EMDR tedavisini araştırın. Aslında konu nişanlınızda değil o sizde bişileri tetikleyip takıntı olmuş. Bunu çözünce öyle aydınlanmalar yaşıyorsunuz ki. Hep sizi kandırdığı ihtimaline tutunun bunu hatırlayın ve bir kadın olarak bu muameleyi ne cüretle size yaptığını sorgulayın. Ben şuan EMDR terapisi alıyorum ve ilk seansta bile ciddi öfke çözülmeleri yaşadım.Zaten aramız düzelsin diye evine gittiğimde kapıyı açıp beni içeri almadı kendi dışarı çıktı ve dünden beri düşündüğüm tek şey de bu. yardım almıyorum daha iki kere gidebildim ama henüz bir yardımı olmadı inşallah olur ilerleyen dönemde Allah razı olsun teşekkür ederm. Evet sağlıklı düşünemiyorum birinin başına gelse çok kızarım ne yapıyorsun diye de işte ateş düştüğü yeri yakınca göremiyor bazı şeyleri. Sadece su an hak etmediği bir sevgiyi ona verip zamanımı harcadığım için kendime çok üzülüyorum
Bu hafta gideceğim psikoterapist benşm gittiğim de belki yapabiliyorsa onu soracağım hala işe yaramazsa zaten destek aldığım kişiyi değiştiririm önerdiğiniz tedaviyi kesinlikle araştıracağım çok teşekkür ederimEMDR tedavisini araştırın. Aslında konu nişanlınızda değil o sizde bişileri tetikleyip takıntı olmuş. Bunu çözünce öyle aydınlanmalar yaşıyorsunuz ki. Hep sizi kandırdığı ihtimaline tutunun bunu hatırlayın ve bir kadın olarak bu muameleyi ne cüretle size yaptığını sorgulayın. Ben şuan EMDR terapisi alıyorum ve ilk seansta bile ciddi öfke çözülmeleri yaşadım.
Rica ederim. Ekonomik durumlar zor ama bunu bir gider değil kendinize yatırım olarak görün asla bırakmayın. Hak ettiğiniz güzel ilişki sizi ve bizleri bulsun inşallahBu hafta gideceğim psikoterapist benşm gittiğim de belki yapabiliyorsa onu soracağım hala işe yaramazsa zaten destek aldığım kişiyi değiştiririm önerdiğiniz tedaviyi kesinlikle araştıracağım çok teşekkür ederim
Merhaba öncelikle geçmiş olsun. Hayırlısı olmuş diye düşünüyorum. Anlattığınız kadarıyla böyle biriyle evlenmemeniz sizin için isabet olmuş. Bence bir süre sonra siz de psikolojik olarak rahatlamış olacaksınız. Sadece alışkanlığınız olduğu için zor geliyor. Psikolojik olarak kaygılanma bağlanma stiline sahipsiniz. Yaşım geçiyor, bir daha birini bulup bu aşamaya gelemem diye korkuyorsunuz. Yarın öbür gün sizi gerçekten sevip değer veren biri hayatınıza girdiği zaman aradaki farklı anlayıp ben böyle biriyle nasıl zamanında birlikte olmuşum diyeceksiniz. Ama sizin de kaygılı bağlanma ile ilgili terapi almanız lazım. Özsaygınız ve özdeğeriniz için. Araştırın, ne demek istediğimi anlayacaksınız.Merhaba. Siteye daha ilk konum ve çok mahcup hissederek yazıyorum. Kendimi ifade ederken bile bu konuda canım acıyarak yazıyorum. 1 yıllık süren bir ilişkim oldu. Henüz Sevgiliyken bu süreçte sevgilime karşı duyduğum sevgiyi anlatmak kelimelere yetmez, hala daha öyle. Benden 3 yaş küçük. Sürekli Yanyana her şeyi birlikte paylaştığımız bir birliktelikti. Sevgililik sürecinde benden üç defa ayrıldığı oldu ancak onsuz yapamayacağımı düşündüğüm için iki defa da yalvar yakar ayağına ben gittim barışmak için çabaladım ve bu güne kadar bir kere terk etmedim. Ayrılık sebebi de anlaşamadığımızdı. Bilmiyorum çiftler arasında sorunlar olur ancak küfür hakaret yoksa arada bir kavga edilmesi çok normal geldiği için bana çok garipsemedim hiç. Her ayrılığımızı anlaşamadığımızı söyleyerek yapmıştı. Babası benim yaşımın omdan büyük olduğunu bildiği için aramızdaki durumu hoş karşılamadı. Başlarda tanışmak çok istemedi anca bir gün bulunduğum memlekette annesiyle tanıştıktan sonra babasını ikna etmiş oldu ve tanıştık. Çok sevdiklerini söylemişler. Sonrasında evlilik teklifi ve nişan birbirini izledi. Ailemin beklentisi hep çok düşüktür ben seveyim mutlu olayım yeter yönünde. Ancak sürekli ailesinin takacağı altınlar konusunda ne kadar şanslı olduğumuzu söyler dururdu. Takılacak altın üç tane bilezik. Alınacak eşyalarda da hep nişanlıma ailene çok yüklenme alabilecekleri kadarını versinler kalanını birlikte tamamlayalım seninle dedim hep. Ancak bir beyaz eşyada bile kilo kavgası etti benimle. Ben de susmuyordum tabi ona da yüklenmek istemiyorum ancak bu durumlar bana hep çok tuhaf geliyordu. Nişandan sonra tartışmalarımız arttı. Çok saçma şeylerden kavga ediyorduk. Düğün yeri tutuldu tarih belliydi ve bana göre düğün tarihine yakın ev tutulması doğru olduğunu söyledim. Çünkü kiralayacaktık ve eşyalar yakın zamanda dizilmesi daha doğru geliyordu bana. Nişanlımda erkenden tutulup o evde kalacağını belirtti düğüne kadar. Ekstra kira vermek istemediği için. Ancak benim ailem bunu kabul etmez ve bunun kavgasını etmeye başladık. Sonrasında benden ayrıldı. Çok basit bir sebep olduğu için ben görev yaptığım yer uzakta ve ordan çıkıp km lerce öteden yanına geldim evinin kapısını bile açmadı almadı içeri beni kendi dışarı çıktı. Ben buna çözüm yolu bulunur kavga etmeyelim nişan bu şekilde bitmez diye açıklama yapmak için gitmiştim. Önemli değildi artık ev için hiçbir düşüncem kalsın kullansın eşyaları diyecektim. Ancak ailesine söylediğini ve bu işin gittiğini söyledi. Ben perişan haldeyken bir de nişanda taktığı bir tane bileziği istedi. Üstelik ben onu kendim zaten götürürdüm bunu biliyordu ve bunu istemeye Hakkı olduğunu söyledi. Sonrasında defalarca aradım nasıl böyle olabildin diye ağlaya ağlaya. Ancak bana hayatına baktığını sadece bir buçuk ay nişanlı kaldığımızı söyledi. Bileziğini götürdüğüm zaman tek taşımı vermeyeceğimi söyledim. Başkalarına takmanı istemiyorum diye vermek istemedim. Üstelik paraya ihtiyacı olan biri de değilim. Altımda aracım var. Benden tek taşını ve bana harcadığı para için ibanını yolladı. Beni mahvetti şimdi ise hiçbir şey yokmuş gibi hayatına devam ediyor. Sosyal medyadan bir sürü tanımadığı kızı ekleyip görüşmeye çalışıyor. Ve ben kaldıramıyorum canım çok yanıyor. Nişanı atalı bir ay geçti ve ben hala bir umutla onu bekliyorum. Evinin önünden geçiyorum onu izliyorum bazen arabamdan. Herkes dönmeyecek diyor ama ben ne unutabiliyorum ne de umudumu yenebiliyorum. 30 yaşındayım ve bu yaşımda böyle bir şey yaşamak çok zoruma gidiyor bir daha kimse beni sevmeyecek gibi hissediyorum
Facebookun varsa eyer bir narsist grubu var o bir narsistmi bilemem ama istiyorsan katil binlerce insanlar narsistin ne oldugunu anlatiyor. Belki seni aslinda sömürmek istedi bunu beceremedi kendine yeni bir kurban secdi bilmiyorum. Benim dolu ayrilma nedenlerim vardi ama birtürlü bende birakamiyordum saplanti gibi cünkü cok manüpile ediliyordum benden baskasi seni sevemez seni kim ceker seni benden daha iyi kimse taniyamaz derdi ne yapara yapsin hakli olan ben isem bile günün sonunda hep bir sekilde davranislarindan dolayi kendimi haksiz bulup ondan özür diliyordum. Maddi durumum mesela cok iyidi benim, evin cogu mobilyasini ben almisdim zira son iki ayda kirayi ben öduyordum ama banka dekontlari birlesdirmedim diye cekip gitti bosanma davasi acdi bunun öncesi de var ama benim bildigim kadariyla istedigi kadar beni kullanamadi ve o bir narsisti cok videolara bakdim youtube olsun o grupdaki yazilanlar olsun o kadar cok avucunun icine aldiki beni yani gözümde en yakisikli birisi gel gör ki öyle deyil aslinda sanki ondan baska kattiyen kimse yok gibi geliyor o olmayinca sanki ölicem gibi oluyorum beni nerden vurucagini cok iyi biliyordu o yüzden hep beni evi terk ediyordu ben ne olursa olsun kavgalarimizi aileleri karisdirma diye resmen yalvarirdim nolur derdim yapma nolur o tam tersi tüm aileleri herseyi anlatirdi birde yetmez mis gibi en kötüsü benim bile onun beni karsisina alip benimle konusmadiklarini ben ailesinin önünde duyuyordum agzim acik izliyordum, ilk baslarda cok gururluydum yeni evliydim, ilk kavgalardan sonra kapiyi kitliyordum tiksiniyordum, ama zaman gecdikce ne aciki herseye alisir oldum bana birgün tokat atmisdi ben soka girmisdim sonra ertesi gün dediki öyle birsey yok elimle ittim seni sen cok hassasin kafanda uydurma diyordu yani öyle bir deyisdiriyorduki herseyi günün sonunda belki dogrudur bana öyle gelmis diyordum bunda bile, sonra olaylar küfüre basladi onunda suclusu ben oldum. Yatak odasinda giydigim ic camasirina kadar laf ederdi yani heryerimden vuruyordu beni. Ama güzel bakimli iyi kazanan bir kadin oldugum halde bir kere cok güzelsin iyiki benim karimsin diye iltifat etmezdi. Tam tersi hazirlaniyordum niye hazirlandin kim icin hazirlandin diyordu, hazirlanmasam kavga esnasinda su tipine bak diyordu. Yani hersey yanlisdi ondan cok daha fazla para kazaniyordum mesela ve galiba benide eline alamadigi icin sacma sacma bahaneler üretip bosanma davasi acmis. Simdi diceksin e madem bütün bunlarin farkindasin niye üzüluyosun niye bu durumdasin diye cünkü eyer bir narsistle evli isen anlarsin nedenini birakamiyorsun baglilik gibi yani bir eroyin gibi bisey. Aslinda bosanma davasini ben acmam lazimdi ama yapmazdim o acmasaydi cünkü bagliyim bosanmaya hazir deyildim. Onun bosanma davasini acicak aslinda hic bir neden yok asil neden beni kullanamamasi ve o yüzdende gitti. (türkce yazis seklime lütfen bisey deme, o kadar linc yedim ki bu konuda, almanyada dogdum büyüdüm elimden tek bu kadar geliyor..)Ne güzel insansınız Allah razı olsun bu kadar uzun uzun anlatıp benim derdime de derman olmaya çalıştınız. Bugün zaten ayrılalı tam bir buçuk ay oldu. Ben hala üzülüyordur beni seviyordur o diye kendi içimde düşünürken o başkasıyla sevgili olup kör olacak derecede bağlanmış bile. Ve içimde şu an aldığım nefes ciğerlerime batıyor gibi hissediyorum. İnanın dönse her dediğine sizin gibi tamam diyebilecek kadar seviyordum. Ama bir buçuk ayda birini nasıl sevebildiğini şu an aklım almıyor. Ve gözü artık beni görmediğini benim görebileceğim sosyal medya platformlarında bunu göstermeye başlayınca da anladım. Rabbim yardımcımız olsun ve hakkimızda en hayırlı en mutlu olacağımız hayata yönlendirsin. Benim daha önce sevgililerim de oldu ancak bunda niye böyle bağımlı kaldım bilmiyorum. Ama kurtulacağım. Kurtulacağız. Senin için de dua ediyorum güzel kalpli kadın. Allahım gönlündekini hayırlı eylesin. Seni çok mutlu edecek bşr hayatın olur inşallah çok teşekkür ederim
Aslında size çok kez gerçek yüzünü göstermiş fakat siz görmezden gelmişsiniz. Öncelikle kendinize değer verin ve kendinizi çok sevin. Çok şükür ki sizi bırakmış, evlenseydiniz üzülen siz olurdunuz. Size değer verene aynı oranda değer verin lütfen, fazlası asla olmamalı. Bu durumu tek aşamaıyorssnız destek almanızı öneririm. Zamanla acınız hafifler, inşallah karşınıza kıymet bilen biri çıkarAslında böyle değildi nasıl bu hale geldi ben de bilmiyorum asla para konularını sorun etmezdi. Bunu atlatmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyoa
Hayal kırıklığı yaşamış her insanın yaşadığı duyguları yaşıyorsunuz. Kendinizce yaşayın sizin güçsüz olduğunuzu bunları yaşadığınızı bilmesine gerek yok. Çünkü bu durum biraz geçince siz de net görmeye başlayacaksınız ki sevmiyor kendince bahane üretmiş. Keşke kendimi karşısında bu kadar küçültmeseydim düşüncesi olmaması için acınızı yaşayın ama onun bilmesi gerekmez. Ben de geri dönmeyeceğini düşünüyorum. İnşallah da dönmez dönerse bu halde kabul edersiniz sonra daha çok canınız yanarMerhaba. Siteye daha ilk konum ve çok mahcup hissederek yazıyorum. Kendimi ifade ederken bile bu konuda canım acıyarak yazıyorum. 1 yıllık süren bir ilişkim oldu. Henüz Sevgiliyken bu süreçte sevgilime karşı duyduğum sevgiyi anlatmak kelimelere yetmez, hala daha öyle. Benden 3 yaş küçük. Sürekli Yanyana her şeyi birlikte paylaştığımız bir birliktelikti. Sevgililik sürecinde benden üç defa ayrıldığı oldu ancak onsuz yapamayacağımı düşündüğüm için iki defa da yalvar yakar ayağına ben gittim barışmak için çabaladım ve bu güne kadar bir kere terk etmedim. Ayrılık sebebi de anlaşamadığımızdı. Bilmiyorum çiftler arasında sorunlar olur ancak küfür hakaret yoksa arada bir kavga edilmesi çok normal geldiği için bana çok garipsemedim hiç. Her ayrılığımızı anlaşamadığımızı söyleyerek yapmıştı. Babası benim yaşımın omdan büyük olduğunu bildiği için aramızdaki durumu hoş karşılamadı. Başlarda tanışmak çok istemedi anca bir gün bulunduğum memlekette annesiyle tanıştıktan sonra babasını ikna etmiş oldu ve tanıştık. Çok sevdiklerini söylemişler. Sonrasında evlilik teklifi ve nişan birbirini izledi. Ailemin beklentisi hep çok düşüktür ben seveyim mutlu olayım yeter yönünde. Ancak sürekli ailesinin takacağı altınlar konusunda ne kadar şanslı olduğumuzu söyler dururdu. Takılacak altın üç tane bilezik. Alınacak eşyalarda da hep nişanlıma ailene çok yüklenme alabilecekleri kadarını versinler kalanını birlikte tamamlayalım seninle dedim hep. Ancak bir beyaz eşyada bile kilo kavgası etti benimle. Ben de susmuyordum tabi ona da yüklenmek istemiyorum ancak bu durumlar bana hep çok tuhaf geliyordu. Nişandan sonra tartışmalarımız arttı. Çok saçma şeylerden kavga ediyorduk. Düğün yeri tutuldu tarih belliydi ve bana göre düğün tarihine yakın ev tutulması doğru olduğunu söyledim. Çünkü kiralayacaktık ve eşyalar yakın zamanda dizilmesi daha doğru geliyordu bana. Nişanlımda erkenden tutulup o evde kalacağını belirtti düğüne kadar. Ekstra kira vermek istemediği için. Ancak benim ailem bunu kabul etmez ve bunun kavgasını etmeye başladık. Sonrasında benden ayrıldı. Çok basit bir sebep olduğu için ben görev yaptığım yer uzakta ve ordan çıkıp km lerce öteden yanına geldim evinin kapısını bile açmadı almadı içeri beni kendi dışarı çıktı. Ben buna çözüm yolu bulunur kavga etmeyelim nişan bu şekilde bitmez diye açıklama yapmak için gitmiştim. Önemli değildi artık ev için hiçbir düşüncem kalsın kullansın eşyaları diyecektim. Ancak ailesine söylediğini ve bu işin gittiğini söyledi. Ben perişan haldeyken bir de nişanda taktığı bir tane bileziği istedi. Üstelik ben onu kendim zaten götürürdüm bunu biliyordu ve bunu istemeye Hakkı olduğunu söyledi. Sonrasında defalarca aradım nasıl böyle olabildin diye ağlaya ağlaya. Ancak bana hayatına baktığını sadece bir buçuk ay nişanlı kaldığımızı söyledi. Bileziğini götürdüğüm zaman tek taşımı vermeyeceğimi söyledim. Başkalarına takmanı istemiyorum diye vermek istemedim. Üstelik paraya ihtiyacı olan biri de değilim. Altımda aracım var. Benden tek taşını ve bana harcadığı para için ibanını yolladı. Beni mahvetti şimdi ise hiçbir şey yokmuş gibi hayatına devam ediyor. Sosyal medyadan bir sürü tanımadığı kızı ekleyip görüşmeye çalışıyor. Ve ben kaldıramıyorum canım çok yanıyor. Nişanı atalı bir ay geçti ve ben hala bir umutla onu bekliyorum. Evinin önünden geçiyorum onu izliyorum bazen arabamdan. Herkes dönmeyecek diyor ama ben ne unutabiliyorum ne de umudumu yenebiliyorum. 30 yaşındayım ve bu yaşımda böyle bir şey yaşamak çok zoruma gidiyor bir daha kimse beni sevmeyecek gibi hissediyorum
Ibana kurtulduğunuz için sadaka filan atsaydıniz ya bu neymiş böyleMerhaba. Siteye daha ilk konum ve çok mahcup hissederek yazıyorum. Kendimi ifade ederken bile bu konuda canım acıyarak yazıyorum. 1 yıllık süren bir ilişkim oldu. Henüz Sevgiliyken bu süreçte sevgilime karşı duyduğum sevgiyi anlatmak kelimelere yetmez, hala daha öyle. Benden 3 yaş küçük. Sürekli Yanyana her şeyi birlikte paylaştığımız bir birliktelikti. Sevgililik sürecinde benden üç defa ayrıldığı oldu ancak onsuz yapamayacağımı düşündüğüm için iki defa da yalvar yakar ayağına ben gittim barışmak için çabaladım ve bu güne kadar bir kere terk etmedim. Ayrılık sebebi de anlaşamadığımızdı. Bilmiyorum çiftler arasında sorunlar olur ancak küfür hakaret yoksa arada bir kavga edilmesi çok normal geldiği için bana çok garipsemedim hiç. Her ayrılığımızı anlaşamadığımızı söyleyerek yapmıştı. Babası benim yaşımın omdan büyük olduğunu bildiği için aramızdaki durumu hoş karşılamadı. Başlarda tanışmak çok istemedi anca bir gün bulunduğum memlekette annesiyle tanıştıktan sonra babasını ikna etmiş oldu ve tanıştık. Çok sevdiklerini söylemişler. Sonrasında evlilik teklifi ve nişan birbirini izledi. Ailemin beklentisi hep çok düşüktür ben seveyim mutlu olayım yeter yönünde. Ancak sürekli ailesinin takacağı altınlar konusunda ne kadar şanslı olduğumuzu söyler dururdu. Takılacak altın üç tane bilezik. Alınacak eşyalarda da hep nişanlıma ailene çok yüklenme alabilecekleri kadarını versinler kalanını birlikte tamamlayalım seninle dedim hep. Ancak bir beyaz eşyada bile kilo kavgası etti benimle. Ben de susmuyordum tabi ona da yüklenmek istemiyorum ancak bu durumlar bana hep çok tuhaf geliyordu. Nişandan sonra tartışmalarımız arttı. Çok saçma şeylerden kavga ediyorduk. Düğün yeri tutuldu tarih belliydi ve bana göre düğün tarihine yakın ev tutulması doğru olduğunu söyledim. Çünkü kiralayacaktık ve eşyalar yakın zamanda dizilmesi daha doğru geliyordu bana. Nişanlımda erkenden tutulup o evde kalacağını belirtti düğüne kadar. Ekstra kira vermek istemediği için. Ancak benim ailem bunu kabul etmez ve bunun kavgasını etmeye başladık. Sonrasında benden ayrıldı. Çok basit bir sebep olduğu için ben görev yaptığım yer uzakta ve ordan çıkıp km lerce öteden yanına geldim evinin kapısını bile açmadı almadı içeri beni kendi dışarı çıktı. Ben buna çözüm yolu bulunur kavga etmeyelim nişan bu şekilde bitmez diye açıklama yapmak için gitmiştim. Önemli değildi artık ev için hiçbir düşüncem kalsın kullansın eşyaları diyecektim. Ancak ailesine söylediğini ve bu işin gittiğini söyledi. Ben perişan haldeyken bir de nişanda taktığı bir tane bileziği istedi. Üstelik ben onu kendim zaten götürürdüm bunu biliyordu ve bunu istemeye Hakkı olduğunu söyledi. Sonrasında defalarca aradım nasıl böyle olabildin diye ağlaya ağlaya. Ancak bana hayatına baktığını sadece bir buçuk ay nişanlı kaldığımızı söyledi. Bileziğini götürdüğüm zaman tek taşımı vermeyeceğimi söyledim. Başkalarına takmanı istemiyorum diye vermek istemedim. Üstelik paraya ihtiyacı olan biri de değilim. Altımda aracım var. Benden tek taşını ve bana harcadığı para için ibanını yolladı. Beni mahvetti şimdi ise hiçbir şey yokmuş gibi hayatına devam ediyor. Sosyal medyadan bir sürü tanımadığı kızı ekleyip görüşmeye çalışıyor. Ve ben kaldıramıyorum canım çok yanıyor. Nişanı atalı bir ay geçti ve ben hala bir umutla onu bekliyorum. Evinin önünden geçiyorum onu izliyorum bazen arabamdan. Herkes dönmeyecek diyor ama ben ne unutabiliyorum ne de umudumu yenebiliyorum. 30 yaşındayım ve bu yaşımda böyle bir şey yaşamak çok zoruma gidiyor bir daha kimse beni sevmeyecek gibi hissediyorum