Ne Konuşsak??

elmalikurabiye

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Mayıs 2012
262
9
116
İstanbul
Herkese merhaba.Benim sorunum erkek arkadaşımla konuşacak konu bulamama.Yanındayken aklıma hiçbişey gelmiyor,sanki aklım duruyor.Telefonla da konuşamıyorum,sanki dilimi yutuyorum. :) 2-3 saat aralıksız telefonda konuşan sevgililere imreniyorum.Şimdiye kadar hiç bir erkek arkadaşımla 5 dakikadan uzun konuşmamışızdır. Bu her ilişkimde böyle.Şimdiye kadar o kadar çok erkek arkadaşım oldu ki,bunun nedeni de benim konuşmaman.Çok kısa sürüyor böyle olunca ilişkilerim,sonra yenisi yine aynı durum,bir başkası yine aynı durum...Gerçekten ilişkimi çok uzun süre daha devam ettirmek istediğim erkekler oldu ama hallerini gördükçe ben ayrılmaya karar verdim.İlişkiyi sürdürüp,utangaç ya da sonradan açılan tiplerden olduğumu düşünüyorlardı,ama ben biliyorum,olmuyor,ayrılmak zorunda kaldım boş bahanelerle hepsinden..2 tanesi pek sabırlı değildi herhalde,konuşmamamdan dolayı benden ayrıldılar,birşey paylaşamıyoruz diye :)Erkekler baştan hoşlanıp beğenip geliyorlar,ama sonra dut yemiş bülbül olduğumu görünce onlar da sıkılıyor bir zaman sonra.Liseden beri bu sorun var...

Özgüven eksikliği mi bilmiyorum sadece biraz utangacımdır ama açıldım mı kanım kaynadı mı bir ortama kimse tutamaz.Bazen yeni tanıştığım kişiler karşısında sessiz kalır,onları biraz gözlemler öyle açarım kendimi.Ortama insanlara göre değişiyor yani ruh halim.Ailem tarafından gayet açık serbest özgür yetiştirildim.Erkek arkadaşlıklarımda hiç sorun yok ama sorun hoşlandığım biri sevgili olunca ben lal oluyorum.Deliricem,kimseyle bişeye başlamak istemiyorum artık,çok yoruldum.Bazen evde düşünüyorum şurdan konu açarım bunu sorarım ama yok,hafızam da dilim de kendini resetliyor Umarım cevap yazan birileri olur,ne yapmalıyım bilmiyorum
 
Tabi ki özgüven eksikliği canm.. Acaba yanlış bişey söyler miyim, saçmalarmıyım, benim düşüncelerimi beğenmez mi diye kendini kasıyorsundur. kim olursa olsun karşındakini kendinden üstün görmezsen bu durumdan kurtulablirsinn..
 

:)) ay okurken bir tebessümle okudum özgüven eksikliğinden oluyor canım genelde:) benmde lisede bir sevgilim vardı merhabayı bile gözümle derdim çok seviyordum ama aaay cümle kurmayı bırak kelime çıkmıyordu ağzımdan :) ama iyi dayanmıştı bana hatta ayrıldığımda çok üüzlmüştü Ozamanlar nedense kendimi güzel göremiyordum heran biyerimde bi eksikliği farkedicekmiş gibi geliyordu ve konusamıyordum yada konusunca saçmalıcam itici olucam diye korkuordum felan :) ama insan zamanla açılıyor zaten ister istemez belkide o insanlar senin için hayırsız bu yüzden böyle gerçekten evlenceğin biri çıkınca dilin açılcak belkide Bence bunu sorun olarak görme yoksa dahada sorun haline gelir oluruna bırak
 
Seni çok iyi anlıyorum canım..Bu gerçekten büyük bir problem öncelikle bunu söylemeliyim..Kendimden biliyorum malesef ( Ben de eşimin karşısında lal oluyorum.Bir iki şey anlatıyorum eee bitiyor sonra öylece susup kalıyorum..Sakin,sessiz bir yapım var zaten.Eskiden daha beterdim şimdi aşmaya çalışıyorum bu durumumu.Aklıma ne gelirse anlatıyorum artık eşime.İşyerinde gün içinde olanlardan,gazeteden yada nette hoşuma giden bir yazıdan,okuduğum kitapta hoşuma giden bir cümleden,mağazada beğendiğim bir kazaktan,soğukta titreyen minik kediyi görünce hissettiklerimden işte aklıma ne gelirse anlatıyorum.Eğer böyle yapmazsam biliyorum ki eşimle durumum kötüye gidecek çünkü bu konuda benden yana çok şikayetçiydi.Paylaşımımızın az olmasından dolayı evliliğimizin böyle yürümeyeceğini bile dile getirdi zamanında..Diyeceğim o ki canım kendini aşmaya çalış.Bu problemin üstüne git.Bir psikologdan destek almanda senin için faydalı olacaktır..Hoş sohbetli günler seninle olsun inşaAllah
 

Kendim yaşadım biliyorum canım..Bu oluruna bırakılacak bir durum değil malesef.Arkadaşımız evlendiğinde çok daha sorun olacak bu durumu ona..
 
Ne güzel işte,bravo sana şekerim

:) bu açıldığım insanda evlenceğim insan oLdu:) yani daha Önceden çok arkdşm oldu felan çokta konuskandım sevgililerimlede öyleydim ama yinede hep bi mesafe durgunluk olurdu az buçuk çekinmeler olurdu :) ama nişanlımla daha ilk tanısmada vurarak şaka bile yapmıştım
 
kızlar hepinize ayrı ayrı teşekkürler...İnternette biraz araştırdım sizin de dediğiniz gibi özgüven eksikliği diyor her yerde...Ama inanın benim sorunum o değil Tam tersi saçmalıyacağımı,çirkin göründüğümü hiç düşünmem onun yanında,böyle takıntılarım yoktur benim.Kendime bu konuda güvenirim.Arkadaşlarla birlikteyken sorun yok,arkadaşlarım da konuşmalarımı filan beğenirler.Hatta bir iki durum hakkında ettiğim bikaç söz vardı;o durumun benzeri oldugunda hepsi benim cümlelerimi kullanırlar;ben de bazen sinir oluyorum kendi düşünceleri kendi laflarıymış gibi kullanmalarına hatta :) :) yani bu konuşma konusunda kötü oldugumu düşünmüyorum.Kötü oldugumu düşünmüyorum derken işte bu sizin bahsettiğiniz şeyler için diyorum..yoksa elbette benim de eksikliklerim var.Ama yokkk o çok bilmiş benin erkek arkadaş yanındayken aklına hiçbir şey gelmiyor,hiç bir şey yaaa offfff
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…