- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.480
- 158
- 40
üniversitedeyken böyle bakıştığım çocuklar olurdu. genelde onlar bir bahaneyle konuşmaya başlardı ama bir tanesi aynı sizinki gibiydi. ortakta hiçbir ders arkadaş yoktu. çokta yakışıklıydı sessiz bir tipti sadece masum masum bakıyordu öyle. bende kafama koydum çocuğu bir gün koridorda gördüm yanına gittim gülümseyerek aklıma ilk gelen hocanın odasını sordum. :) öyle bir deli cesareti esti işte :) o da tarif etti. bende sen ondan ders aldın mı hiç dedim falan hocayı sordum güya nasıl biri bir soru sorsam çözer mi falan diye saçmaladım o an aklıma ne geldiyse. sonra her karşılaşmamızda selamlaşmaya başladık.. sonra yanıma gelmeye başladı sigara muhabbeti olurdu bölümün önünde çakmak isteme bahaneleri falan.. sonra biz bir gece dışarı çıktık sonra çıkmaya başlamıştık. çok uzun sürmemişti bizimki ama bu da böyle bir hikayemdir :) sizde böyle bir bahaneyle bir başlangıç yapıp gerisini ona bırakın bence..