.

yok kendi kendine tabi ki oynamıyor nerdeee
ama anne ya da baba ya da anane yanında olduğu müddetçe hani ille beni istemiyor
yoksa hep yanında biri olsun en azından o etrafı karıştırırken biri ona baksın istiyor.
He bi tek tehlikeli bir yere ulaşmaya çabalarken, ya da bozulmasını asla istemeyeceğimiz bir şeyi hasbel kader yakalamışsa o zaman bak tek başına durur saatlerce... hani sesi çıkmıyorsa kesin bir sıkıntı var derler ya çok çok doğru...
 
anne değilim ama yorgunluğunuzu hissettim.
öncelikle kendinize beceriksiz demeyin. sadece deneyimsizsiniz.

bir de genel gözlemimi yazayım, çevremde çoğu anne doğduğu andan itibaren bebeği ile yapışık bir hayata başlıyor. yarım saat bile ayrı kalmıyorlar.
çocuk büyüdükçe de bu alışkanlıktan vazgeçmeyip her an anneyi istiyor.
bu sefer çocuğunun her dediğini mecburen yapan anneler ortaya çıkıyor.

1-2 arkadaşım ve 1 akrabam 40ları çıktıktan sonra çocuklarını 1 saat bırakıp yürüyüşe çıkarlardı. çocukları büyüdükçe de her gittiklere yere götürdüler. çocuklar 1 ağladı, 2 ağladı 3.de anladılar ki istedikleri gibi eve dönmüyor anneleri alıştılar.

bence nasıl alıştırılırsa öyle gidiyor.

siz de bu dipdibeliğe alıştırmışsınız, o yüzden de her dakika sizi istiyor.
 
Canım sen sadece çok bunalmışsın haklı olarak ve bebeğin için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan harika bir anne olduğuna eminim. Birde çok yalnız kalmışsın. Benimde bebeğim yeni 12 aylık ve henüz yürümüyor. 14 ay geç değil bence yürüme için. Hem yürümese bile al bebeğini parka çık. Kucağında olsun, sallanır, hava almak sana da iyi gelir. Başka çocukları görsün, Bir zaman sonra taklit eder. Ağlıyor, beni utandırıyor diye de hiç düşünme . Burada benzer şeyleri yaşayan o kadar çok anne var ki hepimiz birbirimize destek oluyoruz. Ben 2020 Eylül anneleri grubundayım. İnan gözümü açar açmaz arkadaşlarım ne yazmış diye bakıyorum. Demek istediğim yaşadığın yerde arkadaşlık kurabilecek imkan yoksa burada paylaşımda ol, bana çok iyi geldi inşallah sana da gelir
 
Canımmmm
Seninle aynı dönem tedavi görmüştük o zaman benimde ilk tedavimdi.
Ben sonrasında kürtaj olmak zorunda kaldım.
Üstüne 2 kere daha tedavi gördüm, olmadı , olmadı.
Halen uğraşıyorum.
Ne kadar zor bir süreç olduğunu biliyorsun sende yaşadın ki tedavi öncesi sıkıntılarında vardı yazmıştın.
Şuan senin ki yorgunluk ve kendine zaman ayıramadığın için bocalıyorsun.
Biraz sabretmek gerekiyor şuan daha çok küçük bebeğin.
 
Evt belki de
Mesela tek anne bakıyor sanırım çocuk tek anneyi görüyor yada anne kendine bağlı olsun diye mi tek ilgileniyor bilemedim
 
Sadece yorulmuşsunuz ama bebek daha normal benimde kedim bana çok yapışık ki o sizin yavrunuz size bağımlı olması şimdi normal bikaç aya yürumeye başlayınca bu durumları unutacaksınız bile
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…