Mutluluk Receteleri

Huzur nerede?

Hep onu ararız…Onun peşinden koşarız.Telaşların ardından onu beklemeye başlarız.Kaygıların arasında onu özleriz.Umutsuzlukların ardında saklarız onu.Geniş bir zamanda,uzak bir günde onun bizimle olacağını umarız.Onu geçmiş günlerde yad ederiz.Onun geçmişte bizimle olup yittiğini zannederiz.Onu,yani huzur dediğimiz hali uzaklarda bildiğimiz için,sonralara ertelediğimiz için,arkalara bıraktığımız için,sadece özlediğimiz için bulamayız…Oysa huzur.ne dünde kalmıştır,ne yarınların arkasına saklıdır.Huzuru ertelemekten ve yitirdiğimizi zannetmekten vazgeçersek onu şimdi yanımızda buluruz….

Aldığınız her nefeste huzuru hissetmeniz dileğiyle….

Kendimize zaman ayıralım



En azından;Senede birkaç günü kendimize ayıralım ve yapmayı ertelediğimiz ne varsa,onları bir bir yapalım.Ogünlerde gönlümüzden geçenleri,gündeme taşıyalım.Böylece kendimizi ödüllendirelim ve bu günleri mümkün olduğunca daha sık tekrarlıyalım.İnanın bu bizim için bulunmaz moral kaynağı olur.İşlerimizin yoğunluğu dolayısıyla yapmak isteyipte yapamadığımız ziyaretleri,üstesinden gelinmesi güç bir işi başardıgımızda,içimizdeki huzuru rahatlığı hiç düşündünüz mü? Üstesinden gelinmesi güç bir işi başardığımız da ya da bizim için,manevi yönü güzel olan hoş bir olayı gercekleştirdiğimizde kendimize bir ödül verelim bu da “HUZUR”olsun…

Huzurun verdiği ödülü inanın hiç kimse,hiç bir şey vermez.Bu gibi ayrıntılar hayatın akide şekerleri gibidir.Hayatı tatlandırır ve tadı uzun sure damaktan gitmez.Yada bir çikolatadır ve bizim bol miktarda mutluluk hormonu salgılamamıza yardım eder.Kendimizi böyle tatlardan mahrum etmeyelim.arasıra da olsa çizginin dışına çıkalım ve kendimizden bir tane daha olmadığını unutmayalım.Günümüz dünyası,bir şeyler yapma bir yerlere gitme ve bişeylere sahip olma ile saplantılı hale gelmiş durumda ve biz yaşamı kolaylaştırsın dıye teknolojiyi kullanıyoruz ama kendimizi makinelere esir olmuş halde buluyoruz! Hepimizin özlemini duyduğumuz huzur nerede o zaman? Bir çocuk gibi mutlu olabilme yeteneği… o çocukça keyfi tekrar nasıl keşfedebiliriz.O keyfi hatırlıyorsunuz değilmi? Bazen bu kadar stresin sıkıntının içinden bir şekilde sıyrılıp uzaklara gitmek,yalnız kalmak bir süreliğine de olsa,belkide göklerde bir bulut olup,aklın,seni yolculuklara çıkartabilir.Doğayla baş başa olan bir yerde derin bir nefesle gözlerini kapatabirsin ellerindeyse sevdiğinin elleri,ve dağlara bağırabilirsin Heyyyyyy diye…

İçine sığmayan bir duygunun dışa vurumudur diye düşünebilirsin ama değil.Aslında HAYAT bu biliyormusun?bir serbestlik sarar her yanını ve sen özgür biri olursun,kanat cırpan bir kuş gibi.Bırak kendini rüzgara savursun seni bilinmez diyarlara.

Hani derler ya “koskocaman gökyüzü senin,içtiğin su bedava,hayat bedava,nefes almak bedava”bende derim ki mutlu günler beklesin her adımımızda,açtığınızda kollarınıza dağlar gelsin ,bulutlar her yolculukta yağmurları ile SEVGİ yağdırsın…

emeğine sağlık ....