Ne yapacağımı bilmiyorum!

Flushed

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
12 Haziran 2017
12
9
24
Birkaç hafta önce liseden mezun oldum ve üniversiteye bir sonraki sene gideceğim çünkü hem yeterli çalışmayıp kötü bir puan aldım hem de kendimi hiç hazır hissetmiyorum.
Özgüven eksikliği ve sosyal fobisi olan bir insanım, görüştüğüm arkadaşım yok denecek kadar az ve bütün günüm düşünmek ve yabancı dizi izlemekle geçiyor. İki ay önce terk edildim ve bunun verdiği bir şey sanırım artık değişmeyi, yeni şeyler yapmayı, hayatımı yaşamayı ve tecrübe kazanıp güçlü bir kız olmayı daha da çok istiyorum. Ama bunları sadece kafamda gerçekleştirebiliyorum. İşe girmek istiyorum ama bunun için sadece internet üzerinden başvuru yaptım ve dönen olmadı. İnsanların bize yol göstermediğine; yolu bulmamıza yardım ettiğine inanıyorum ve bu yüzden sizden yardım istiyorum! Kendimi karanlıkta hissediyorum, sürüklendiğimi hissediyorum ve her gün evde hiçbir şey yapmamak beni delirtiyor. Sosyalleşmek, yeni şeyler denemek, özgüven ve tecrübe kazanmak, değişmek ve yenilenmek istiyorum. Düşüncelerinize ihtiyacım var.
 
Ben sosyal bir insanim.Uni. gittiğimde büyük hayal kırıklığı yaşamıştım çünkü emin ol o hayallerde ki gibi değil :KK70: karşılaştığım insanlara çok şaşırmıştım.Hicbirsey bilmiyorlar yolda yürümesini bile bilmeyen insanlar vardi,sohbetler orta okul seviyesinde...1yil sonra ise slm bile vermemeye başladılar,şehrin popüler insanları gibi takılmaya başladılar gayet alışıyorsun yani,senin için bu çok daha kolay olur diye düşünüyorum.2.si ise Eger işe girmek istiyorsan internetten başvurduğun yerlere gidip yuzyuze görüş int.den çok nadir dönüş olur.calismakta kararliysan bunu iş verene belli etmen lazım,yuzyuze gorustugunde de bikac gün cvp alamazsan birdaha git ve ben bu işi istiyorum de :))
 
Merhaba :) Öncelikle yalnız olmadığını bilmeni isterim :KK54: 22 yaşındayım ve bu sene üniversite son sınıfa geçtim. Kaç arkadaşın var dersen sözde görüştüğüm yakınım olan üç kız var ama dediğim gibi sözde! Lisede de böyleydim ve o zamanlar kendimi üniversiteye gidince düzelir diye avutuyordum. İlk girişimde sınavı kazanamayıp ikinci girişimde istediğim bölüme ama istemediğim bir şehirdeki üniversiteye yerleştim. Beklediğim gibi oldu mu dersen cevabım hayır. Umduğumu bulamadım belki de bulmak istemedim. Yani bu tamamen kişiyle alakalı. Şimdi şimdi anlıyorum ki bir profesyonel destek alsaydım belki böyle olmazdı. Söylemekten utanıyorum ama hiç erkek arkadaşım olmadı bile o_O ve mezun olduğum lisedeki bazı kızlar evlilik yolunda ilk adımlarını attılar bile. Herhalde benim bu saatten sonra bu asosyallik,kendine güvenememe ve herkese imrenerek bakma durumunu atlatabilmem pek kolay olmaz yani kısacası asosyal gelmişim asosyal giderim vay benim halime :KK43: ama sen daha yolun başındasın ve gerçekten bence bunun çözümünü kendinde arama zira ancak çözümü bulduğunu sanarsın alabilmen mümkünse lütfen bir psikolojik destek al :)
 
Yanıtınız için çok teşekkür ederim :) Psikolojik destek üstümde hissettiğim yükü azaltmayı da sağlayabilir sanırım. Umarım siz de canınızı sıkan şeylerle barışıp onlardan kurtulabilirsiniz!
 
Cevabınız sayesinde aslında insanları gözümde çok büyüttüğümü düşünmeye başladım. Dediğiniz gibi gidip yüzyüze konuşmak daha faydalı olur umarım. Çok teşekkürler :)
 
Üniversite deyince öğrencilere bir yansıtıyorlar sanki herkes sosyallikten ölüyor orda cıvıl cıvıl vs. Öyle birşey yok yani,ben üni gitmeden önce daha sosyaldim :) orda köylerden gelenler var hayatında evinden hiç çıkmamış var buyuksehirde değilse üni. Zaten öğrenciler genelde gittiğiniz şehrin yakınlarındaki köy ve kasabalardan oluyor çoğunluğu.Bu arada benimde hiç arkadaşım yok bu devirde arkadaslikta kalmadı malesef,kurslara aktivitelere gitmeye çalışıyorum olabildiğince ve isim olarak tanıdığım slm verdiğim insanlar var sadece.kendine bir hobi edin çok faydası olur
 
X