Nasıl çıkıcam Bu durumdan

Çok mutsuzum kızlar Bugün tam 1 yıl oldu biz ayrılalı ama ben ortalıkta ölü gibi dolaşıyorum. Bazen nefes bile alamadığım oluyor Ayrılığımız saçma sapan bir olaydan oldu ama o zamandan bu yana başıma gelmeyen kalmadı. Ben gururun sevginin önüne geçemeyeceğini düşünenlerdenim. O yüzden hiç gurur yapmadım bu ayrılıkta. İçimden geldiği, hissettiğim gibi davrandım. Barışma yoluna çok gittim, çok peşine takıldım ya da ne biliyim akla gelecek bir sürü şey yaptım. Ve o iyice çığrından çıkarak bana başka kızlarla yattığını bile söyledi tabi beni erkek sanarak.. ( Aslında benim olduğumu biliyomuşta beni ortaya çıkartmak için yapmış ) Doğru düzgün ağlayamadım, hissizleştim. Donuk bambaşka bir kız oldum. O acıyla kafamı dağıtmak için işe girdim ve tam 6 ay çalıştım. 3 ay önce sağlık problemlerimden işi bırakmak zorunda kaldım ve 3 ay önce tamamen konuşmamızın kesilmesini sağlayan olayı yine onunla yaşadım Benim annem babamın ikinci eşi. Aslında babamın ilk ve tek aşık olduğu kadın ama işte hayat şartları annemi babamın 2. eşi yapmış. Annemle bazen oturup konuştuğumuzda "ACABA BABANA KAÇSAYDIM İŞLER NASIL OLURDU, BELKİDE ÇOK MUTLU OLURDUK" dediğine çok tanık oldum. Benim aklımda kaçmak hiç yoktu ama ayrıldığım kişi ona kaçarsam herşeyin çok başka olacağını söylüyordu. Bende annemi karşıma aldım ve bu durumu olduğu gibi anlattım. Annemse yalnızca beni dinledi. Kaçmamdan çok korktu ve seçimi bana bıraktı. Aynı akşam ayrıldığım kişiyle bu konuyu konuştuk ve eğer kaçarsam beni kendi evine değilde bir arkadaşının evine götüreceğini, resmi nikahın değil imam nikahının onun gözünde önemli olduğunu bunun gibi beni benden eden bi çok şey duydum ondan. Ertesi günse ailesinin beni istemediğini onunda cesaretinin olmadığını ve bu yolda benimle olamayacğını öğrendim kendisinden :) Ben annemle babamın yaşadıkları yüzünden hayata ve insanlara küsmüş, güveni olmayan birisiyim. Ona rağmen ayrıldığım kişiye ve ailesine çok güvendim. Çünkü beni içlerine aldıklarını göstermişlerdi bana. Ayrıldığım kişiyle son konuşmamızı yaparken ona diyebildiğim tek şey " İNSANLARA NEDEN GÜVENMEDİĞİMİ ANLADIN MI? " oldu.. Sadece bunu diyebildim. Ve o günden sonra bana ait ne varsa face hesabı başka hesaplar hepsini kapattım. Benden haber almasını sağlayacak herşeyi.. Bazen onun face ine bakıyorum ( yani hergün ) Hep hüzünlü şarkılar, hep bizi anlatan şeyler paylaşıyor.. Bize mi bu yaptıkları diye geçiriyorum içimden? Acaba gerçekten özledimi beni, gerçekten sevdimi Sonra yine başka bir düşünce sevseydi bunlar olmazdı diyo bana her seferinde Ben aydıldığım kişiyle tanışmadan çnce bir depresyon geçiriyodum. Şimdi kendime baktığımda o zamanki halimden çok daha kötü buluyorum kendimi. Kendimi ve kafamdakileir unutmak için korku filmleri izlerken buluyorum yine kendimi Bu işin içinden nasıl çıkıcam bilmiyorum. Herşeye olan inancımı, mücadele hırsımı sevgimi kaybettim. Hayata küsmüş durumdayım. Ama bir yanda da annem var. Onun için ayakta kalmam, güçlü durmam, ve mutlu olduğumu göstermem lazım Ama yapamıyorum. Elim kolum bağlı hiç bişey yapamıyorum Ben nasıl çıkıcam bu durumdan ?

Canım öncelikle kendine sonrada çevrendeki insanlara güvenebilmelisin lütfen kendini salma anneciğin varmış bak ne güzel geriye kalan tüm mevzuuları kafandan atmaya bak zamanla tüm mutluluklar senin olacaktır dua et ve bekle tatlım

biliyormusun kendini ne kadar üzssende yiyiyp bitirsende olacak olan oluyor sen bunun önüne gecemiyorsun buna kader diyoruz yani ALLAHU TEALA bize bir kader yazmış bu yüzden kendini hırpalama eğer kaderinde varsa o kişi kim engellerse engellesin olur. eğerki kaderinde yoksa ne yapsan nafile evlensende biter bu yüzden ALLAH C.C hayırlısını iste kendin için herşeyin hayırlısını dile üzülme ALLAH C.C kalbine göre versin inş...

teşekkür ederim yorumlarınız için arkadaşlar bi şekilde toparlanmaya çalışıyorum ama bazende böle dağılıp gidiyorum işte inş bende ilerde şükrederim bu kişiden ayrıldıüıma