Merhaba arkadaşlar, ilk defa üye oldum, içime çok dert olan bir konuyu sizinle paylaşmak için buraya gelmek istedim, ben 25 yaşındayım, küçüklüğümden beri ön dişlerimin çarpışıklıgından rahatsızdım, sağlıklı ama çarpaşıktı, sadece estetik yönden sorun vardı, en sonunda yaptırmaya karar verdim, ve gözümü kararttım, ön sekiz dişimi porselen kaplama yaptırdım,dişlerim kesildiği an aslında pişman oldum gibi oldu, ama güzel olucak diye ümit ediyordum, sonra porselen dişler takıldı, görüntü olarak asla kendi dişimin doğallığını yakalayamadım, daha önce diş estetiği yaptırmadıgım için, bunun böyle olacağını hiç bilmiyordum, ve en önemlisi dişlerim kesilerek yapıldı, görünümüne bir nebze alışmaya çalışsam da, dişlerim kesildiği için, alttaki kesilen dişim ileri de elimde kalır ve porselen ile birlikte kırılır diye çok korkuyorum, bu korkularla dişlerim kesildikten sonra karşılaştım, daha önce işin bu tarafları hiç aklım da yoktu, bana şaka gibi gelmişti ama ben bir an tutulup bu hatayı kendime yaptım, bir ara bu yüzden intihar ettim, bu durumu psikolojim kaldırmadı, güzel olsa da, olmasa da, eski dişlerimi özledim, kaybettiğim için özlüyorum belki de, ama biliyorum kıymetini asla dişlerimi kestirmeden bilemicektim, eninde sonunda ilk fırsatta yaptırıcaktım, beni intihara bile sürükledi dişlerimi kestirip, porselen kaplatmak, ve her gece bununla uyuyup, bununla kalkıyorum, eski resimlerime bakıp gözlerimden akan yaşları siliyorum her gece, evet görüntü çok kötü olmadı ama biliyorum ki ben hayatta iken, bir daha dişlerimi yaptırıcam, ömür boyu idare etmicek beni bu porselen, ve belki de ileri de dişimle birlikte kırılıp, implanta kadar gidecek, madem bunları biliyordun, neden yaptırdın diyebilirsiniz, çok haklısınız da, onu da şöyle anlatmak isterim size, diş konusunda bu kadar bilgi sahibi değildim yaptırırken, yaptırdıktan sonra bu kadar bilgiyi edindim kendi çabamla, sizden istediğim arkadaşlar, bana bu konuda ki fikirlerinizi yazmanız, aslında galiba içten içe bana teselli vermenizi istiyorum galiba, çünkü etrafımda konuşacak ve beni dileyecek kimsem yok inanın, karşınızda dişlerini kestirip porselen yaptırdığı için, bunalıma girmiş ve intihar bile edip ölmeyi başaramamış bir genç kız var, sizce neden bu kadar kafama taktım, neden mutlu olamadım, lütfen beni yargılamayın, ben bir hata yaptım, yada kafam da çok büyüttüm bilemiyorum, dişleri çıkmaya başlayan bebeklere bile özeniyorum, hayata yeni bir başlangıç yapıyorlar, benim bir daha asla öyle bir şansım olmayacak, tek bildiğim eskiye olan özlemim