Merhaba kizlar. Bir suredir canimi sikan bir mesele var. Biraz uzun, okuyanlara simdiden tesekkur ediyorum.
23 yasindayim. Benden 4 yas buyuk bir agabeyim var. Daha evvel konu acmisligim var, kendisinin bir kiz arkadasi var. Abla diyorum ben kendisine, cunku hep bir ablam olsun istemisimdir.
3,5 yillik bir iliskileri var. Ve en basindan beri hep bir kacan ve bir de kovalayan taraf oldu. Uzunca bir sure abimi sevgilim diye bile tanitmadi. Hep ben sana asik degilim, sevmiyorum, senin bana olan sevgine guveniyorum. Evlenirsek mantik evliligi yapmis olacagiz derdi. Ama abim cok sevdi ve hic vazgecmedi. Ben inaniyorum ki abla da artik cok seviyor abimi.
Iliskileri henuz cok yeniyken ailemle tanismak istedi. Bizler de onu tandigimizdan beri cok seviyoruz.
Simdiye kadar ne zaman konusu gecse evlenecek kadar yogun hislerim yok, oglunuzla evlilik yurutebilecek kadar hazir degilim, henuz bizim icin evlilik cok uzak vs dedi.
Bir donem evliligin uzak olmadigini dusunmus olacak ki razi oldu ve ailesine soyledi. Tanistik ve gayet iyi anlasti ailelerimiz. Ama bizi tembihledi, simdilik babama nisan olsun istemeye gelelim falan demeyin diye. Biz de agzimizi acmiyoruz o konuda artik.
Burada bahsetmem gereken bir ayrinti var, cunku ileride bahsi gececek. Soyle ki; gecen yil babam emekli oldu ve emeklilik ikramiyesi+birikimlerimizi katip ev almak istedi. Istedigimiz ev icin biraz eksik vardi. Abim de kredi cek baba, ben yardim ederim dedi. Ona guvenerek aldik. Yani bir miktar yardimda bulunuyor su an abim bize. Ama bunun icin babam defalarca kez sordu abime. Oglum dedi, dugun yapacaksaniz ben daha ucuz bir ev bakarim. Fakat ikisi de israrla evlilik fikrinin cok uzak oldugunu soylediler. Biz de onlara guvenerek cektik kredi.
Ben atanirsam ben de aileme destek olmak istiyorum fakat bir turlu kismet olmadi.
Simdi benim de erkek arkadasimi babama soyledik. Cunku ciddi dusunuyoruz artik. Babam evlenmem icin benim ise girmemi sart koydu. Erkek arkadasimin ailesi de sadece tanismak icin bize gelmek istiyordu. Babamdan cekindigim icin soyleyemedim, abimin kiz arkadasi soyledi babama. Ben kefilim, cok iyi insanlar vs bir sekilde ikna etti babami. Ayni gun bu konusmayi yaparken kendi iliskileri hakkinda da bizim iliski daha fazla yurumeyecek dedi. Oglunuz cocuk gibi, evlenecek sorumluluk onda yok evlilik bizim icin ufukta yok dedi. Bizim tabi boyle konusulunca moralimiz bozuluyor ama kendi aralarinda hallederler sorunlarini diye uzerlerine dusmedik hic.
Benim erkek arkadasimin ailesi tanismak icin bize geldiginde de ablam olarak onu yanimda istedim. Sagolsun beni kirmadi. Bize yardimi da dokundu o gun epey.
Her sey yolundaydi, gayet guzel giden bir gun oldu bize gore.
Ama ablaya gore oyle degilmis.
Birkac gun sonra bulustuk. Biraz cani sikkindi. Cok dolmus. Aileme karsi cok kirgin oldugunu soyledi. Uzun uzun anlatti nelere kirildigini.
Mesela benim erkek arkadasimin annesi anneme tesekkur etti tansitiklari gun. Buyuttugun kizin icin tesekkur ederim, cok guzel yetistirmissin dedi. Bana da iltifat etti fotograflarindan daha guzelmissin kizim diye.
Abla diyor ki senin annen simdiye kadar benim anneme hic boyle bir sey soylemedi. Ben isterdim ki mukemmel bir evlat yetistirmissin, ck guzel bir kizin var desin. Ben hak etmiyor muyum?
Dedim annem ince fikirli degildir abla. Elbette oyle dusunuyordur ama soylemek gelmemistir aklina belki.
Sonra diyor ki annen surekli sana ceyiz ve hazirlik yapma pesinde. Bir kere de bana bir seyler yapmak icin telaslandigini gormedim.
Eskiden bana surekli ne zaman evleneceksiniz diye sorarlardi, simdi sen meydana ciktin sadece senden bahsediyorlar diyor.
Seni evlendirirlerse ellerinde olan biteni de sana harcayacaklar. Biz sizden once vardik ama siz evlenirseniz ertelemek zorundayiz evliligi diyor.
Ki ben ise girmek icin kendimi paraliyorum. Ve niyetim aileme hic yuk olmamak, her seyimi maasimla kendim yapmak. Zaten bizde kiz tarafi yatak odasini alir, nisani yapar o kadar. Onu da ben kendim karsilayacagim diyorum ama yine de anlatamiyorum.
Abin size yardim ettigi icin kenara hic para atamadi, biz dugun yapabilmek icin daha uzun sure bekleyecegiz diyor. (Ki abimin bize verdigi para maasinin 4te 1inden daha az ve birlikte yasiyoruz. )
Bizim maddi durumumuzu biliyor abla. Babama hep sen takma kafana, ben hicbir sey istemiyorum. Biz guzel para kazaniyoruz her seyimizi kendimiz yapacagiz derdi. Simdi diyor benim yasitlarimin kollaarini bileziklerle dolduruyor kayinpederi. Benim baskalarindan ne eksigim var. Koyden kiz mi aliyorsunuz, dul kadin mi aliyorsunuz, ben neden her seye razi olup boyun egiyorum.
Benim erkek arkadasimin ailesinin maddi durumu bize nazaran daha iyi. Bize geldiklerinde yeni evli olan mustakbel eltimin takilari dikkatini cekmis. Sana da epey altin takarlar, benim istemeye hakkim yok mu diyor.
Yani kisacasi diyor da diyor. Tum bunlari anlatti uzun uzun. Ben de dedim tabi haklisin abla. Insallah babamin imkani olur da istedigin ne varsa yapar.
Ama daha anlatmadigim o kadar sacma seyler var ki duysaniz yuh dersiniz.
Kendime de kiziyorum neden hic yorum yapmadim, ailemi savunmadim diye. Ama onun da bana o kadar iyiligi dokundu ki nankorluk etmek istemedim. Bir de o zaman heves etmis demek, genc kizdir hakkidir diye dusunmustum. Bilmedigim seyler vardi.
Sonra baska bir gun yine bulustugumuzda surati asikti. Ben yanlis bir sey mi soyledim, canin mi sikkin abla diye sordum. Keske sormasaydim. Bana tuttu dedi ki biz evlenmek istiyorduk sen ciktin ertelemek zorundayiz. Sen ailenin maddi durumunun iyi olmadigini gormeden evlilik hayalleri nasil kuruyorsun, kor musun goremiyor musun.
Bu laf oyle zoruma gitti oyle zoruma gitti ki... Hic cevap vermedim ama kafama da oyle taktim ki gunlerce keyfim kacti.
Bu konustuklarimizi da kimseye anlatmadim cunku annem cok kafaya takar. Ama bu konular abimle aralarinda da surekli gecmis olacak ki abim anneme biraz bahsetmis. Canini sikacak seyler olmus.
Annem de babama bahsedince ortalik karisti, her sey ortaya dokuldu.
Ailem buyuk tepki gosterdi bu ne kadar cirkin bir muhabbettir diye.
Ertesi gun abla babamla disarda bulusmak istedi. Bulustular ve babam sinir kupu olarak eve dondu.
Babama surekli benden bahsetmis. Ne merakliymissiniz kizi vermeye, surekli damadindan bahseder oldun demis. Ki babami zaten su asamaya biz cok zor getirdik. Adamin resmen damarina basmis.
Kizini evlendirirsen biz mecbur beklemek zorunda kalacagiz, bizim onumuze gecti falan demis.
Babam ne istiyorsun ki bu kadar mesele oldu, ne talep ediyorsun kizim bizden bir anlat hele deyince 10 tane bilezik falan istemis.
Babam buyuk hayal kirikligi icinde geldi eve. Hic boyle tahmin etmemistim, cok cirkin oldu benimle altin pazarligi yapmasi dedi.
Ailesini cagiralim son bir kez konusulsun her sey dedi.
Annem davet etmek icin aradiginda da 2 saat kadar bagirdi cagirdi telefonda. Hic dinlemedi bile.
Bana kafayi takmis durumda. Ben onu kardes gibi seviyordum, benim agzimdan laf alip size yetistirmis ortaligi karistirmis dedi. Konusulan ne varsa benim ortaya doktugumu saniyor. Ben onu dinlerken hic sesimi cikarmamistim. Bunu tuttu benim yanimda da size atip tutuyordu kendi kiziniz diye nakletti.
Annem benim hicbir laf tasimadigimi anlatti ama tabiki dinlemedi ve anlamadi.
Simdi o kadar arada kaldim ki hicbir sucum olmadigi halde tum kabak benim basima patladi.
Ustelik alinganlik yapiyor olabilirim ama abim gunlerdir bana ters davraniyor laf sokuyor.
O benim hayatimdaki en degerli erkekti. Annemden babamdan daha duskunum ben ona. Tipimiz bile cok benzer, ikiz gibiyiz.
Az once abim yine bana ters bir laf etti aglamamak icin zor tuttum kendimi.
Bunlari anlatacak kimsem yok. Ama cok da doldum.
Cok uzattim farkindayim.
Ama ne yapmam gerektigini bilmiyorum.
Var midir bana akil verebilecek olan?