- 17 Ekim 2007
- 791
- 9
İnsanlar, dolayısıyla çocuklar toplumun parçalarıdır. Çocuk doğar doğmaz kendini bir toplumun içinde bulur ve en temel ihtiyaçlarının giderilebilmesi için çevresine sıkı sıkı bağlanır. Çocuktaki bu bağlanma duygusu ömür boyu sürer. Bu yolla çocuk hem farklı bir birey olduğunu, hem de topluma ait olduğunu farkına varır.
Çocuğun özellikle annebaba tarafından övülmesi olumlu bir davranıştır. Benzer şekilde yanlış tutum içinde olan çocuğa da sabırlı davranılmalıdır. Yetişkinlerin tutarlı davranmaları ile çocuklar toplumsal kuralları öğrenirler. Çocukların hangi davranışlara izin verileceğini (yani hoş karşılanan davranışları), hangi davranışlara izin verilmeyeceğini bilmesi, onların kendilerini güvende hissetmelerini sağlar.
3-6 YAŞ DÖNEMİNE DİKKAT
Ancak şımartmak çocuğun toplumsallaşmasını engeller; yani, çocuk normallik, kabul edilebilirlik değerlerini kaybeder! Yetersiz toplumsallaşma da çocuğun ruhsal gelişimini olumsuz etkiler.
Çocuklar için kuralları öğrenmede en uygun dönem 3-6 yaş dönemidir. Bu yaşlarda hem biyolojik hem de ruhsal gelişim yönünden hazırdırlar. Çocuk kendi kendini disipline edemez. Bu çocuğu yetiştirenlerin, öncelikle annebabanın görevidir.
Şımartmadan, ama olumlu davranışları ödüllendirerek, çocuğu överek yetiştirirken; olumsuz davranışlar için ceza uygulanmalıdır. Ceza vermek; çocuğu aşağılamak, utandırmak, suçlamak hele şiddet uygulamak değildir. Çocukla çatışmak onun olan iletişiminizi bozmaktan başka sonuç doğurmaz. Çok sevdiği bir şeyden mahrum etmek 'arkadaşıyla oyun oynayamaması, sevdiği çizgi filmi seyretmemek, istediği oyuncakla oynayamaması' veya sandalyede oturma cezası gibi yöntemler uygulanabilir.
Çocuklar iyiyi-kötüyü, güzeli-çirkini, haklıyı-haksızı, paylaşmayı, dürüst olmayı, çalışkan olmayı, düzenli, uyumlu olmayı, insanları sevmeyi, saymayı, sadakati, evlilik, okul hayatı, yani dünya görüşünü aile ortamında öğrenir. Bu özellikler toplumsallaşmanın parçalarıdır. Şımartılan çocuklarda bu özelliklerin oluşması ve gelişmesi yetersizdir.
Çocuğun özellikle annebaba tarafından övülmesi olumlu bir davranıştır. Benzer şekilde yanlış tutum içinde olan çocuğa da sabırlı davranılmalıdır. Yetişkinlerin tutarlı davranmaları ile çocuklar toplumsal kuralları öğrenirler. Çocukların hangi davranışlara izin verileceğini (yani hoş karşılanan davranışları), hangi davranışlara izin verilmeyeceğini bilmesi, onların kendilerini güvende hissetmelerini sağlar.
3-6 YAŞ DÖNEMİNE DİKKAT
Ancak şımartmak çocuğun toplumsallaşmasını engeller; yani, çocuk normallik, kabul edilebilirlik değerlerini kaybeder! Yetersiz toplumsallaşma da çocuğun ruhsal gelişimini olumsuz etkiler.
Çocuklar için kuralları öğrenmede en uygun dönem 3-6 yaş dönemidir. Bu yaşlarda hem biyolojik hem de ruhsal gelişim yönünden hazırdırlar. Çocuk kendi kendini disipline edemez. Bu çocuğu yetiştirenlerin, öncelikle annebabanın görevidir.
Şımartmadan, ama olumlu davranışları ödüllendirerek, çocuğu överek yetiştirirken; olumsuz davranışlar için ceza uygulanmalıdır. Ceza vermek; çocuğu aşağılamak, utandırmak, suçlamak hele şiddet uygulamak değildir. Çocukla çatışmak onun olan iletişiminizi bozmaktan başka sonuç doğurmaz. Çok sevdiği bir şeyden mahrum etmek 'arkadaşıyla oyun oynayamaması, sevdiği çizgi filmi seyretmemek, istediği oyuncakla oynayamaması' veya sandalyede oturma cezası gibi yöntemler uygulanabilir.
Çocuklar iyiyi-kötüyü, güzeli-çirkini, haklıyı-haksızı, paylaşmayı, dürüst olmayı, çalışkan olmayı, düzenli, uyumlu olmayı, insanları sevmeyi, saymayı, sadakati, evlilik, okul hayatı, yani dünya görüşünü aile ortamında öğrenir. Bu özellikler toplumsallaşmanın parçalarıdır. Şımartılan çocuklarda bu özelliklerin oluşması ve gelişmesi yetersizdir.
