• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kız İsteme ne yapmalıyım yardım edin lütfen...

Çok sıkıntılı bir durum gerçekten, yani şimdi bir taraftan ailene de hak vermek gerek sanırım. Pek çok deyim, atasözü hayatımızda hep gerçekleri anlatıyor aslında. Ama bir atasözü de der ki " Zalimden alim; alimden zalim olurmuş"..

Yani babasının boşvermişliği, uygunsuz hayatı erkek arkadaşının da böyle olmasını gerektirmez. Kaldı ki, o da askerlik öncesi o delikanlılık çağında ki yanlışlarını görmüş ve annesine kardeşine kol kanat germiş. Daha evlenmeden, bir ailenin erkek olarak sorumluluğunu sırtlanmış.Bunlar özel ve güzel şeyler. Bence bu özellikleri ailenle paylaşmayı dene.Öncelikle annenle, erkek arkadaşının da kendi babasını onaylamadığını, onunla görüşmediğini babasının hatalarından ders alıp babasının tam aksine güzel bir yuva kurmak istediğini falan anlat.

Onun güzel düşüncelerini ailene empoze etmeye çalış.Hayatta her insanın bir şansı hakettiğini, ve ikinize bu şansı vermelerini en azından bir kez bir araya gelip tanışmalarını rica edebilirsin.Mutlu olmak istediğini, ama bu mutluluğu da ailenle paylaşmak istediğini söyledi. Başka başkaa, hehh şey diyebilirsin mesela, aldığım kararlarda sizlerin yardımına her zaman ihtiyacım var, karşımda değil yanımda olursanız benim baktığım gibi bakarsanız benim gördüklerimi sizde görürsünüz de, mesela.

Alttan almaya, aileni kırmamaya çalış. Ve de kesinlikle ailenle olan konuşmalarını, erkek arkadaşın ve ailesi ile ilgili söylediklerini karşı tarafa anlatma. Ve aslında en önemlisi;

Sen erkek arkadaşına güveniyor musun? Ailenin söylediği şeylerin ileride başına gelip gelmeme olasılığı ne? Ondan eminsen, şüphen yoksa bu gördüklerini senin gözünden ve senin kalbinden ailenin görmesini sağlamak zorundasın.

Umarım Allah kalbindekini hakkında hayırlı eylesin. Herşey gönlünce olsun.
 
Allah razı olsun...
İkimizde güveniyoruz. Hem bana olan saygısı hem 20 yaşından beri ailesine sahip çıkması, başkalarına muhtaç ettirmemesi bunlar çok güzel şeyler. Bence ailesi kopuk olan gençler, kurdukları yuvaya daha çok bağlanıyorlar. Ki geçmişinden oda bin pişman hem ahlaki konuda hemde dinimiz açısından. Aileme anlatamıyorum bunu. Dinlemiyorlar beni. Gözünü boyuyor senin diyorlar. Tabiri caizse köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyor diyorlar.
Bide benim kuzenim var 30 yaşında. Evlenmeden önce serseriydi. Evlendi düzeldi 1-2 sene sonra tekrar aynısı oldu. Sürekli bunu gösterip duruyorlar bana. Diğer bi kuzenimde sevgilimle askerden önce arkadaşmış. Ne haltlar yediğini ben daha iyi biliyorum diyip duruyor.
Ailemde bunları duyuyor doğal olarak sert bi şekilde karşı çıkıyorlar. Bilmiyorum gerçekten kendimi nasıl dinlettirebilirim...
 
Hayatını, gençliğini, dönüşü olmayacak şansa bırakılmayacak kadar ciddi bir evlilik ile sınayamazsın.Gençlik geri gelmiyor. İlk evlilikten sonra ki evlilikler ise üvey anne- baba yanında büyümekten daha zor. İlk evliliğini iyi yapmaya çalış.İlk evlilik nasılsa sonraki evliliklerde, farklı sorunlarla daha çekillmez bir şekilde çekmek zorunda kalırsın. Gerçekden yastık değişiyor, kader değişmiyor. Kaderini başında kendin seçeceksin, hocalar nediyor:nefsini iradenle, kaderini dualarla ve aklınla yönlendireceksin.

Erkek arkadaşın kendi doğduğu şehirden, akrabalarından, mahalle çevresinden onlara gelip gidenlerin önereceği kız ile evlensin.Yolu açık olsun. İçkiye tövbe etmiş olabilir,sana çevresine değişmiş görünebilir ama hiç bir erkek, hiç bir sözüne ölesiye sadık kalmıyor.Ve evliliklerinde hiç sıkıntıya gelemiyorlar ve her ne kadar taşı sıkar suyu çıkartır, hamallık yaparım, hanıma evime bakarım desede maalesef öyle olmuyor.
Hiç bir isteklerinden zevklerinden erkeksi boş egolarından vazgeçmedikleri için karısına ve karısının ailesine baskı uyguluyor. Hele bu zamanda aman aman bir gelirin yoksa, eşini, istemeyen ailenin desteğinide alamazsan hayatın çekilmez olur. Kendini,fiziken, ruhen, madden tükenmiş pişmanlıklar içinde bulursun.
ne sen üzül nede ailen üzülsün. kendine kendi çevrenden aileninde onaylayacağı birini bul.Bildiğin ayranı bilmediğin yoğurda değişme....
 
İnsan sevdiği insana kolay kolay arkasını dönüp gidemiyor işte...
Hem onu bende yani seni seviyorum diyen insanda arkasını dönerse zaten mahvolmuş psikolojisi ne hale gelir?
Bu zamana kadar kendimi hiç düşünmedim. O mutlu olduğunda ben ondanda çok mutlu oldum. O bir damla göz yaşı akıttığında ben dünyaları yıktım. Onun tabiriyle; her insanın saygı görmeyi hakettiğini, anneye seni seviyorum anneciğim demeyi, insanların kaderden ötesine geçemeyeceğini ben öğretmişim... Bu zamana kadar hep beni beklemiş.
Onu bu zorlu yolda yalnız bırakmaktansa hep yanında oldum. Annesi bile inanmazken ben inandım ve Rabbimin izniylede herkesin ona inanmasını sağladm. Ailemede inandırmak istiyorum. Rabbim onun kaderini böyle yaratmış. Bunları yaşaması gerekiyormuş.
Bilmiyorum belkide çok pollyanayımdır ama onu bırakmak istemiyorum.
 
Bence çocuk iyi de olsa kötü de olsa yasak iyice bağlattırıyor,sevdiriyor,vazgeçirtmiyor.
Ailen tanışsa biraz oluruna bıraksa belki zamanla sende göreceksin gerçekten kötüyse. İyiyse de ailen görecek ne kadar iyi olduğunu.
TEk çare ailene bunları hissettiklerini anlatmalısın. Aksi halde daha fazla bağlanacaksın ailenden soğuyacaksın.Ailen daha da üzülecek vs. vs. Allah yardımcın olsun
 
Bence çocuk iyi de olsa kötü de olsa yasak iyice bağlattırıyor,sevdiriyor,vazgeçirtmiyor.
Ailen tanışsa biraz oluruna bıraksa belki zamanla sende göreceksin gerçekten kötüyse. İyiyse de ailen görecek ne kadar iyi olduğunu.
TEk çare ailene bunları hissettiklerini anlatmalısın. Aksi halde daha fazla bağlanacaksın ailenden soğuyacaksın.Ailen daha da üzülecek vs. vs. Allah yardımcın olsun

Allah razı olsun. Bütün zorluk çekenlere yardımcı olur inşallah.
Yasak olayı 1 aydır olan bisy. 1 ay öncesindede mutluyduk, hala mutluyuz. Birbirimize olan saygımız, sevgimiz etrafımızdakileri imrendircek derecede. Ama ailem görmüyor. İlk önce ablam ve eşiyle tanıştırcam. Ardından annemle tanıştırcam. Annem oluru verirse ailecek tanışırız. Ama oluru vermezse çok güç durumda kalırız... Rabbim her şeyin hayırlısını verir insallah. Olmazsa böylesi hayırlıymış der hayatıma devam etmeye çabalarım.
 
Ailesin yüzünden ona önyargılı olmamaları gerektiğini, anne babaların geçmiş hatalarını evlatlarının çekmesinin adalet olmadığını falan söyle..

yapacak birşey yok..

Sana çok fazla yardmcı oabileceğimizi sanmıyorum ,ikna olurlar inşallah..
 
Ailesin yüzünden ona önyargılı olmamaları gerektiğini, anne babaların geçmiş hatalarını evlatlarının çekmesinin adalet olmadığını falan söyle..

yapacak birşey yok..

Sana çok fazla yardmcı oabileceğimizi sanmıyorum ,ikna olurlar inşallah..

hayırlısı neyse Rabbim onu versin. O en iyisini bilir. Ben çok istiyorum ama olmazsada Rabbimin dediğinin üstüne bisy diyemeyiz. Tek isteğim sevdiğim üzülmesin yeter...
 
Ahh canım ya sevdiğim üzülmesin der.
Kıyamam ya sen mahvolma o üzülmesin diye. Kimse senden daha değerli değil.
Şu aralarda duygusal dönemlerimdeyim beni de mahvettin dua ettim dün gece inş hayırlısı olsun....
 
Ahh canım ya sevdiğim üzülmesin der.
Kıyamam ya sen mahvolma o üzülmesin diye. Kimse senden daha değerli değil.
Şu aralarda duygusal dönemlerimdeyim beni de mahvettin dua ettim dün gece inş hayırlısı olsun....

Allah razı olsun. Sizi hüzünlendirmek değildi amacım sadece objektif görüşler almak istedim. Rabbim en iyisini verir sıkıntı yapmaya gerek yok :) herkes için hayırlısı neyse o olsun...
 
merhaba,
konuyu nereye açacağımı bilemedim buraya açtım. Kusura bakmayın gerçekten.
Mesele şu, ailem sevgilimin geçmişi ve aile yapısı yüzünden onunla tanışmak dahi istemiyorlar.
Özetle anlatcak olursam, sevgilimle 5 senedir tanışıyoruz ama 1 senedir beraberiz. Uzun bi tanıma evresi geçirdik. Askerliği yaptıktan sonra tanıştık. Askerlikten önce gününü gün eden, nerde akşam orda sabah içkisi fln olan birisiymiş. Kendi anlatımı ve etraftakilerin anlatımıyla böyle. Aile yapısı ise babası kaç yaşına gelmiş adam hala karı kız peşinde. Annesi babası ayrılar. Bu askerdeyken ayrılmışlar. Babasıyla hiç görüşmüyorlar. Düğünden cenazeye anca. Herneyse annesi ve kardeşleriyle kurduğu güzel bi hayatları var. Kardeşlerine babalık yapıyor. Sevgilim şuana kadar birkere ayrılık yaşamıştık, bi ozaman içmiş. Birdaha içmemiş. Ailemde insan 7sinde neyse 70inde odur. Armut dibine düşer gibi saçma laflarla karşıma çıkıyor. Erkek tarafıda bende, ailemle tanışmalarını çok istiyoruz. Aileme nasıl kabul ettirebilirim. Hani enazından bi tanışsalar. Bi muhabbet etseler tanısalar, kendileri karar verse, önyargısız yaklaşıp ona göre düşüncelerini bildirseler bana. Ne yapmalıyım bilmiyorum gerçekten. Aileme hiçbir türlü karşı gelemem. Anne baba rızası olmadan kurulan yuvadan hayır gelmeyeceğine inanıyorum. Hem onlar hemde biz mutlu olalım istiyorum.

Mesajlarınız için şimdiden teşekkürler.

Geçmişinin detayını bilemiyoruz tabii ama pek çok insan zaten gençliğinde daha serbest davranmaz mı? Bazı şeyler gençken yaşanır, artık ne heves varsa alınır, hata da yapılır, hatadan ders çıkarılır... Gün gelip iş başa düşünce zaten o eski hayat kalmaz, iş güç derdine düşülür. Ben gençken, henüz akıl bir karış havadayken yapılanlardan değil, asıl yaş kemale erdiğinde bile ısrarla yapılan hatalardan korkarım. Ve sanırım - bu konuda bir otorite değilim ama - gençliğini yaşayamamış erkeklerde sonradan sonradan farklı heveslere kapılma durumu daha çok görülüyor.

Bence önemli şu; sevdiğin adam gerçekten o dönemleri yaşamış ve kapatmış mı, yoksa sadece "ben çok değiştim, o eski adam değilim" diye hem kendini hem çevresini mi kandırmaya çalışıyor? Bunu bilmek zor, eski hayatına bir özlem varsa bu bir tehlikedir. Kimse gençliğinde hataları oldu diye ömür boyu cezalandırılmamalı ama her iki durum da mümkün olabilir.

Ailesi konusunda hiç girmiyorum, kişinin babasının hatalarıyla yargılanması kadar adaletsiz bir durum olamaz, aynı şeyleri biz de yaşadık.

Sevdiğin adamdan eminsen, aileni güzellikle ikan etmeye çalış. Kırıcı olma ama kararlı ol. Anne baba rızası tabii ki çok önemli. Ben aileme "Biz siz rıza gösterene kadar bekleyeceğiz, ister 1 gün, ister 1 yıl, ister 5 yıl, bizim için sorun değil." demiştim. Çünkü ben ne kadar iyi bir insan olduğunu, ne kadar çalışkan olduğunu, baba desteği olmamasına rağmen hayatını kurduğunu, birlikte çok mutlu olduğumuzu vs vs anlatırsam anlatayım hepsine bir kulp takıyorlardı. Önceleri "iyi insan olsun yeter" diyen ailem "iyi bir insan olabilir ama..." diye başlayan cümleler kuruyorlardı. Bir de aileler ne olursa olsun bu işin vebalinden çekiniyor. Çünkü bu adamla evlenirsen mutsuz olacağının ya da tam tersi evlenmezsen mutlu olacağının bir garantisi yok. Ailelerin seve seve izin verdiği evlilikler bile hüsranla bitebiliyor. Uzun lafın kısası; ailenin dediklerini dikkate al ama kendi kararını kendin ver, iyisiyle kötüsüyle bu hayatı yaşayacak olan sensin. Eminsen de ısrarcı ve kararlı ol, eninde sonunda kabul edeceklerdir.
 
Geçmişinin detayını bilemiyoruz tabii ama pek çok insan zaten gençliğinde daha serbest davranmaz mı? Bazı şeyler gençken yaşanır, artık ne heves varsa alınır, hata da yapılır, hatadan ders çıkarılır... Gün gelip iş başa düşünce zaten o eski hayat kalmaz, iş güç derdine düşülür. Ben gençken, henüz akıl bir karış havadayken yapılanlardan değil, asıl yaş kemale erdiğinde bile ısrarla yapılan hatalardan korkarım. Ve sanırım - bu konuda bir otorite değilim ama - gençliğini yaşayamamış erkeklerde sonradan sonradan farklı heveslere kapılma durumu daha çok görülüyor.

Bence önemli şu; sevdiğin adam gerçekten o dönemleri yaşamış ve kapatmış mı, yoksa sadece "ben çok değiştim, o eski adam değilim" diye hem kendini hem çevresini mi kandırmaya çalışıyor? Bunu bilmek zor, eski hayatına bir özlem varsa bu bir tehlikedir. Kimse gençliğinde hataları oldu diye ömür boyu cezalandırılmamalı ama her iki durum da mümkün olabilir.

Ailesi konusunda hiç girmiyorum, kişinin babasının hatalarıyla yargılanması kadar adaletsiz bir durum olamaz, aynı şeyleri biz de yaşadık.

Sevdiğin adamdan eminsen, aileni güzellikle ikan etmeye çalış. Kırıcı olma ama kararlı ol. Anne baba rızası tabii ki çok önemli. Ben aileme "Biz siz rıza gösterene kadar bekleyeceğiz, ister 1 gün, ister 1 yıl, ister 5 yıl, bizim için sorun değil." demiştim. Çünkü ben ne kadar iyi bir insan olduğunu, ne kadar çalışkan olduğunu, baba desteği olmamasına rağmen hayatını kurduğunu, birlikte çok mutlu olduğumuzu vs vs anlatırsam anlatayım hepsine bir kulp takıyorlardı. Önceleri "iyi insan olsun yeter" diyen ailem "iyi bir insan olabilir ama..." diye başlayan cümleler kuruyorlardı. Bir de aileler ne olursa olsun bu işin vebalinden çekiniyor. Çünkü bu adamla evlenirsen mutsuz olacağının ya da tam tersi evlenmezsen mutlu olacağının bir garantisi yok. Ailelerin seve seve izin verdiği evlilikler bile hüsranla bitebiliyor. Uzun lafın kısası; ailenin dediklerini dikkate al ama kendi kararını kendin ver, iyisiyle kötüsüyle bu hayatı yaşayacak olan sensin. Eminsen de ısrarcı ve kararlı ol, eninde sonunda kabul edeceklerdir.

teşekkür ederim desteklerin için. dikkate alcm hepsini. ben ısrar ettikçe onlarda yavaş yavaş kabulleniyorlar sanırım. Hayırlısı neyse onu verir inşallah Rabbim :) Zaman ayırdığın için tekrar teşekkürler :)
 
merhaba,
konuyu nereye açacağımı bilemedim buraya açtım. Kusura bakmayın gerçekten.
Mesele şu, ailem sevgilimin geçmişi ve aile yapısı yüzünden onunla tanışmak dahi istemiyorlar.
Özetle anlatcak olursam, sevgilimle 5 senedir tanışıyoruz ama 1 senedir beraberiz. Uzun bi tanıma evresi geçirdik. Askerliği yaptıktan sonra tanıştık. Askerlikten önce gününü gün eden, nerde akşam orda sabah içkisi fln olan birisiymiş. Kendi anlatımı ve etraftakilerin anlatımıyla böyle. Aile yapısı ise babası kaç yaşına gelmiş adam hala karı kız peşinde. Annesi babası ayrılar. Bu askerdeyken ayrılmışlar. Babasıyla hiç görüşmüyorlar. Düğünden cenazeye anca. Herneyse annesi ve kardeşleriyle kurduğu güzel bi hayatları var. Kardeşlerine babalık yapıyor. Sevgilim şuana kadar birkere ayrılık yaşamıştık, bi ozaman içmiş. Birdaha içmemiş. Ailemde insan 7sinde neyse 70inde odur. Armut dibine düşer gibi saçma laflarla karşıma çıkıyor. Erkek tarafıda bende, ailemle tanışmalarını çok istiyoruz. Aileme nasıl kabul ettirebilirim. Hani enazından bi tanışsalar. Bi muhabbet etseler tanısalar, kendileri karar verse, önyargısız yaklaşıp ona göre düşüncelerini bildirseler bana. Ne yapmalıyım bilmiyorum gerçekten. Aileme hiçbir türlü karşı gelemem. Anne baba rızası olmadan kurulan yuvadan hayır gelmeyeceğine inanıyorum. Hem onlar hemde biz mutlu olalım istiyorum.

Mesajlarınız için şimdiden teşekkürler.

Ailenin rızasını bir şekilde al bence de.. Askerlikten önce gününü gün etmiş olabilir, herkes bir dönem gençliğin verdiği bir enerjiyle hatalar yapabilir, bunu yaparken anlamamış olabilir ama sonra öyle biri çıkar karşısına, meğer ben o kadar rahat yaşarken aslında hiç mutlu, huzurlu değilmişim der. Erkek arkadaşın annesine kardeşine kol kanat gererek zaten yeterince değiştiğini göstermiş bence, ayrıca kimse anne ya da babasının tıpatıp aynısı olmak zorunda değil ki hovardalık genlerden gelmez sanmıyorum :) sadece tabi babasının yaşam tarzından görerek etkilenmiş ya da zamanında özenmiş olabilir ama bunun yanlışlığına karar verip de değişimi kabul etmişse emin ol, onu kimse tutamaz istediği gibi değişir..ha ailenin söyledikleri de doğru çıkabilirdi ama sen aksine güvendiğin için ben bunları söyledim ve tanıştıktan sonra aileler ya da sözlendikten sonra da insanlar birbirini gayet güzel tanıyabilir..

Ailene bence de ki onu tanıyınca karar verin, belki de haklısınızdır ama ben bunu yaşayarak görmek istiyorum zaten yarın evlenelim demiyorum, sizle de tanışsın hep beraber onu güzelce tanıyalım ve sonra karar verelim diyebilirsin ;) Bol şans canım Allah hakkında hayırlısını versin..
 
Back