Yaa benim eski kocanın aynısı. Kardeşim çekilmez. Şutla gitsin. 3 günlük dünya ya. Onu. Aptal triplerini mi çekeceksin. Sevdiği bir kadına duvar ören adamdan koca olmaz. Bugün saçma konulardan duvar ören adam yarın büyük sorunlarda seni suçlayacak. Tecrübe ile sabitEvet işte tepkimi dile getirdiğimde hatasını söylediğimde sesimi yükselttiğimde hemen kapatmak istiyor. Tartışınca da araya mesafe koyuyor yazmıyor aramıyor bir süre. Allahtan ben de yazıp arama konusunda ısrarcı değilim böyle anlarda bekliyorum ama evlilikte bu nasıl olur ciddi anlamda kafamda soru işaretleri var
Sizinki başka durum. Uzatma yok. Bu tipler uzatır. Konunuz ayrı. Uzatan biri olsanız zaten bir yere kadar çeker sizi.Bizde de durum tam tersi oluyor genelde ben kapatmak istiyor o da uzatıp konuşmak. Narsist yapar mı bilemem bu bizi ama ben o an kırılıyorum ya da kızıyorum ve kötü konuşmak istemiyorum sakinleşince konuşuyorum. Ama üç gün uzatmam asla. Ve bana bir adım atarsa asla terslemem ki hep adım atar. Başka şehirde görevde dediniz ne iş yapıyor? Belki işiyle alakalıdır.
Evet ben de tam emin olamıyorum gerçekten iletişim kurmak için mi sorun çıkmasın diye mi kapatıyor konuyu yoksa bu bir cezalandırma yöntemi mi? Benim kızdığım sesimi yükselttiğim noktalar haklı olduğum konular ki o da bunu kabul edip zaten özür diledi ama sonra ertesi gün konuşacağız bu konuyu demesine rağmen sadece günaydın yazdı aramadı. Bugün belki onu da yazmayacak. Bakalım gerçekten cezalandırma mı yoksa iletişim kurmaya çalışacak mı?O 3 sonra 1 haftaya çıkar. Siz millete bakmayın. Yok sakinleşsin vs. Sakinleşse bile o beyninde devam eder. Normal insan sakinleşme bekler. Bunların ki cezalandırma yöntemi. İleride kendinizden taviz vermeye başlar mutsuz olursunuz. İletişim böyle birşey değil. Her şeye konuşarak anlaşılabilir. Olayın tam orta yerinde konu kapatıyorsa korkuları vardır. Bence sağlıklı değil.
Hayır iletişim kurmuyor. Bu şekilde davranıyorlar zaten. Seni öfkeli olmakla suçlar. Şimdilerde özür diler ama sonradan o da kalkar. Susar sadece. Sen adım atmadıkça da adım atmaz. Aramaması sorun. Bunu unutmayın. Benden size tavsiye mesajlaşmayı çok yapıyorsa kabul etmeyin. Ben sevmiyorum deyin. Arasın. Derdi neyse arayarak konuşsun. Gerçi konuşmazlar. Haklı olsanız da o konu kapanır. Tartışmak istemiyorum falan der. Tartışmaktan çekinen insandan uzak durun.Evet ben de tam emin olamıyorum gerçekten iletişim kurmak için mi sorun çıkmasın diye mi kapatıyor konuyu yoksa bu bir cezalandırma yöntemi mi? Benim kızdığım sesimi yükselttiğim noktalar haklı olduğum konular ki o da bunu kabul edip zaten özür diledi ama sonra ertesi gün konuşacağız bu konuyu demesine rağmen sadece günaydın yazdı aramadı. Bugün belki onu da yazmayacak. Bakalım gerçekten cezalandırma mı yoksa iletişim kurmaya çalışacak mı?
Aynı sebeplerden(ki eşim sevgili iken uzak mesafe ilişkisinde hiç dayanamaz küsemez görüntülü konuşurken gözleri dolar hemen arayıp sorar ilk mesajı o atardı) çift terapisine gidiyoruz. Bana kıyamaz yüz yüze gelince dayanamaz diye düşünmeyin. Evlenince her istediği olmadığında yemek yemedi, Üç gün küstü bir hafta küstü on beş gün ve sonunda bir ay küsünce ben sinir krizleri geçirmeye başladım. O sessiz direnişte iken. İnanın psikolojisi berbat bir şey. Yalnızken yalnız olmak iyidir. Ama çiftler yalnız olmak eşinle sağlıklı bir şekilde iki çift laf edememek çok kötü. İlişkinin kadın erkek dengesi şaşıyor. Sizin saygınız sevginiz azalıyor. Kendi öz değeriniz azalıyor. Kendinizi sürekli sorgularken buluyorsunuz acaba ben mi büyütüyorum diye. Bu kez alttan alıyorsunuz ona da yanaşmıyor. Güya kalp kırıp kötü bir söz söylememek için konuşmuyor ama konuşmadıkça kalbiniz paramparça oluyor.Merhaba güzel hanımlar. 7 aylık nişanlıyım ama maalesef nişanlımla ilgili bir sorunum var. Nişanlım tartıştığımızda, moralsiz olduğunda konuşmak istemiyor, telefonu kapatmak istiyor. Ben de telefonu kötü kapatmamak adına kapatmak istemiyorum, kapatmayalım diyorum. Sinirleniyor. Tartışıyoruz ve bana duvar örüyor, küsüyor. Halbuki o şu an görev icabı uzak bir şehirde. Sık görüşemiyoruz. Gündüzleri mesajlaşmıyoruz mesajlaşmayı seven bir insan değil. Ben de anlayışla karşılayıp bu konuda ısrar etmiyorum. İkimiz de akşamları müsait olduğumuzda 1-2 saat görüntülü konuşuyoruz. Ama onda da bazen hemen kapatmak istiyor ya da bir konuda tartıştığımız zaman kapatmak istiyor. Konuşmaktan kaçıyor. Ben de aksine konuşarak sorunları çözmekten yanayım. Benim bu konuda çok inatçı olduğumu söylüyor. Fakat sorun bu da değil, biz ne zaman tartışsak ya da o bir şeye sinirlense sinirini bana yansıtıyor benle arasına mesafe koyuyor arıyorum açmıyor, müsait değilim diyor. Aslında sessiz olarak beni cezalandırmaya çalışıyor. Bu kavramı çok araştırdım, özellikle narsist insanlarda görülen bir cezalandırma yöntemiymiş. Dün de bir fikir ayrılığına düştük hemen kapatmak istedi ben de kapatmak istemedim senle konuşmak bana iyi geliyor dedim neden hemen kapatıyorsun dedim, canım öyle istiyor çünkü tartışacağız kavga edeceğiz muhabbet iyi bir yere gitmeyecek dedi ve kavga ettik. Sabah günaydın yazmış ben de yazdım, gün içinde arayıp bu arama konularındaki ısrarımı konuşacaktık ama aramadı beni. Ben de aramadım. Daha önce de defalarca aynı şeyi yaptı. Bir sorun olduğunda, ben bir şeye ısrar edince, sesimi yükseltince beni cezalandırmaya çalışıyor sessiz kalarak beni istediği düşünceye getirmeye çalışıyor. Sağlıklı insanlar konuşarak anlaşmalı, böyle duvarlar örerek kaçarak değil. Siz ne düşünüyorsunuz? Sessiz cezalandırma ile nasıl mücadele edebilirim. Teşekkür ederim görüşleriniz için
Ben de ondan korkuyorum. Böyle her tartışmada küsüp geri mi çekilecek? Küsecek mi? Zaten uzaktayız şu an yüz yüze konuşma durumu yok. Mecbur konuşacağız ama iletişimden kaçıyor. Öyle bir durum oluyor ki ben de arayamıyorum arasam da açmayacak belki. Duvar örüyor resmen. Dediğim gibi dün sadece günaydın yazmış.Aynı sebeplerden(ki eşim sevgili iken uzak mesafe ilişkisinde hiç dayanamaz küsemez hemen arayıp sorar ilk mesajı o atardı) çift terapisine gidiyoruz. Bana kıyamaz yüz yüze gelince dayanamaz diye düşünmeyin. Evlenince her istediği olmadığında yemek yemedi, Üç gün küstü bir hafta küstü on beş gün ve sonunda bir ay küsünce ben sinir krizleri geçirmeye başladım. O sessiz direnişte iken. İnanın psikolojisi berbat bir şey. Yalnızken yalnız olmak iyidir. Ama çiftler yalnız olmak eşinle sağlıklı bir şekilde iki çift laf edememek çok kötü. İlişkinin kadın erkek dengesi şaşıyor. Sizin saygınız sevginiz azalıyor. Kendi öz değeriniz azalıyor.
Bir buçuk yıl oldu. Şimdi daha iyi olsakta inanın böyle bir şey yaşayacağımı bilsem eşimle evlenmezdim.
Aynısı işte bu kez şey diye düşünüyorsunuz değil mi? Sevse dayanamaz yazardı konuşurdu gönlümü alırdı. Peşinden koşup bu konunun üstüne düşmenizi bekliyor. Duvarlarına çarpa çarpa Nasır tutarsınız. Biz boşanmadan önceki son çare olarak gidiyoruz şuan terapiste. Evlenmeden önce bunu farketseydim aşkımdan ölür yinede evlenmezdim.Rabbim hayırlısını versin.( bu arada önceki mesajımda güncelleme yaptım)Ben de ondan korkuyorum. Böyle her tartışmada küsüp geri mi çekilecek? Küsecek mi? Zaten uzaktayız şu an yüz yüze konuşma durumu yok. Mecbur konuşacağız ama iletişimden kaçıyor. Öyle bir durum oluyor ki ben de arayamıyorum arasam da açmayacak belki. Duvar örüyor resmen. Dediğim gibi dün sadece günaydın yazmış.
İlk zamanlarda böyle bir durum yoktu. Sinirlensek de konuşuyorduk ya da daha sonrasında mesaj atıp arıyordu sanırım son zamanlarda tartışmalarımız artınca o da kaçmaya başladı. Daha kötü olmasın diye. Kaçamayınca da iyice sinirlenir hale geldi. İşte ben de bundan korkuyorum, bakalım daha ne kadar uzatacak…Aynı sebeplerden(ki eşim sevgili iken uzak mesafe ilişkisinde hiç dayanamaz küsemez hemen arayıp sorar ilk mesajı o atardı) çift terapisine gidiyoruz. Bana kıyamaz yüz yüze gelince dayanamaz diye düşünmeyin. Evlenince her istediği olmadığında yemek yemedi, Üç gün küstü bir hafta küstü on beş gün ve sonunda bir ay küsünce ben sinir krizleri geçirmeye başladım. O sessiz direnişte iken. İnanın psikolojisi berbat bir şey. Yalnızken yalnız olmak iyidir. Ama çiftler yalnız olmak eşinle sağlıklı bir şekilde iki çift laf edememek çok kötü. İlişkinin kadın erkek dengesi şaşıyor. Sizin saygınız sevginiz azalıyor. Kendi öz değeriniz azalıyor.
Bir buçuk yıl oldu. Şimdi daha iyi olsakta inanın böyle bir şey yaşayacağımı bilsem eşimle evlenmezdim.
Bende tartışma varsa hemen tüyerim. Narsistmiyim yani. Kaos sevmiyorum dinginlik istiyorum. Karsımdakini gereksiz yere kırmak istemiyorum. Öfke gelir göz kızarır öfke gider yüz kızarır. Hiç bir tartışmanın kazanılmayacagını düşünüyorumMerhaba güzel hanımlar. 7 aylık nişanlıyım ama maalesef nişanlımla ilgili bir sorunum var. Nişanlım tartıştığımızda, moralsiz olduğunda konuşmak istemiyor, telefonu kapatmak istiyor. Ben de telefonu kötü kapatmamak adına kapatmak istemiyorum, kapatmayalım diyorum. Sinirleniyor. Tartışıyoruz ve bana duvar örüyor, küsüyor. Halbuki o şu an görev icabı uzak bir şehirde. Sık görüşemiyoruz. Gündüzleri mesajlaşmıyoruz mesajlaşmayı seven bir insan değil. Ben de anlayışla karşılayıp bu konuda ısrar etmiyorum. İkimiz de akşamları müsait olduğumuzda 1-2 saat görüntülü konuşuyoruz. Ama onda da bazen hemen kapatmak istiyor ya da bir konuda tartıştığımız zaman kapatmak istiyor. Konuşmaktan kaçıyor. Ben de aksine konuşarak sorunları çözmekten yanayım. Benim bu konuda çok inatçı olduğumu söylüyor. Fakat sorun bu da değil, biz ne zaman tartışsak ya da o bir şeye sinirlense sinirini bana yansıtıyor benle arasına mesafe koyuyor arıyorum açmıyor, müsait değilim diyor. Aslında sessiz olarak beni cezalandırmaya çalışıyor. Bu kavramı çok araştırdım, özellikle narsist insanlarda görülen bir cezalandırma yöntemiymiş. Dün de bir fikir ayrılığına düştük hemen kapatmak istedi ben de kapatmak istemedim senle konuşmak bana iyi geliyor dedim neden hemen kapatıyorsun dedim, canım öyle istiyor çünkü tartışacağız kavga edeceğiz muhabbet iyi bir yere gitmeyecek dedi ve kavga ettik. Sabah günaydın yazmış ben de yazdım, gün içinde arayıp bu arama konularındaki ısrarımı konuşacaktık ama aramadı beni. Ben de aramadım. Daha önce de defalarca aynı şeyi yaptı. Bir sorun olduğunda, ben bir şeye ısrar edince, sesimi yükseltince beni cezalandırmaya çalışıyor sessiz kalarak beni istediği düşünceye getirmeye çalışıyor. Sağlıklı insanlar konuşarak anlaşmalı, böyle duvarlar örerek kaçarak değil. Siz ne düşünüyorsunuz? Sessiz cezalandırma ile nasıl mücadele edebilirim. Teşekkür ederim görüşleriniz için
Bu düşünce çok doğru. Ama nişanlım işte bunu abartıp bir süre aramıyor yazmıyor. Bu bir süre geçen 3 gün oldu.Bende tartışma varsa hemen tüyerim. Narsistmiyim yani. Kaos sevmiyorum dinginlik istiyorum. Karsımdakini gereksiz yere kırmak istemiyorum. Öfke gelir göz kızarır öfke gider yüz kızarır. Hiç bir tartışmanın kazanılmayacagını düşünüyorum
Belki oda öyledir. Narsit demek için çok erken
Benim eşimde çok küsen biriydi suratını asar otururdu. Ama ben naptım hiç mi hiç umursamadım. Geldim sohbet ettim. Onu sordum bunu sordum. Şimdi küslük ne demek bilmiyor. Anasına babasına küser bana küsmezBu düşünce çok doğru. Ama nişanlım işte bunu abartıp bir süre aramıyor yazmıyor. Bu bir süre geçen 3 gün oldu.
Benim nişanlım da onu diyor bir kere kapatmak istediğimde sen de susup tamam desen her şey daha güzel olacak diyor ama bize ayıp ettiği için ben o an kapatmak istemedim. Uzattım evet. Ki kendisi de hatasını anlayıp annemi arayıp özür diledi. Yani beni sürekli inatçılıkla istediğimi yaptırmaya çalışmakla suçluyor. Halbuki ben konuşup iletişim kurmak istiyorum. Neyse şu an o da yazmadı ben de yazmadım ne yapmamı önerirsiniz?Benim eşimde çok küsen biriydi suratını asar otururdu. Ama ben naptım hiç mi hiç umursamadım. Geldim sohbet ettim. Onu sordum bunu sordum. Şimdi küslük ne demek bilmiyor. Anasına babasına küser bana küsmez
İlişkinizin gidişatını bilmem. Öneri yapmak haddime değil. Senin de bi huyun suyun var sonuçta. Baska bi bahaneyle konusabilirsin. Konusmak istiyorsan. Tavrını felan ölçmek içinBenim nişanlım da onu diyor bir kere kapatmak istediğimde sen de susup tamam desen her şey daha güzel olacak diyor ama bize ayıp ettiği için ben o an kapatmak istemedim. Uzattım evet. Ki kendisi de hatasını anlayıp annemi arayıp özür diledi. Yani beni sürekli inatçılıkla istediğimi yaptırmaya çalışmakla suçluyor. Halbuki ben konuşup iletişim kurmak istiyorum. Neyse şu an o da yazmadı ben de yazmadım ne yapmamı önerirsiniz?
Açıkçası annem ve arkadaşlarım da öyle diyor sen yazma konuşma, üstüne düşme ilk adımı o atsın diyorlar çünkü kendi bu kapanma durumunu seçti üstüne düşünce ters teper diyorlarİlişkinizin gidişatını bilmem. Öneri yapmak haddime değil. Senin de bi huyun suyun var sonuçta. Baska bi bahaneyle konusabilirsin. Konusmak istiyorsan. Tavrını felan ölçmek için
Çokta meraklısı gibi olmamak için. Küstükçe üstüne düşmemek lazım
İlk adımı son adım olarak düşünürsek küslüğün sonu gelmezde. Konusmaya meraklı değilsinde mecbur konusman gereken bi konu varmış gibi.Açıkçası annem ve arkadaşlarım da öyle diyor sen yazma konuşma, üstüne düşme ilk adımı o atsın diyorlar çünkü kendi bu kapanma durumunu seçti üstüne düşünce ters teper diyorlar
Belki biraz bekleyip takmamak dert etmemek en büyük çözümdür. Annem hep ne kadar takmazsan o kadar mutlu olursun derdi.İlk adımı son adım olarak düşünürsek küslüğün sonu gelmezde. Konusmaya meraklı değilsinde mecbur konusman gereken bi konu varmış gibi.
Ama bunu ben evliyken yaptım tuttu. Nişanlıyken nasıl oluyordu unuttum valla:)
Tıpkı eşimMerhaba güzel hanımlar. 7 aylık nişanlıyım ama maalesef nişanlımla ilgili bir sorunum var. Nişanlım tartıştığımızda, moralsiz olduğunda konuşmak istemiyor, telefonu kapatmak istiyor. Ben de telefonu kötü kapatmamak adına kapatmak istemiyorum, kapatmayalım diyorum. Sinirleniyor. Tartışıyoruz ve bana duvar örüyor, küsüyor. Halbuki o şu an görev icabı uzak bir şehirde. Sık görüşemiyoruz. Gündüzleri mesajlaşmıyoruz mesajlaşmayı seven bir insan değil. Ben de anlayışla karşılayıp bu konuda ısrar etmiyorum. İkimiz de akşamları müsait olduğumuzda 1-2 saat görüntülü konuşuyoruz. Ama onda da bazen hemen kapatmak istiyor ya da bir konuda tartıştığımız zaman kapatmak istiyor. Konuşmaktan kaçıyor. Ben de aksine konuşarak sorunları çözmekten yanayım. Benim bu konuda çok inatçı olduğumu söylüyor. Fakat sorun bu da değil, biz ne zaman tartışsak ya da o bir şeye sinirlense sinirini bana yansıtıyor benle arasına mesafe koyuyor arıyorum açmıyor, müsait değilim diyor. Aslında sessiz olarak beni cezalandırmaya çalışıyor. Bu kavramı çok araştırdım, özellikle narsist insanlarda görülen bir cezalandırma yöntemiymiş. Dün de bir fikir ayrılığına düştük hemen kapatmak istedi ben de kapatmak istemedim senle konuşmak bana iyi geliyor dedim neden hemen kapatıyorsun dedim, canım öyle istiyor çünkü tartışacağız kavga edeceğiz muhabbet iyi bir yere gitmeyecek dedi ve kavga ettik. Sabah günaydın yazmış ben de yazdım, gün içinde arayıp bu arama konularındaki ısrarımı konuşacaktık ama aramadı beni. Ben de aramadım. Daha önce de defalarca aynı şeyi yaptı. Bir sorun olduğunda, ben bir şeye ısrar edince, sesimi yükseltince beni cezalandırmaya çalışıyor sessiz kalarak beni istediği düşünceye getirmeye çalışıyor. Sağlıklı insanlar konuşarak anlaşmalı, böyle duvarlar örerek kaçarak değil. Siz ne düşünüyorsunuz? Sessiz cezalandırma ile nasıl mücadele edebilirim. Teşekkür ederim görüşleriniz için
Ne kadar çok aynı durumu yaşayan kadın varmış. Peki bana ne öneriyorsunuz? Biz maalesef birbirimizden uzağızTıpkı eşim2 senelik evliyiz küsünce aynı küs böceği gibi kabuğuna çekilir gıkını çıkarmaz, ben de saftirik gibi üzgün üzgün evde gezerdim. Ama akıllandım balım, baktım küsüyor beni sessiz cezalandırmaya gidiyor, ben de evde onsuz yapabileceğim ne kadar aktivite varsa yapıyorum. Bu kez bakıyor ben tınlamıyorum gelip kendisi konuşuyor. Mesela duş alıyorum müzik açarak, veya mısır patlatıyorum komedi filmi izliyorum,