Evet galiba sona geldik...
Daha önce nişan atan arkadaslara soruyorum nasıl atlattınız? Onun bunun sözlerine nasıl kulak tıkadınız?
Napacagimi bilemiyorum... tek düşündüğüm üniversite sınavı icin çalışmak. Çok çalışmak.
Ama annemin babamın üzülmesini de istemiyorum. Biliyorum milletin lafi sözü bitmeyecek. Tüm bunlara nasil katlanirim? nasil tavır takınmam gerek? Beni ne gibi olaylar bekliyo?
Kafam allak bullak...
ben varım ben
başta okadar büyüyoki gözünde, Allah korusun dermansız dert gibi, annem napacak, babam napacak, millet ne diyecek, şunlara gitmeyim, bunlar gelmesin.. kendinizce olağanüstü hal ilan ediyosunuz
ama hiçbirşey sandığınız gibi zor olmuyor inanın bana..
anne babanız arkanızdaysa, dağ gibi duruyolar yanınızda.. insanlar çoluğunu çocuğunu sokakta bulmadı..
taş çatlasın iki aya, herşey yoluna giriyo..
sanki o insanlarla hiç tanışmamışsınız
Olmuyosa olmuyodur, ve her şerr görünende bir hayr vardır..
yarın öbür gün kucağınızda çocukla gelseniz baba evine, dahamı iyi ?
Allah yardımcınız olsun, ne kendinizi ne ailenizi yıpratmayın..
kesip atın, hayırlısı böyleymiş deyin..