- 3 Şubat 2021
- 2.805
- 8.764
- 108
- 36
- Konu Sahibi kadinkadinindusmanidir
-
- #41
Hayır cidden çıkmadı. Banka hesaplarımda da Akbank değişmedi sadece ve telefonumda bile eski soyadimla hitap ediyorlar müşteri hizmetlerinde. Galiba sen güncellemeden güncellemiyorlar. Ama ziraat hemen değiştirdi. Ailenin kağıt ve banka işlerinin çoğunu ben yapıyorum internet üzerinden. Pek bakmıyorlar yani. Ama abimin nikahı oldu mesela düğünü sonra yapacaklar ben ona eski nüfus cüzdanı ile gittim kimlik kartimda soyadım değişti çünkü. Onda bile sorun olmadi. Şahit olayına da nikah memuru biz buradan buluruz iki kişi imzalatiriz dedi.Konu bana inandırıcı geldi ancak gizli nikah olayı olduğunu söyleyene kadar.
Gizli nikahın ortaya çıkmaması çok zor.
Hiç mi nüfus kayıt örneği almadı aileniz, hiç mi resmi işleri olmadı?
Kesinlikle ortaya çıkardı yani bu.
Çok saçma bir yalan söyledim ve bir çok yalan oluştu. Benim hatam kaçış olarak gördüm belki ama evlenmeden önce durumumu biliyordu ben sana yardımcı olup psikoloğa gideriz vesaire dediHayır cidden çıkmadı. Banka hesaplarımda da Akbank değişmedi sadece ve telefonumda bile eski soyadimla hitap ediyorlar müşteri hizmetlerinde. Galiba sen güncellemeden güncellemiyorlar. Ama ziraat hemen değiştirdi. Ailenin kağıt ve banka işlerinin çoğunu ben yapıyorum internet üzerinden. Pek bakmıyorlar yani. Ama abimin nikahı oldu mesela düğünü sonra yapacaklar ben ona eski nüfus cüzdanı ile gittim kimlik kartimda soyadım değişti çünkü. Onda bile sorun olmadi. Şahit olayına da nikah memuru biz buradan buluruz iki kişi imzalatiriz dedi.
Okudum şu an yazdığınızı. Resmen tam tersi ben herkese yük oluyorum, hata üstüne hata yapıyorum. Siz tam tersi çalışıp kendi ayaklarınız üzerinde durmussunuz. Gerçekten çok imrendim keşke ben de çalışıp para kazansaydim. Ama manevi olarak zor cidden ailevi sorunlar yaşamak çok yıpratıyor insanı. Yaşıtlarının heyecanı, yaşama hevesi olmuyor. Hep biri ölecek mi veya bir şey olacak mı diye düşünüyor insanBu hisleri biliyorum çok iyi anlıyorum kendi konumda yazmıştım kardeşim de çıkamıyor
Evlenmen bana garip gelmedi bir çıkış aramışsın
Suçlu da değilsin hayatta herşey bizim suçumuz değil o an gerekeni yapmaya çalışıyoruz kurtulmak için
Güvenebilceğim bir arkadaşım varsa onunla tedaviye gitmelisin
Bizim evimizde de hep sorun vardı. Bir gün olaysız sorunsuz sıkıntısız geçmezdi. Hâlâ öyle hiçbir şey olmqzsa birisi düşer kolunu veya kafasını vururÇok saçma bir yalan söyledim ve bir çok yalan oluştu. Benim hatam kaçış olarak gördüm belki ama evlenmeden önce durumumu biliyordu ben sana yardımcı olup psikoloğa gideriz vesaire dedi
Bundan geri dönebilirsin herşeyin çözümü var hayatta çok istekli olmalısınOkudum şu an yazdığınızı. Resmen tam tersi ben herkese yük oluyorum, hata üstüne hata yapıyorum. Siz tam tersi çalışıp kendi ayaklarınız üzerinde durmussunuz. Gerçekten çok imrendim keşke ben de çalışıp para kazansaydim. Ama manevi olarak zor cidden ailevi sorunlar yaşamak çok yıpratıyor insanı. Yaşıtlarının heyecanı, yaşama hevesi olmuyor. Hep biri ölecek mi veya bir şey olacak mı diye düşünüyor insan
Hiç kimsem yok olsa da yük olmak istemiyorum. Tek başıma bir şekilde düzelmem lazım sanırım. Konuyu çok bunaldığım için açtım. 2015'ten beri bu şekilde evden çıkamıyorum. Ortaokul dönemlerinde çok aktif birisiydim annemin psikolojik sorunları ve para sıkıntısı çok etkiledi sonrasında da evde yaşadığım şeyler. Yaklaşık bir 8 yıldır evden çıkamıyorum. Üzerimden atmam lazım bunu. Siz nasıl başladınız çalışmayaBundan geri dönebilirsin herşeyin çözümü var hayatta çok istekli olmalısın
Benim tavsiyem yine aynı olacak ne hata yaptıysan yaptın bitti artık bunları dzüeltmek daha mantıklı bür gelecek kurmak senin elinde
Sana destek olacak insanlarla aranı iyi tut yanlız hissetmemiş olursun
Aldatılmaya vesaire katlanmak zorunda değilsin
İnsanlık olarak herşeyle baş edebilme gücümüz var
Sadece kararlı ol kendini iyileştirmede gerisi gelecektir
Ben öğrenciliğimden beri çalışıyorum 2 tane yabancı dil öğrendim, gündüz işte çalıştım gece evde ders çalıştım bir şekilde bazı kapılar açıldıHiç kimsem yok olsa da yük olmak istemiyorum. Tek başıma bir şekilde düzelmem lazım sanırım. Konuyu çok bunaldığım için açtım. 2015'ten beri bu şekilde evden çıkamıyorum. Ortaokul dönemlerinde çok aktif birisiydim annemin psikolojik sorunları ve para sıkıntısı çok etkiledi sonrasında da evde yaşadığım şeyler. Yaklaşık bir 8 yıldır evden çıkamıyorum. Üzerimden atmam lazım bunu. Siz nasıl başladınız çalışmaya
Ben öğrenciliğimden beri çalışıyorum 2 tane yabancı dil öğrendim, gündüz işte çalıştım gece evde ders çalıştım bir şekilde bazı kapılar açıldı
Çalışmak emek vermek çok önemli
Ama önceliğin şuan evden çıkamamak bunu tek başına halletmeyi yavaş yavaş çıkmayı deneyebilirsin en azından
Gözünü karartıp o doktorun odasını bul veya sonra iyiki yaptım diyeceksin
Çok teşekkür ederim biraz iyi geldi cidden. Kusura bakmayın ben de yük oldum o kadar sorununuz arasında. Umarım gidebilirim haftaya randevu aldım. Size çok teşekkür edeceğimBen öğrenciliğimden beri çalışıyorum 2 tane yabancı dil öğrendim, gündüz işte çalıştım gece evde ders çalıştım bir şekilde bazı kapılar açıldı
Çalışmak emek vermek çok önemli
Ama önceliğin şuan evden çıkamamak bunu tek başına halletmeyi yavaş yavaş çıkmayı deneyebilirsin en azından
Gözünü karartıp o doktorun odasını bul veya sonra iyiki yaptım diyeceksin
Rica ederim umarım faydası olur, can sağlığı oldukça kararlı olursan hepsini aşarsın emin olÇok teşekkür ederim biraz iyi geldi cidden. Kusura bakmayın ben de yük oldum o kadar sorununuz arasında. Umarım gidebilirim haftaya randevu aldım. Size çok teşekkür edeceğim
En büyük sorunumun dışarıya çıkamıyorum. Çıksam bile çok geriliyorum, gözlerim doluyor. Ankara'da hastaneye kadar gittim psikolog için sonra bulamadım odasını kimseye de soramadım ağlayarak eve döndüm yine. Hiç arkadaşım yok acaba ondan mı oluyor insanlarla konuşmaya konuşmaya mı oldu ki onu da bilmiyorum. Sanki herkes beni yargılayacak veya herkes benden nefret edecek gibi geliyor. Herkese yük oluyorum gibi geliyor. Buraya da yazmak istemedim. Normalde kendi kendime yazıyordum ama artık iş içinden çıkılmaz hal aldı. Ondan yardım istemek istedim belki daha önce bunları yaşayan birisi vardır diye nasıl aştı diye. Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için
Ama abimin nikahı oldu mesela düğünü sonra yapacaklar ben ona eski nüfus cüzdanı ile gittim kimlik kartimda soyadım değişti çünkü.
Yazdığınız heeşey birbiriyls tutarsız ekmek almaya giderken ağlıyorum diyorsunuz ama kurslara gitmişsiniz pekala. Ayrıca ailrdem habersiz evlenmekte cesaret isteyen bişey. O karakterde birisinin yapabileceği biley değil. Üstelik abiden 10 bin borç yapmışsınız hiç mi sormadı 10 bin az para değil. Nerden baksan tutarsızlık. Evet yaşadığınız herşey sizin suçunuz. Boşan dön ailenin yanına yada kadın sığınma evine git. Başka biley yok yapabileceğin.Yok demiyor, kursa gidiyorum vesaire dedim. Üniversite ilk yılında hep kurslara gidiyordum Japonca, İngilizce vs. Ondan dolayı inandılar herhalde. Çok fazla yalan söyledim açıkçası aileme de altından da kalkamıyorum. Bir yalan,hata tüm hataları doğurdu
Kardeşler nüfus örneğinde çıkmıyor. Kimlere kendimi ispatlamaya çalışıyorum ya. Derdim başımdan aşkın size ispatlamak zorunda mıyım kendimi inanmıyorsaniz okuyup milleti igneleyecek kelimeler kurmayın forumun genelinde birbirinizi linç edip durmussunuz nasıl kadın dayanışma sitesi anlamadımabinin nikahında senin kimliğine kim neden baksın
ama abin nüfus kayıt örneği aldığında sen evli görünürsün gerçekten evli isen
Kardeşler nüfus örneğinde çıkmıyor. Kimlere kendimi ispatlamaya çalışıyorum ya. Derdim başımdan aşkın size ispatlamak zorunda mıyım kendimi inanmıyorsaniz okuyup milleti igneleyecek kelimeler kurmayın forumun genelinde birbirinizi linç edip durmussunuz nasıl kadın dayanışma sitesi anlamadım
Merhaba, öncelikle umarım mutlu,güzel, sağlıklı bir ömrünüz olur.Bu konuda biraz uzun yazacağım. Hiç arkadaşım yok bir nevi dert anlatacağım diyebilirim. Şimdiden özür dilerim okuyan arkadaşlar için.
Bazı nedenlerden dolayı içine kapanık bir insanım. Sebebini bilmiyorum, küçüklüğümden beri böyleyim. Anne-baba ayrılığı+ annemin intihar etmesi, sinir krizleri, borç... Yani hiç %100 huzurlu, güvenli bir ortamda yetişmedim. Annem elinden geleni yaptı psikolojisi bozuk olmasına rağmen ama galiba benim de psikolojik sorunlarım var. Net var aslında da psikoloğa gidemiyorum. Her neyse ben üniversite için farklı şehre gittim ama orada neden bilmiyorum okula giderken ağlama krizlerine vesaire giriyordum çok çekiniyordum. Bu sebeple okula gidemedim. Aileme de söyleyemedim. İntihar etmeyi düşünüyordum sürekli. Üstüne bir de ailemden habersiz evlendim ve beni okuduğum şehirde zannediyorlar. Fakat ben farklı şehirdeyim. Evlendiğim kişi beni aldattı. Ve bunu doğum günümde sana sürpriz yapacağım diye telefon şifresini değiştirdi. Ver bakacağım diyerek zorla öğrendim, hastanelik oldum. Gerçekten çok ağır geldi. Yani bir çok kez aldatıldım hem de. Fiziki olarak değil belki ama sanaldan vs. Belki fiziki olarak da aldatıldım, bilmiyorum. Boşansam dönecek yerim yok. Aileme okul bitti de diyemem. Bu sorunlar sıkıntılarin sebebi psikoloğa gitmememle alakalı biliyorum çığ gibi büyüyor. Başka şehirde hiç bilmedigim bir yerdeyim. Hiç arkadaşım zaten yoktu ama en azından bir kaç kişi tanıyordum. Şimdi onlar da yok. Kafayı yemek üzereyim. Hiç kimsem yok ne yapacağımı bilmiyorum.Çocuk istemiyorum, hiç istemedim. Yani böyle bir dünyaya ve bu şekilde çocuk getirmek mantıksız. Ama eşim çocuk istiyor, bunaldım. Git gide kilo da alıyorum. Onun dışında fiziksel olarak kendimi zaten beğenmiyorum kilo da daha beter nefret etmeme neden oldu. Sanki aldatilmayi hak eden biriymiş gibi. Ama kimse hak etmez en azından bosansaydik, ne yapıyorsa yapsaydı. Online oyun oynardım eskiden CS lol gibi. Para yok diye bilgisayarımı da sattım şimdi o da yok. Eşim zaten çalışmıyor. Ev kirasını bile odeyemiyoruz. Ailesine kredi çekip durdu çalışırken 200 bin e yakın borcumuz var. Sürekli eve icra gelip duruyor. Kafayı yemek üzereyim. Küçükken de hep aynı sorunlari yaşadım para sıkıntısı,icra sıkıntısı, taciz vesaire. Bari evlenince adam akıllı mutlu bir evim olsun istiyordum. Çok güçsüzüm. Yani bunların hepsi benim hatam biliyorum ama dışarıya da çıkamıyorum. Dışarı çıkınca soğuk soğuk terliyorum bir insanla konuşurken çok geriliyorum. Mesela marketten ekmek alırken ağlayacak gibi oluyorum. Çalışamıyorum da bu şekilde. Keşke gözlerimi kapatsam da hiç uyanmasam diyorum. Ama geride annem var, kardeşim var. Zaten biliyorum beynim beni hayatta tutmak için belki onları bahane ediyor sorunlardan kaçmak için de intiharı öne sürüyor belki. Kitap bile okuyamıyorum. Eskiden ayda 5-6 kitap okurdum en az. Tek mutlu olduğum şey çocuğumun olmaması. Böyle bir annem olsun istemezdim. Küçükken zaten ben hep annem öldü mü diye kapısında ağlardım. Artık birisi ölse aglayamayacak kadar duygusuz hissediyorum. Gerçekten mutlu olamıyorum. Sanki bir şey var gibi içimde. Ne bilmiyorum. Eskiden agnostik birisiydim. Ama sanki büyü yapılmış gibi hissediyorum. Anneme de babannem yapmış ölsün diye annem hep bir şeyler görürdü. Ben de küçükken görürdüm ama gerçek değiller diye düşünürdüm. Ne bileyim of her şey çok karışık galiba hayatım düzelmeyecek gibi. Çünkü adım atmaya korkuyorum. Kırmızı Oda'daki Selvi gibiyim sadece fiziki şiddet görmüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?