Merhaba kızlar ben 18 yaşındayım.güzel bi ailem güzel bi hayatım var.fakat bi sorunum var yıllardır kurtulamıyorum.Benim karşı cinsle iletişimim hiç iyi değil.bu yaşıma kadar hiç doğru düzgün sevgilim olmadı ve bunun tek suçlusu benim.çirkin yada beğenilmeyen birimiyim? hayır kesinlikle değilim.bi çok teklif alıyorum fakat hepsine direkt hayır cevabını veriyorum.çünkü karşı cinsle yüzyüze konuşma problemim var.yüzlerine bakıp konuşamıyorum.çok utanıyorum.hep kaçmak zorunda kalıyorum.sanki yüzümde bişey varmış gibi hiç rahat olamıyorum.çantamda sürekli ayna var.10 dakikada bir çıkartıp bakıyorum acaba yüzümde bişey mi var diye.aynamı cebimde bile taşıyorum o kadar takıntılıyım.karanlık bi ortamda konuşabiliyorum yada gece karanlığında konuşabiliyorum.bambaşka biri oluyorum.çok rahat,neşeli bi şekilde konuşuyorum.ama gündüz yapamıyorum bunu.galiba yüzüm net bi şekilde göründüğü için.yardım edin lütfen ne yapmalıyım? bu sorun yüzünden çok mutsuz oluyorum,üzülüyorum.sevdiğim kişiyi bile bu sorun yüzünden kaybettim.hayır dedim ve o gitti...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ne yapmalıyım bilmiyorum (yardım edin)
- Konu Sahibi bambam06
- Başlangıç Tarihi
ben psikoloji okudum ve yaşadığın normal gözükmüyor.. bu durum sosyal, akademik, günlük hayatını olumsuz etkiliyordur muhakkak.. yüzünle ilgili rahatsızlığın neden ileri geliyor? beğenmediğin bi yerin mi var.. bu durumu çözebilirsin, umutsuz ve mutsuz olma, bi destek almanı öneririm..
bu durum sosyal,akademik ve günlük hayatımı nasıl olumsuz etkiliyor tahmin bile edemezsiniz :/ aslında bi çok arkadaşım var.onlarla iken normal görünmeye çalışıyorum.bende anormal bir pskolojik durum olduğunu farkedemiyorlar.sanırım çok iyi rol yapıyorum.sadece çok utangaç biri olduğumu ve ayna takıntım olduğunu düşünüyorlar.ama durum aslında bu kadar basit değil.yüzümle ilgili bi sorunum aslında yok diyemem.cildimi beğenmiyorum.Biri yüzüme baktığında rahatsız oluyorum.kişisel bakımıma bi çok insandan daha çok özen gösterdiğimi görüyorum.ama henüz atlatmış değilim bu sorunu.kız arkadaşlarıma bakıyorum.yüzlerini inceliyorum.bazılarının yüzünde tüy,kıl,bıyık gibi şeyler olduğunu görüyorum buna rağmen erkek arkadaşlarıyla çok mutlular.düşünüyorum erkek arkadaşları bunu görüp hiç mi sorun etmiyor yada tiksinmiyor diye.kiminin makyajının aktığını falan görüyorum.bende böyle birşeyler olsaydı ve bunu bir başkası görseydi sanırım utancımdan yerin dibine geçerdim.ama onlar çok mutlu.bazen herşeye rağmen bu mutluluklarını,rahatlıklarını ve sonsuz özgüvenlerini kıskanıyorum
aslında hiç utanmamak da normal değil, ama seni utangaçlık bu kadar olumsuz etkiliyorsa orda sorun var demek. muhtemelen yüzünde çok kötü değil, ama bu senin yaptığın birşey, bak onlar umursamıyor, ya da fazla umursamıyorlar nasıl göründüklerini, onun için takıntılı değiller.. sen de umursamamaya çalış bi, bakımsız, kendince gerçekten hoş olmayan hallerini yavaş yavaş önce tanıdığın erkeklere sonra zamanla tanımadıklarına göster bakalım.. rahatsız hissedersin başta, ama bununla yüzleşip zamanla duyarsızlaşabilirsin..
tatlım aynıı durum bende de vardı akşamları çok rahat olurken gündüzleri iletişime geçemiyordum insnlarla konuşmak istemiyordum sylediğin gibi çirkin veya yüzüme bakılmıycak kadar kötü değiliz elbette bu özgüven eksikliğinden kaynaklanıyor tamamen emin ol kimse seni senin kendini incelediğin kadar incelemiyor ama tabi ki ergenlik yaşlarından dolayı bu durumu fazla takıyoruz ben de 19 yaşındayım ve çok şükür kurtuldum bu durumdan nasıl mı? pskyatra gitiim konuştum utansamda kızarsam da konuştum tek başıma dışarı çıktık istemesemde + ilaç kullandım ve iim kendime güvenim geldi sende böyle yaşamak zorunda değilsin tatlım hayat kaliteni ne kadar düşürdüğünü tahmin edebliyorum ama çok rahat üstesinden gelebilirsin yardım alarak..
tabi kii anlıyorum yaşlarımızda yakın duygularını daha iyi anlıyorum ama sen hala evde mi oturuyosun?
bi an önce yardım al bu boş düşüncelerin kafanı karıştırmasına engel ol. + mesajımı aldın mı? ben de başka bi, sorundan bahsetmiştim 
tabi kii anlıyorum yaşlarımızda yakın duygularını daha iyi anlıyorum ama sen hala evde mi oturuyosun?
ben evde oturmuyorum artık :) aştım bu durumu.herkesin bi kusuru var.kendimdeki kusurları görmezden gelip rahat davranabilmeyi öğrendim.mesajını aldım ama msj sayım 100'ü geçmediği için cevap veremedim.o soruna bi çözüm bulamadım.makyaj yapmaya başladım.fondötenle kapatıyorum
Cnm bence bu durumu ihmal etmeden bir psikoterapistle görüş. Çok uzun seanslar gerektireceğini zannetmiyorum ama erteledikçe zihninde daha da derine işleyecek ve belki başka alanlara da yayılacak bu durum. En güzel çağlarını erkeklerden kaçarak geçirirsen bir çok şeyden mahrum kalmanın yanısıra ileride ilişki kurmakta da zorlanabilirsin, sence de kendine haksızlık etmiş olmuyor musun?
Eğer mali durumun psikolojik destek almaya yeterli değilse en azından devlette birine(mümkünse her seferinde aynı kişiye) gitmeni öneririm. Bir de lillac arkadaşın dediği gibi de yapabilirsin. Yani davranışlarını belli bir modele uyarladığında sonrasında tepkilerin ve düşüncelerinde o modele göre şekillenebilir bazı durumlarda. Bundan dolayı en azından bu konuda özgüven kazanabilmek adına yakın ve orta dereceli (hergün gördüğün) kişilerin yanında mümkün olduğunca kendini gizlemeden gezmeye ve davranmaya çalışmanda fayda var. Başlangıçta olumsuz tepkiler alabilirsin, hep fondötenle görmeye alıştıkları için ya da kendini eksik vs. hissedebilirsin ama zamanla duyarsızlaşır aşarsın bu durumu. Ayrıca insanların seni olduğun gibi kabul ettiklerini görmen zamanla özgüven ve özdeğerinde iyileşmeni de sağlayabilir. Yüzünden başlayamazsan senin için daha az önemli ama taktığın herhangi bir yerden-şeyden de başlayabilirsin. Yavaş yavaş her şey
Eğer mali durumun psikolojik destek almaya yeterli değilse en azından devlette birine(mümkünse her seferinde aynı kişiye) gitmeni öneririm. Bir de lillac arkadaşın dediği gibi de yapabilirsin. Yani davranışlarını belli bir modele uyarladığında sonrasında tepkilerin ve düşüncelerinde o modele göre şekillenebilir bazı durumlarda. Bundan dolayı en azından bu konuda özgüven kazanabilmek adına yakın ve orta dereceli (hergün gördüğün) kişilerin yanında mümkün olduğunca kendini gizlemeden gezmeye ve davranmaya çalışmanda fayda var. Başlangıçta olumsuz tepkiler alabilirsin, hep fondötenle görmeye alıştıkları için ya da kendini eksik vs. hissedebilirsin ama zamanla duyarsızlaşır aşarsın bu durumu. Ayrıca insanların seni olduğun gibi kabul ettiklerini görmen zamanla özgüven ve özdeğerinde iyileşmeni de sağlayabilir. Yüzünden başlayamazsan senin için daha az önemli ama taktığın herhangi bir yerden-şeyden de başlayabilirsin. Yavaş yavaş her şey
Aa bu arada gidecek olursan psikoterapi eğitimi almış bir psikolog ya da psikiyatr seçmende fayda var cnm. Çünkü takıntının kaynağı yüzündeki ufak problemlerden ziyade geçmişindeki deneyimlerden besleniyor olabilir. Psikoterapi bu durumlarda daha hızlı sonuçlar veriyor bence.
Son düzenleme:
