Evet arkadaşlar yine ben .. Kimseyle dertleşemiyorum ama içimdekileri dökmem lazım ve buraya yazıyorum, önceki konularda yazmıştım 1,5 yıllık erkek arkadaşımla 2 ay önce tartışmıştık ve ikimizde birbirimize kızıp konuştuk saçmasapan neyse. Erkek arkadaşım ilçede,ben ilde oturuyorum dolasıyla sık sık görüşemiyoruz,üstelik ben bu sene sınava hazırlanıyorum, herşey güzeldi ama birbirimizi fazlasıyla özlüyorduk... Fazlada konuşamıyorduk sürekli çalışıyordum, dün akşamda çok iyi konuşuyoduk skype'de, sonra farkettim ki çevrimdışı olmuş,hemen aradım napıyo diye, benimle soğuk konuşuyordu,iyimisin birşeyemi sinirlendin diye sordum, bana ters ters cevaplar veriyordu,ben sakindim çünkü zordu bu süreç (erkek arkadaşımda yakın bi zamanda askere gidicek sorunları var tabi ) herşey aynı hep aynı şeyler bıktım bıktım demeye başladı,bende ne oldu ne aynı biraz sabret gelicem yanına dedim (çünkü benimle çok mutlu oluyodu bunalımdamı hemen düzelir ) ben senden ayrılmak istiyorum dedi ve BEN ŞOK . uzun bir süre sessizlik oldu sanki dilim tutulmuştu kalakaldım o an. saçmalıyosun, nerden çıktı bu,bişimi yaptım flan flan demeye başladım. Birşey yapmadın senden soğudum dedi. Benden soğutucak birşeymi yaptım anlamıyorum senin güvenini sarsıcak hiçbirşey yapmadım dedim. Bir sebebi yok dedi ve ben sinirlenmeye başlamıştım bi süre konuştuk böyle bende gaza geldim,hadi kararlılığını göster bana, yüzüme karşı söyle bunları, salı günü gelirim dedim. Ve kapattık teli,bi yarım saat sonra beni aradı ,yarın gel dedi niye dedim, sana kararlılığımı göstericem dediii..... İşime geldi tamam dedim ve bugün sabah 5 e kadar uyumadım 6 buçukta kalktım süslendim ve otobüse bindim 1,5 saatlik yolculuğun ardından onun yanındaydım. Karşısında durdum oturuyordum,ama benim nasıl uykum geldi biraz koydum başımı ,biraz mesafeli oturuyoduk sonra bana sarıldı. Konuş dedi,ne konuşucam seni dinlemeye geldim dedim, ve o arada korkunç bi konuşma oldu,sen adam değilsin,insan eşi gibi gördüğü insana böyle deyipde bırakmaz flan dedim, İnanın ilişkiye yazık olucaktı,çok mutluyduk hatta ben çok korkuyodum bize birşey olucak diyee
Beni bu gün son kez görüceksin,bundan sondan ne sesimi ne yüzümü görüceksin dedim, ama işin ilginç tarafına gelirsek bunları sarılarak söylüyoruz birbirimize, ve ilerleyen saatlerde gözlerimi tutamaz oldum,ağlamaya başladım,hiç gücüm yoktu gözlerimi siliyodu gözlerindeki o hüzünü görüyordum,böyle yaparak beni üzme flan demeye başladı ve bana sarıldı, akşam oldu otobüs saati yaklaştı beni bineceğim yere kadar götürdü, saçma sapan konuşmaya başladı yine, bi süsleniyim bakım flan yapıyım dedi,bunları gülerek,dalgasına söylüyodu,bende laf atıyodum hemen ona. otobüs geldi ve ben bindim, eve geldim ses yok ondan...Hem avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum,hemde sabahlara kadar durmadan ağlamak istiyorum, annem yanımda yok,babamsa cezaevinde haksız yere yatıyor..Sevdiğim adamda bana bugün bunları yaşattı ,inanın yazarken bile ağlıyorum ,çok tıkandım,desteğe çok ihtiyacım var... Anlıycağınız kimsem yok kimsem... Onu boşverip,unutup yoluma devam edemem,hiç mutlu değilim ,onunlayken az olsun yine mutluydum,şakalaşıyodum şimdi oda yok
Allahım sen bana güç ver ...