Moral Verme Mevzuu

BirKulunuCokSevdim

Hoş gelişler ola Mustafa Kemal Paşa!
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2010
1.811
6.064
683
32
Hanımlar merhaba...

Ben sizlerden eşim üzerinde uygulamak üzere moral motivasyon yöntemleri hakkında fikir almak istiyorum

Eşimin şubat başında sözleşmesinin yenilenmesini ve zam almasını beklerken patronu birden arayıp ocak sonu işten çıkaracağını soyledi. Sgk ya 1 asgari ücret ceza odeyip isten çıkartabiliyormuş. Tazminatını da vereceğim dedi. Küçülmeye gidiyorlarmış ani bir kararla.

Bu arada esim önemli bir sınava hazırlanıyordu. Yine ayni alanda baska bir sirkete kadrolu girmek icin. Ama isten cikarilmis bir sekilde mulakata girmek onun icin dezavantajmis. Zaten mulakat icin net bir tarih yok, belki 1 sene sonra girecek. Su an pandemiden dolayi net bir sey soylemiyor kimse.

Pat diye gelen bu haber esimi de beni de darmadagan etti tabii. Ben gebelik planlayinca calismaya ara verdim. Subat sonu, mart basi dogumum var ve bir de oglum var. Evimiz kira degil sükür ama yüksek sayilabilecek bir aidatimiz var. Faturalar ve mutfak masraflarindan bahsetmeme bile gerek yoktur sanirim... dogum icin ailemin oldugu sehirde ozel bir hastaneye gidecegim (acil bir durum olmazsa insallah) babam o hastanede dr oldugu icin fiyat olarak epey uygun olacak. Ama uygunun uygunu bile para. Bir miktar birikmisimiz var. Araba almak niyetindeydik altin biraz artinca ama düşünce doğuma kadar bekleyelim demistik. Iyi ki de demisiz...

Herneyse esimin bu haber karsisinda motivasyonu cok dustu. Sinav icin calisamiyor. Yemek bile yemiyor neredeyse. Benim zorumla gunde 1 tabak corba ancak. Ben de cok uzgunum tabii. Ara ara hormonlarin da etkisiyle aglama krizine giriyorum. Esimden gizlemeye calissam da sahit oldukca uzuluyor. Ama bu durumu ailesi ya da arkadaslariyla paylasmak istemiyor. Sadece babama soylememe musaade etti. O yuzden onu teselli edip motive edebilecek tek kisi benim. Tabii bir pesimist olarak ne kadar zorlandigimi size anlatamam. Sıkma canını hallederizden öteye gidemiyorum. Guzel giyinip mutlu sonla biten masajlar falan ikimizin psikolojisinde de mumkun degil. Film gecesi yapalim, komedi filmi izleyelim diyorum istemiyor. Aklima da baska bir sey gelmiyor. Ama bir sey yapip onun moralini duzeltmem lazim. Bu sekilde verimli ders de calisamiyor zaten... var mi bir önerisi olan?
 
Kabullenene kadar üzüntüsünü yaşasın. Alışacaktır illa ki hayatta herşeyi kabullenebiliyor insan. Biraz zaman verin herşey yoluna girer. Yine yaninda olun, cikin hava alin yürüyüş yapin zamanla geçer.
 
Sikintisiz gunu olan yok.Canim annem der ki hastan yoksa olun yoksa hallolur .Ne guzel ev kendinizin kenarda birikmisiniz de varmis.Babam doktor diyorsunuz.Oturup karalar baglamayin..Resat Nuri der ki ayin 15'i karanliksa 15'i aydinliktir.Gecmeyen gun bitmeyen gece yok..
 
Kabullenene kadar üzüntüsünü yaşasın. Alışacaktır illa ki hayatta herşeyi kabullenebiliyor insan. Biraz zaman verin herşey yoluna girer. Yine yaninda olun, cikin hava alin yürüyüş yapin zamanla geçer.
Ama onu teselli etmemi kafasini dagitmami bekliyor
Soyluyor ara ara
Yuruyus yapiyoruz ama ya susuyor ya da hep olumsuz seylerden bahsediyor
Oglani parka cikariyoruz beraber onu oynatirken bile dalgin, keyifsiz

Sikintisiz gunu olan yok.Canim annem der ki hastan yoksa olun yoksa hallolur .Ne guzel ev kendinizin kenarda birikmisiniz de varmis.Babam doktor diyorsunuz.Oturup karalar baglamayin..Resat Nuri der ki ayin 15'i karanliksa 15'i aydinliktir.Gecmeyen gun bitmeyen gece yok..
Ben de boyle soyluyorum zaten, dogacak bebegimiz saglikli olsun
Biraz beraber vakit gecirirsiniz rahat rahat ders calisirsin diyerek teselli ediyorum. Ama cok ise yaramiyor simdilik.
Oturdugumuz ev babamin zaten
Damat olarak daha fazla minnet etmek istemiyor
Babam da ben varim dert etmeyin dedi ama bu onu tam tersi kotu hissettiriyor.
Ki ben de hala babama minnet etmek istemezdim oz babam olsa da..
Ikimiz de okumuz etmis insanlariz, 30 yasinda babadan destek gormek istemez kimse...
 
muhtemelen siz ne yaparsanız yapın üzülecektir ama sizde iki çay koyup oturup her şeyi konuşun
böyleyken böyle oldu ne yapabiliriz ne yapamayız güzelce planlayın. bir cocuğunuz daha olacak sonucta ve kenarda sizi idare edecek bir para varmış babanız da destek tabi ki insanın zoruna gidebilir ama herkes böyle bir duruma düsebilir. sonucta babanız işten cıksa ve sizin durumunuz iyi olsa sizde yardım etmek istersiniz bir süreliğine.
canınızı sıkmayın, insanın rızkını Allah verir ondan ne eksik ne fazla kazanabilirsiniz..
bunlar cok olağan durumlar. sarılın konuşun ve moralinizi yüksek tutun
 
Dün bu konu ile ilgili tesadüfen bir kitap okudum da. Ayni bu örnek vardi. Ayni sirketten iki kisi ayni anda isten cikartiliyor. Iki adamda ayni yaslarda, pozisyonlari da benziyor. Ikisi ilk basta üzülüyor. Ama bir tanesi bir süre sonra toparlanip ise girisip tekrar is buluyor. Diger ise depresyona girip bir süre sonra ilac tedavisi almaya basliyor. Aralarindaki fark ne? Bir süre sonra tekrar toparlanan adam ailesinin gelecegine odaklanip, bu isten cikartilmasinin kisiligi ile ilgili olmadigini ve bunun üstünde fazla durmanin anlaminin olmadigini anliyor. Oturup kara kara düsünmek yerine bu durumu nasil degistirecegini düsünüp bir sürü is basvurusu yapiyor. Diger kisi (depresyona giren) hep ayni düsünceleri kafasinda tekrarlayip duruyor. "Aileme sahip cikamiyorum. Beceriksizim. Birseyi hak etmiyorum" düsünceleri tekrar edip duruyor. Bu yüzden pasiflesiyor, yeme icmeden kesiliyor ve yeni hedef de belirlemiyor. Esinizde tam bu sürecin icinde. Motivasyon kismina gelince, esiniz bu kara düsünceleri icinde tekrar edip durdugu sürece siz kafasina motivasyon kitapi atsaniz bile birsey degismez. Onun icin kendini paralamak yerine, kendine biraz empati ile yaklasip, bu durumun onunla ilgili olmadigini anlayarak tekrar hedeflerine odaklanmasi lazim. Dünya icin zor bir sürecten geciyoruz, ama oturup kara bagladigimiz anda birakin isi, kendimizi kaybetme tehlikesi var. Bu da herseyden daha vahim.
 
muhtemelen siz ne yaparsanız yapın üzülecektir ama sizde iki çay koyup oturup her şeyi konuşun
böyleyken böyle oldu ne yapabiliriz ne yapamayız güzelce planlayın. bir cocuğunuz daha olacak sonucta ve kenarda sizi idare edecek bir para varmış babanız da destek tabi ki insanın zoruna gidebilir ama herkes böyle bir duruma düsebilir. sonucta babanız işten cıksa ve sizin durumunuz iyi olsa sizde yardım etmek istersiniz bir süreliğine.
canınızı sıkmayın, insanın rızkını Allah verir ondan ne eksik ne fazla kazanabilirsiniz..
bunlar cok olağan durumlar. sarılın konuşun ve moralinizi yüksek tutun
Dün bu konu ile ilgili tesadüfen bir kitap okudum da. Ayni bu örnek vardi. Ayni sirketten iki kisi ayni anda isten cikartiliyor. Iki adamda ayni yaslarda, pozisyonlari da benziyor. Ikisi ilk basta üzülüyor. Ama bir tanesi bir süre sonra toparlanip ise girisip tekrar is buluyor. Diger ise depresyona girip bir süre sonra ilac tedavisi almaya basliyor. Aralarindaki fark ne? Bir süre sonra tekrar toparlanan adam ailesinin gelecegine odaklanip, bu isten cikartilmasinin kisiligi ile ilgili olmadigini ve bunun üstünde fazla durmanin anlaminin olmadigini anliyor. Oturup kara kara düsünmek yerine bu durumu nasil degistirecegini düsünüp bir sürü is basvurusu yapiyor. Diger kisi (depresyona giren) hep ayni düsünceleri kafasinda tekrarlayip duruyor. "Aileme sahip cikamiyorum. Beceriksizim. Birseyi hak etmiyorum" düsünceleri tekrar edip duruyor. Bu yüzden pasiflesiyor, yeme icmeden kesiliyor ve yeni hedef de belirlemiyor. Esinizde tam bu sürecin icinde. Motivasyon kismina gelince, esiniz bu kara düsünceleri icinde tekrar edip durdugu sürece siz kafasina motivasyon kitapi atsaniz bile birsey degismez. Onun icin kendini paralamak yerine, kendine biraz empati ile yaklasip, bu durumun onunla ilgili olmadigini anlayarak tekrar hedeflerine odaklanmasi lazim. Dünya icin zor bir sürecten geciyoruz, ama oturup kara bagladigimiz anda birakin isi, kendimizi kaybetme tehlikesi var. Bu da herseyden daha vahim.
Aslinda benzer sekilde ben de konusuyorum
Hatta ilk duydugumda basimdan asagi kaynar sular dokulmesune ragmen hic bozuntuya vermeden demek bebegimizin ilk aylarinda beraber olacagiz dedim. Zaten rahat ders calisamiyordun mesaide yorulup, simdi tam odaklanirsin guzel bir firsat dedim. Haberi alali 1 hafta oldu daha. Yavas yavas hazmedecek illa ki. Zaten elini etegini cekip koltuguna gomulecek bir insan degil. Babasi marangoz. Hic bir sey yapmasa onun yanina gider evde duramaz zaten. Ama degisik bir aktivite, farkli bir sey yapmam gerekiyor sanki kafasini dagitmak icin.
Oglumuzun yaramazliklarini anlatiyorum bol bol, beraber vakit gecirmelerini icin oyunlar uyduruyorum. Malum disari cikmak kisitli oldugundan ev icinde ne yapabilirsem yaptirmaya calisiyorum hafta sonu. Hafta ici zaten hala calisiyor, ocak sonuna kadar calisacak. Bu da eziyet geliyor tabii. Ayrilacagini bile bile ayni is yerine gitmek mutsuz hissettiriyor galiba. Önerebileceğiniz bir film ya da kitap var mi? Ya da ailece eglenebilecegimiz bi aktivite oyun. 1 saat de olsa kafasini dagitacak bir sey. Benim aklima gelenler bunlar. Belki sizin farkli bi aktivite oneriniz vardir diye konu acmak istedim..
 
Normallestirmek lazim.
Ornegin herkesten gizlemek vs de normallesemediginizin kaniti.

Aslinda esiniz cok sansli, tum haklarini veriyor sirketi. Ve kucultmeye gidildigi icin isten cikariliyor, bir performans dusuklugu vs de degil. Bu durumun mulakatini etkileyecegini dusunmuyorum ben o sebeple. Ayrica doguma az kalmisken esinizin bir donem evde kalmasi yine avantaj. Aslinda baya baya avantajli durumda esiniz. Birikmisiniz var, issizlik maasi alabilir...

Bardagin dolu tarafina odaklanin. Doguma bir ay kala uzulup aglamalar, susup konusmamalar icin hic sebep yok.

Hayat boyle, inisler cikislar her donem olacak. O yuzden saglik sihhat yerinde iken cok dert etmemek lazim.

Ben yerinizde olsam yukaridaki sekilde avantajlarini esimle konusur, ve bu donemde daha cok birlikte olabilecegimiz icin mutlu oldugumu soylerdim. Ayrica birikiminizi kotu gunler icin biriktirdiginizi ve ileride yeniden yerine kiyacaginizi soyleyin.
 
Aslinda benzer sekilde ben de konusuyorum
Hatta ilk duydugumda basimdan asagi kaynar sular dokulmesune ragmen hic bozuntuya vermeden demek bebegimizin ilk aylarinda beraber olacagiz dedim. Zaten rahat ders calisamiyordun mesaide yorulup, simdi tam odaklanirsin guzel bir firsat dedim. Haberi alali 1 hafta oldu daha. Yavas yavas hazmedecek illa ki. Zaten elini etegini cekip koltuguna gomulecek bir insan degil. Babasi marangoz. Hic bir sey yapmasa onun yanina gider evde duramaz zaten. Ama degisik bir aktivite, farkli bir sey yapmam gerekiyor sanki kafasini dagitmak icin.
Oglumuzun yaramazliklarini anlatiyorum bol bol, beraber vakit gecirmelerini icin oyunlar uyduruyorum. Malum disari cikmak kisitli oldugundan ev icinde ne yapabilirsem yaptirmaya calisiyorum hafta sonu. Hafta ici zaten hala calisiyor, ocak sonuna kadar calisacak. Bu da eziyet geliyor tabii. Ayrilacagini bile bile ayni is yerine gitmek mutsuz hissettiriyor galiba. Önerebileceğiniz bir film ya da kitap var mi? Ya da ailece eglenebilecegimiz bi aktivite oyun. 1 saat de olsa kafasini dagitacak bir sey. Benim aklima gelenler bunlar. Belki sizin farkli bi aktivite oneriniz vardir diye konu acmak istedim..

Ben söyle düsünüyorum acikcasi: Tabi kitap da okuyabilir, film de izleyebilir. Yani bir örtbas teknigi olarak bir iki saat idare edebilir. Ama asil durumu kabul etmekte bunun faydasi olmaz. Hisleri ve korkulari ile yüzleserek daha cok yol katar.
 
Normallestirmek lazim.
Ornegin herkesten gizlemek vs de normallesemediginizin kaniti.

Aslinda esiniz cok sansli, tum haklarini veriyor sirketi. Ve kucultmeye gidildigi icin isten cikariliyor, bir performans dusuklugu vs de degil. Bu durumun mulakatini etkileyecegini dusunmuyorum ben o sebeple. Ayrica doguma az kalmisken esinizin bir donem evde kalmasi yine avantaj. Aslinda baya baya avantajli durumda esiniz. Birikmisiniz var, issizlik maasi alabilir...

Bardagin dolu tarafina odaklanin. Doguma bir ay kala uzulup aglamalar, susup konusmamalar icin hic sebep yok.

Hayat boyle, inisler cikislar her donem olacak. O yuzden saglik sihhat yerinde iken cok dert etmemek lazim.

Ben yerinizde olsam yukaridaki sekilde avantajlarini esimle konusur, ve bu donemde daha cok birlikte olabilecegimiz icin mutlu oldugumu soylerdim. Ayrica birikiminizi kotu gunler icin biriktirdiginizi ve ileride yeniden yerine kiyacaginizi soyleyin.
Sirket başta boyle guzel konusmadi bizle.
Istifa et diye baski yaptilar.
Kisa calismaya odenegine basvurduk yarim maasa gel burda calis dediler (taseron olarak buyuk bir yerde gorevlendirilmisti yillardir, esas ofis farkli)
Yarim maasa tam mesai yaptiririz dediler
Kisaca istifa etmesi icin baski yaptilar 1 haftadir
Maasini 2 hafta yatirmadi hatta, gozdagi verdi kendince
Biz 1 hafta maas gecikince arayip sebebini sorduktan sonra cikardi ağzından baklayi
Daha bugun uzlasti patronuyla, o da avukatlar muhasebeciler girince araya macbur, bizi baya yipratti yani 1 haftada her gun ayri taciz aramalariyla...
Boyle diyor ama insallah sorunsuz oder tazminatini, o para hesaba yatmadan ben buna da şükür diyemiyorum ama ona da çaktırmıyorum bu tedirginligimi

Bir de bu pandemi doneminde sık sık evden çalisti ve evde olmanin onun icin verimli olmadigina karar verdi, bence de degil oglumuz daha 2 yasinda ve babasi evdeyken surekli onla vakit gecirmek istiyor. Bu yasaklardan once esim calissin diye oglumla sabah 8de kendimizi sokaga atip saatlerce park park gezdigimi biliyorum hamile halimle. Esimin pc ve calisma teşkilatı evde sabit kurulu oldugundan o kafeye falan gidemiyordu... evde beraber vakit gecirmekten sadece biz degil milletce azicik tiksindik bence :D
Yine de diyorum tabii ne guzel beraber olacagiz bebegimiz dogdugunda falan... toparlanacaktir ama ben de biraz hizlandirmak istiyorum cunku o boyle mutsuzken ben de mutlu olamıyorum:(
 
Ben söyle düsünüyorum acikcasi: Tabi kitap da okuyabilir, film de izleyebilir. Yani bir örtbas teknigi olarak bir iki saat idare edebilir. Ama asil durumu kabul etmekte bunun faydasi olmaz. Hisleri ve korkulari ile yüzleserek daha cok yol katar.
Yok ortbas edilecek bir sey yok ki 1 ay sonra cikisi verilecek...
Yani annesi uzulmesin diye soylemek istemiyor etrafa, uzulur cunku tansiyon hastasi hemen yataklara dusuyor. Ama eninde sonunda ogrenecekler. Maddi olarak onlara yardimda bulunuyorduk cunku duzenli olarak. Ocaktan sonra ona da ara vermemiz gerekecek.

Durumu kabul etmesine engel olacak bir seyler degil de hani azicik yuzu gülsün diye bir seyler bulmak icin cabam...
 
Hanımlar merhaba...

Ben sizlerden eşim üzerinde uygulamak üzere moral motivasyon yöntemleri hakkında fikir almak istiyorum

Eşimin şubat başında sözleşmesinin yenilenmesini ve zam almasını beklerken patronu birden arayıp ocak sonu işten çıkaracağını soyledi. Sgk ya 1 asgari ücret ceza odeyip isten çıkartabiliyormuş. Tazminatını da vereceğim dedi. Küçülmeye gidiyorlarmış ani bir kararla.

Bu arada esim önemli bir sınava hazırlanıyordu. Yine ayni alanda baska bir sirkete kadrolu girmek icin. Ama isten cikarilmis bir sekilde mulakata girmek onun icin dezavantajmis. Zaten mulakat icin net bir tarih yok, belki 1 sene sonra girecek. Su an pandemiden dolayi net bir sey soylemiyor kimse.

Pat diye gelen bu haber esimi de beni de darmadagan etti tabii. Ben gebelik planlayinca calismaya ara verdim. Subat sonu, mart basi dogumum var ve bir de oglum var. Evimiz kira degil sükür ama yüksek sayilabilecek bir aidatimiz var. Faturalar ve mutfak masraflarindan bahsetmeme bile gerek yoktur sanirim... dogum icin ailemin oldugu sehirde ozel bir hastaneye gidecegim (acil bir durum olmazsa insallah) babam o hastanede dr oldugu icin fiyat olarak epey uygun olacak. Ama uygunun uygunu bile para. Bir miktar birikmisimiz var. Araba almak niyetindeydik altin biraz artinca ama düşünce doğuma kadar bekleyelim demistik. Iyi ki de demisiz...

Herneyse esimin bu haber karsisinda motivasyonu cok dustu. Sinav icin calisamiyor. Yemek bile yemiyor neredeyse. Benim zorumla gunde 1 tabak corba ancak. Ben de cok uzgunum tabii. Ara ara hormonlarin da etkisiyle aglama krizine giriyorum. Esimden gizlemeye calissam da sahit oldukca uzuluyor. Ama bu durumu ailesi ya da arkadaslariyla paylasmak istemiyor. Sadece babama soylememe musaade etti. O yuzden onu teselli edip motive edebilecek tek kisi benim. Tabii bir pesimist olarak ne kadar zorlandigimi size anlatamam. Sıkma canını hallederizden öteye gidemiyorum. Guzel giyinip mutlu sonla biten masajlar falan ikimizin psikolojisinde de mumkun degil. Film gecesi yapalim, komedi filmi izleyelim diyorum istemiyor. Aklima da baska bir sey gelmiyor. Ama bir sey yapip onun moralini duzeltmem lazim. Bu sekilde verimli ders de calisamiyor zaten... var mi bir önerisi olan?
Her ailede donem donem böyle sorunlar ola biliyor bu zaman görev kadinin uzerine düşüyor. Mesela bu gibi durumlarda ben üzülme geçicek demek yerine o konuyu hiç açmam. Amaan 3 gunluk dunya hallolur. Vardir bir hayir diyerek. Evde surat asmam. Uzuldugumu hissederse ne kadar teselli cumlesi de kursam bu zaman da kendisini acinmali durumda gorur. O yuzden hayatin normal döngüsü gibi davranin. Tabi para lazim oluyor. Diger ihtiyaçlarinizdan kısın. Asla kira odenmeli evde o yok bu yok gibi cumle kurmayin. Maddi sıkıntı olsa bile zaten onun farkinda eşin. bi de siz demeyin. Yani belki de demiyorsunuz da ben kendi deneyimimi soyledim. Mesela biz ev almaya niyetlenirken her küçük parayi bile biriktirdik. Eşim defalarca sordu birseye ihtiyacin varsa alalim. Ama para yetişmiyordu diye kişlik ayakkabimin su geçirdiğini bile soylememişdim. Artik yenisi gerekdi yine de almadim. Bi kere çorabimin islak oldugunu ama benim soylemediyimj gorunce sıkıca sarildi cikardi buyuk bir meblağ verdi. Hadi gidip sana ust baş alalim dedi. Mont ayakkabi çanta giyim hersey aldi. Evi boş ver. Seni uşuyorsan alicağim evde ısınam benim adamliğima nasil sigar dedi. Canim yaa. Neyse o ara işleri iyi gitti. Omce 3 ay sonra almayi dusunuyorduk ama 1 ay sonra aldik. Yani anlayiş gerek ♥️
 
Her ailede donem donem böyle sorunlar ola biliyor bu zaman görev kadinin uzerine düşüyor. Mesela bu gibi durumlarda ben üzülme geçicek demek yerine o konuyu hiç açmam. Amaan 3 gunluk dunya hallolur. Vardir bir hayir diyerek. Evde surat asmam. Uzuldugumu hissederse ne kadar teselli cumlesi de kursam bu zaman da kendisini acinmali durumda gorur. O yuzden hayatin normal döngüsü gibi davranin. Tabi para lazim oluyor. Diger ihtiyaçlarinizdan kısın. Asla kira odenmeli evde o yok bu yok gibi cumle kurmayin. Maddi sıkıntı olsa bile zaten onun farkinda eşin. bi de siz demeyin. Yani belki de demiyorsunuz da ben kendi deneyimimi soyledim. Mesela biz ev almaya niyetlenirken her küçük parayi bile biriktirdik. Eşim defalarca sordu birseye ihtiyacin varsa alalim. Ama para yetişmiyordu diye kişlik ayakkabimin su geçirdiğini bile soylememişdim. Artik yenisi gerekdi yine de almadim. Bi kere çorabimin islak oldugunu ama benim soylemediyimj gorunce sıkıca sarildi cikardi buyuk bir meblağ verdi. Hadi gidip sana ust baş alalim dedi. Mont ayakkabi çanta giyim hersey aldi. Evi boş ver. Seni uşuyorsan alicağim evde ısınam benim adamliğima nasil sigar dedi. Canim yaa. Neyse o ara işleri iyi gitti. Omce 3 ay sonra almayi dusunuyorduk ama 1 ay sonra aldik. Yani anlayiş gerek ♥️
Biz uzun zamandir belli basli gidalar disinda asgari bir harcamayla gecinmeye calisiyorduk zaten. 2. Bebek de erkek olacagindan abisinden kalan kuyafetleri kullanacagiz. Fazla bir masrafimiz olmayacak insallah. Saglik olsun da tabii gereken neyse yapariz. Teşekkürler yorumunuz icin
 
Hanımlar merhaba...

Ben sizlerden eşim üzerinde uygulamak üzere moral motivasyon yöntemleri hakkında fikir almak istiyorum

Eşimin şubat başında sözleşmesinin yenilenmesini ve zam almasını beklerken patronu birden arayıp ocak sonu işten çıkaracağını soyledi. Sgk ya 1 asgari ücret ceza odeyip isten çıkartabiliyormuş. Tazminatını da vereceğim dedi. Küçülmeye gidiyorlarmış ani bir kararla.

Bu arada esim önemli bir sınava hazırlanıyordu. Yine ayni alanda baska bir sirkete kadrolu girmek icin. Ama isten cikarilmis bir sekilde mulakata girmek onun icin dezavantajmis. Zaten mulakat icin net bir tarih yok, belki 1 sene sonra girecek. Su an pandemiden dolayi net bir sey soylemiyor kimse.

Pat diye gelen bu haber esimi de beni de darmadagan etti tabii. Ben gebelik planlayinca calismaya ara verdim. Subat sonu, mart basi dogumum var ve bir de oglum var. Evimiz kira degil sükür ama yüksek sayilabilecek bir aidatimiz var. Faturalar ve mutfak masraflarindan bahsetmeme bile gerek yoktur sanirim... dogum icin ailemin oldugu sehirde ozel bir hastaneye gidecegim (acil bir durum olmazsa insallah) babam o hastanede dr oldugu icin fiyat olarak epey uygun olacak. Ama uygunun uygunu bile para. Bir miktar birikmisimiz var. Araba almak niyetindeydik altin biraz artinca ama düşünce doğuma kadar bekleyelim demistik. Iyi ki de demisiz...

Herneyse esimin bu haber karsisinda motivasyonu cok dustu. Sinav icin calisamiyor. Yemek bile yemiyor neredeyse. Benim zorumla gunde 1 tabak corba ancak. Ben de cok uzgunum tabii. Ara ara hormonlarin da etkisiyle aglama krizine giriyorum. Esimden gizlemeye calissam da sahit oldukca uzuluyor. Ama bu durumu ailesi ya da arkadaslariyla paylasmak istemiyor. Sadece babama soylememe musaade etti. O yuzden onu teselli edip motive edebilecek tek kisi benim. Tabii bir pesimist olarak ne kadar zorlandigimi size anlatamam. Sıkma canını hallederizden öteye gidemiyorum. Guzel giyinip mutlu sonla biten masajlar falan ikimizin psikolojisinde de mumkun degil. Film gecesi yapalim, komedi filmi izleyelim diyorum istemiyor. Aklima da baska bir sey gelmiyor. Ama bir sey yapip onun moralini duzeltmem lazim. Bu sekilde verimli ders de calisamiyor zaten... var mi bir önerisi olan?
Allah bir kapıyı kapatır bin kapıyı açar canım dünyanın sonu değil ya elbet işten çıkarılcaz normal birşey bu bukadar kendinizi yıpratmayın ne güzel eviniz var birikiminiz var bari sen ağlamada iyice adam kahrolmasın...
 
Allah bir kapıyı kapatır bin kapıyı açar canım dünyanın sonu değil ya elbet işten çıkarılcaz normal birşey bu bukadar kendinizi yıpratmayın ne güzel eviniz var birikiminiz var bari sen ağlamada iyice adam kahrolmasın...
Sagolun ben ara ara umutsuzluga kapilsam da iyiyim yine de
Esimin dogumda ve sonrasinda yanimda olmasi en buyuk avuntum
Ilk dogumumda ne doguma gelmesine izin vermişlerdi ne de hafta sonuna denk gelen 3 gunluk babaklik iznini hafta ici yıllık izinden kullanmasina izin vermislerdi...
Ama asil istegim esimin moralini yukseltmek :)
 
Sagolun ben ara ara umutsuzluga kapilsam da iyiyim yine de
Esimin dogumda ve sonrasinda yanimda olmasi en buyuk avuntum
Ilk dogumumda ne doguma gelmesine izin vermişlerdi ne de hafta sonuna denk gelen 3 gunluk babaklik iznini hafta ici yıllık izinden kullanmasina izin vermislerdi...
Ama asil istegim esimin moralini yukseltmek :)
sabret canım bak belki vardır bir hayır
 
Birebir aynı örneği yaşamadık hiç ama eşimin işten yana çok sıkıntıya düştüğü zamanlar ben önce dinlerim. Olayı anlatmasını, ne hissettiğini anlatmasını.. Hatta iyice kendini dışa vursun diye harlarım da biraz :) Yükseltirim.

Sonra en kötü ne olur, sonuçları ne olur, onu konuşuruz. En kötü ihtimal konuşulup da aslında o derece abartmasına gerek olmadığını anlar. O noktada teselli ederim kendimce. Ya sarılırım, ya ammaaan sen kıymetli mi, sağlığına yazık, bizim sana ihtiyacımız var minvalinde bir şeyler söylerim.

Şimdi sizin durumunuzda en kötü ne olabilir?? Eşinizin 1 seneden evvel iş bulamadığını varsayalım.

1 sene işsiz kalsa kenardaki para size yeter mi?
Paranın yetmediği noktada satabileceğiniz başka bir yatırımınız var mı?

Eşinize, sadece para getirmekle yükümlü olmadığını, eş ve baba olarak ona ihtiyacınız olduğunu, maddiyatı halledebileceğinizi (işte yukarda anlattığım şekilde), sonrasına hep birlikte bakacağınızı ve her koşulda onu çok sevdiğinizi söylerseniz eminim bir noktada düzelmeye başlayacaktır morali.

Bazen insan sadece nereden başlayacağını bilmediği için harekete geçemez. Belki eşinizin durumu böyledir. BU şekilde ona bir başlangıç vermiş olursunuz.
 
sız es olarak ustunuze dusenı yapıyorsunuz hayatın zorlu yokuslarından bırı ve el ele bırlıkte o yokustan cıkabılecegınıze ınanıyorum saglıgınız yerınde olsun da onemlı olan o hepsının cozumu var herseyın caresı var belkı de boylesı hayırlı olanıdır .
 
Birebir aynı örneği yaşamadık hiç ama eşimin işten yana çok sıkıntıya düştüğü zamanlar ben önce dinlerim. Olayı anlatmasını, ne hissettiğini anlatmasını.. Hatta iyice kendini dışa vursun diye harlarım da biraz :) Yükseltirim.

Sonra en kötü ne olur, sonuçları ne olur, onu konuşuruz. En kötü ihtimal konuşulup da aslında o derece abartmasına gerek olmadığını anlar. O noktada teselli ederim kendimce. Ya sarılırım, ya ammaaan sen kıymetli mi, sağlığına yazık, bizim sana ihtiyacımız var minvalinde bir şeyler söylerim.

Şimdi sizin durumunuzda en kötü ne olabilir?? Eşinizin 1 seneden evvel iş bulamadığını varsayalım.

1 sene işsiz kalsa kenardaki para size yeter mi?
Paranın yetmediği noktada satabileceğiniz başka bir yatırımınız var mı?

Eşinize, sadece para getirmekle yükümlü olmadığını, eş ve baba olarak ona ihtiyacınız olduğunu, maddiyatı halledebileceğinizi (işte yukarda anlattığım şekilde), sonrasına hep birlikte bakacağınızı ve her koşulda onu çok sevdiğinizi söylerseniz eminim bir noktada düzelmeye başlayacaktır morali.

Bazen insan sadece nereden başlayacağını bilmediği için harekete geçemez. Belki eşinizin durumu böyledir. BU şekilde ona bir başlangıç vermiş olursunuz.

1 haftadir durum değerlendirmesi yapıyoruz
Ne yaparız ne ederiz diye a, b, c planlari
Ailesine de destek oluyorduk
Ondan dolayi ekstra canı sıkkın biraz
2 ailede de etkilenecek yani
Birikimden yemek hele ki belirsiz bir sürede
Ki o birikimi 2. Cocukta artik almamiz lazim dedigimiz araba icin yapmisken
Ve yüksekken altin alip zarar etmişken (yillarca duracak olsa dert etmem ama bozdurmamiz gerekecek dogum icin)
Moral bozucu seyler pes pese geldi

Yapmamiz gereken sey mulakata odaklanip ders calismasi
Hedef zaten belli ikimiz icin de
Mulakat olumsuz olursa o zaman baska bir sey yapacagiz artik

Ben konusmaktam farkli bir motivasyon yontemi ariyorum aslinda
cunku 3 4 saat konusuyoruz bu ve baska konularda

Hafta sonu detayli temizlik yapmaya karar verdim bugun
Perde asip cam silmek kapilari koltuklari silmek falan...
Ders calismaya ara verip bir iki gun temizlik yapalim belki icimiz acilir dedim
dem dogumdan once hazirlik olur

Boyle fikirler ariyorum aslinda..
 
Back