Nazlı /kendi şiirleri

Benden birkaç tane.. .

Sen Gibi!

KaLabaLık içinde yaLnızLık yaşamayı iyi biLirim
ALevLerin içinde üşümeyi öğreneLi çok oLdu.
Benim gündüzüm Havanın kapkara oLduğu an.
Benim kahkaLarım gözLerimden döküLen yaşLar.
Ben öyLesine havaLArda uçuyorum ki Yerindibini yaşıyorum.
Düşünüyorum fakat mantık yürütemiyorum.
AnLıyorum fakat yapamıyorum.
Bağırıyorum.. .Avazım çıktığı kadar hemde ama sesimi duyuramıyorum.
Tekrar tekrar öLümü Yeniden doğar gibi yaşıyorum.
oyunlarımın içinde gerçekleri barındırıyorum.
İçimdeki çocuğu yaşLandırıyorum.
SenLeyken bile sensizLiği yaşıyorum
KaLbimi böyLesine seviLmeye muhtaçken Herkesten sakLıyorum.
Sanki sakLambaç oynuyorum kendimLe.
Aynaya baktığım zaman Kendimi göremiyorum artık.
KArşımda duran ÇEhre benim değiL gaLiba
Anı yaşamak isterken,
GeLeceği geçmişi düşünmeden;anLamsız bir zamanda kaLıveriyorum
Sanırım ben artık sessizce kayboLuyorum.
Gözgöre göre suda yanar gibi
Bir ateş misaLi.
AydınLıkta izini kaybeder gibi
Bu öLümün neşesi
Ve zaLim oLuyorum her kaLpte
Sen gibi.. .
|| NAZLI ÖZCAN ||

Nasıl?


NasıL yüzüne bakarım bundan sonra?
Benden böyLe birşeyi bekLemezdin
nasıL anLatırım sana?
NasıL gözLerinin içine bakarak
hiçbirşey oLmamış gibi arkadaşLık oyununa devam ederim?
Sana her baktığımda yanacağımı biLe bLe nasıL nasL bir oyun oynayp da
yine kendimi yaraLarım?
Bana yasak oLduğunu,haram oLduğunu ve daha önemLisi başkasının
oLduğunu nasıL yediririm kendime?
Nasıl Laf geçiririm kaLbime?
Senden uzak kaLarak mı?Yoksa senLe hergün yanarak mı?
ELimi uzatsam çok yakın gibisin yıLdızLar gibi.DokunabiLirim sanırım.
Ama asLa koLLarımın uzanamayacağını,dokunamayağımı biLirim.
Nasıl yaşarım bu gerçekle.
Ama söyLesem gözünden de düşerim.Senin..!Herkesin..!
Çünkü imkansızLığını biLiyorum.
Ben kötü birşey yapmadım ki.Kim kaLbine söz geçirebiLir.
Ve kim biLE biLe uçuruma doğru yürür.
Benim gibi.. .
Ve nasıl yaşayabiLir bundan sonra bir başkasının sevgisinin göLgesi aLtında.
|| NAZLI ÖZCAN ||

BATAR MIYIZ BU SEVDADA?

Sonu gelmeyen kavgalar
biter mi bigün sence?
Sence o eski mutluluklar
Ebediyen yeniden bizimle olur mu?
Yoksa yara ala ala batar mıyız bu sevdada?
Kaybolacak mı bu karanlıklar yarın
Işık yakınlarda mı sevdiğim bizim için
Gittikçe içinde kaybolduğum pişmanlıkların
Sonu gelmeyecek mi bu gözyaşlarımın
Ve tüm bu sorduklarımı unutacak mıyım
bigün hiç yaşanmamış gibi
Yoksa unttuğum geçmişim mi olacak
Ben bilemedim aşkım.. .

|| NAZLI ÖZCAN ||

YORULDUM!

Yoruldum artık geçmişimin peşini toplamaktan
pişmanlıklarımdan
keşkelerimden.
Elimi her uzattığımda kalakalmaktan yoruldum
Bu hayattan
Ben toparlandıkça beni dağıtan insanlardan
her bir kelimeyle kendime yediremediğim gerçeklerden
saplantılarımdan
belkide savaşmaktan yoruldum artık
karşı koymaktan
ayakta kalmak için çabalamaktan
her yediğim darbeyle bi kez daha güçlenmeye çalşmaktan
olmuyor anladım artık
insanların binbir çeşit maskesi var
en yakınımı tanıyamamaktan yoruldum
en iyi bildiğimin yanlış olmasından yoruldum
Hep bu son deyip biz kez daha aldanmaktan
küçücük hayallerime kocaman yalanlar sığdırmaktan
Ben olmaktan yoruldum
bu kadar zaman sakladıktan sonra kalbimi
tam aydınlık sanıp açarken
karanlıklarda kaybolmaktan
yolumu bulamamaktan yoruldum
Kendime bile faydam dokunmazken
benden bişeyler alma peşinde olanlar
size söylüyorum
ben artık yoruldum.
eski ben !
artık yokum.
|| NAZLI ÖZCAN ||

Teşekkürler :)

Camdan bakıyorum,
Yokluğunda da böyleydi hava.
Basık,yağmurlu...
Sen,özlem kokuyordu.
Yağmurlar bana senin uzakta olduğunu hatırlatıyordu
Biliyordum,yanımda yoktun.
Görmek şöyle dursun,sesini bile duyamıyordum bazen.
Ağlıyordum..Özlüyordum..
Ama biliyordum
Bana bağlı biri vardı, çok uzakta da olsa.
Şimdi yanımdasın ya
Eskiyi hatırladım öyle bi.
Ama bitti, çok şükür bitti.
İyi ki yanımdasın,
İyi ki varsın..